Δραματικά έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια η αναζήτηση ευκαιριακών ερωτικών συνευρέσεων, σύμφωνα με έρευνες. Πού μπορεί να οφείλεται αυτή η αύξηση; Τελικά υπάρχει η μονογαμία ή είναι αποκύημα της φαντασίας μας, κάτι ουτοπικό;

Ο σύγχρονος κόσμος ολοένα και απομακρύνεται από τον αλτρουισμό. Ο ανταγωνιστικός εγωκεντρισμός, που χαρακτηρίζει τους καιρούς μας, αρχίζει να μας καθιστά σταδιακά ουσιαστικά μόνους.

Η επικαιρότητα (πόλεμος, πανδημία, διχασμός, βιασμοί, γυναικοκτονίες, κτλ.), με τελευταία την υπόθεση της Πάτρας, υπήρξε μάρτυρας σταθερά επαναλαμβανόμενων καταστάσεων που απεικονίζουν την έξαρση ενός συναισθηματικού παραλογισμού, ο οποίος από το πρωτογενές κοινωνικό σώμα της οικογένειας εκτείνεται στην ευρύτερη κοινωνία και στην κοινωνική ζωή γενικότερα.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες μίας αλλαγής στα συμπεριφορικά πρότυπα των ανθρώπων, κατευθυνόμενα πρωτίστως από το συναίσθημα του φόβου, ο οποίος με τη σειρά του οδηγεί σε καταθλιπτικά ή επιθετικά, ευερέθιστα, απόλυτα και απαιτητικά συμπεριφορικά μοτίβα.

“H ευτυχία δεν είναι η απουσία της στενοχώριας”. 

Aπό τους αρχαίους Έλληνες και τους Βουδιστές μέχρι τους φιλοσόφους και τους πολιτικούς, οι στοχαστές έχουν αναζητήσει το νόημα της ευτυχίας. Τα τελευταία χρόνια, οι ψυχολόγοι έχουν σημαντικά συνεισφέρει σ’ αυτήν τη συζήτηση, με εμπειρικά δεδομένα και μετρήσεις, συμπεριφορικές ερμηνείες και ορισμούς.