Είμαι «ψυχωτικός», «καταθλιπτικός», «ψυχαναγκαστικός»; Είμαι «νευρωτικός», πάσχω από «διπολική διαταραχή της ταυτότητας», είμαι «υστερικός»; Μου είπαν, πάσχω από «σχιζοσυναισθηματική διαταραχή». Με αυτές τις κρίσεις πανικού που παθαίνω, σημαίνει ότι έχω πρόβλημα, ε;  Είμαι «ανορεξική», μου δώσαν Ι4, Ι3, Ι5 , τι έχω; Είμαι προβληματικός ε;

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, αντανακλώντας την επικαιρότητα και την ανάγκη για έναν υγιέστερο ψυχικά κόσμο, δίνουμε χώρο ώστε να ειπωθούν και να ακουστούν τα μεγάλα, ατομικά και συλλογικά Θέλω της Ψυχικής Υγείας σε όλους τους τομείς της ζωής.

Άνθιση! Μια λέξη που στο μυαλό συνδέεται άμεσα με την βιολογία σηματοδοτώντας την περίοδο του ανοίγματος των «οφθαλμών» του φυτού, επεκτεινόμενη μέχρι την καρποφορία. Πόσo σημαντικά στάδια περιλαμβάνει αυτή η περίοδος, δίνοντας σε όλους εμάς την δυνατότητα παρατηρώντας την φύση να μπορούμε να παρατηρήσουμε την ίδια την εξέλιξη!

Μία ταινία που απασχόλησε τους ειδικούς αφού απέδωσε κινηματογραφικά με αρκετά μεγάλη ακρίβεια το προφίλ ενός ανθρώπου με ψυχική ασθένεια, που ζει σε μια πόλη στα όρια της φτώχειας.
Ένας άντρας γύρω στα 50 μεγαλωμένος σε χαμηλή κοινωνικοοικονομική κλίμακα, διατηρεί τη ζωή του σε ένα υπολειτουργικό επίπεδο, με τη βοήθεια των ψυχιατρικών-ψυχολογικών υπηρεσιών που του προσφέρει η κοινωνία όπου ζει.

Οι κινηματογραφικές παραγωγές τείνουν να χρησιμοποιούν υπέρ της τηλεθέασης την ψυχική ασθένεια. Όπως ζητήθηκε να συζητηθεί, ‘Το νησί των καταραμένων’ πρόκειται για μια πολυβραβευμένη ταινία με μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές σεναρίου στον κινηματογράφο.

Νέα έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές του Lancaster University School Management αποκαλύπτει σοβαρές συνέπειες μία δεκαετία μετά, σε μαθητές που υφίστανται εκφοβισμό. Οι μαθητές που είναι θύματα συνεχιζόμενου ή βίαιου εκφοβισμού υποφέρουν από τις χειρότερες συνέπειες.

Το bullying (σ.σ. σχολικός εκφοβισμός) είναι ευρέως διαδεδομένο στα σχολεία και αποτελεί ένα μείζον ζήτημα που απαιτεί λύση.

Το άγχος είναι ένα φυσιολογικό ανθρώπινο συναίσθημα που ο καθένας βιώνει κατά καιρούς. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ανήσυχοι ή νευρικοί, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα στο χώρο εργασίας, ή πριν από ένα τεστ/εξέταση ικανοτήτων, ή όταν καλούνται να πάρουν μια σημαντική απόφαση.

Αν έχετε ποτέ κοιτάξει ένα παιδικό σχέδιο, αναρωτηθήκατε ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα του παιδιού αντανακλά; Οι ζωγραφιές των παιδιών αντανακλούν τον εσωτερικό τους κόσµο και απεικονίζουν στοιχεία που αφορούν την ψυχολογική τους κατάσταση και το διαπροσωπικό τους ύφος.Παρατηρώντας λοιπόν τι ζωγραφίζει το παιδί σας, μπορείτε να το γνωρίσετε καλύτερα. 

Η επώδυνη και σκληρή οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας, έχει επιφέρει αλλαγές τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά και σε ότι αφορά την παραγωγικότητα και την απασχόληση των ανθρώπων. Το σημαντικό ζήτημα της ανεργίας που έχει εξελιχθεί, δυστυχώς, σε τεράστιο πρόβλημα για τους νέους αλλά και τους μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους, είναι η αιτία για την ύπαρξη τρομερής ανασφάλειας, άγχους σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων και συντελεί στην αύξηση των εντάσεων σε όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις του ατόμου.

Η αυτοκτονία στέκεται με αύξηση και δύναμη, απέναντι σε μία κοινωνία, σε μία πολιτική εξουσία που έκανε τα πάντα για να μειώσει την ικανοποίηση από το βιοτικό επίπεδο της ζωής των περισσότερων ανθρώπων. Είναι εκείνη η απελπισία, το αίσθημα της ανημπόριας που ωθεί έναν άνθρωπο να παρατήσει κάθε ελπίδα και διάθεση για ζωή.

''Μια μέρα έπιασε ένα κοράκι και του έβαψε κόκκινα τα φτερά, πράσινο το στήθος και μπλε την ουρά. Όταν φάνηκε πάνω απ' το καλύβι μας ένα κοπάδι από κοράκια, ο Lekhάφησε ελεύθερο το χρωματισμένο πουλί. Μόλις όμως αυτό ενώθηκε με το κοπάδι, άρχισε μια απελπισμένη μάχη. Το κοράκι που ξεχώριζε, δέχθηκε επίθεση απ' όλες τις πλευρές.

Είτε από τη θέση του θεατή είτε από τη θέση του δημιουργού η τέχνη ήταν ανέκαθεν όχι μόνον το μέσον αποτύπωσης και έκφρασης των βαθύτερων σκέψεων και επιθυμιών αλλά και ένα όχημα φαντασίας που έδινε πρόσβαση σε άλλες πραγματικότητες και απόκρυφα συναισθήματα.

Η ψυχική ασθένεια αποτελεί ένα μοτίβο σκέψης ή συμπεριφοράς, η οποία προκαλεί πόνο ή και δυσλειτουργία και καθορίζεται γενικά από τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο σκέφτεται, αισθάνεται, συμπεριφέρεται. Σχετίζεται τόσο με συγκεκριμένες περιοχές ή λειτουργίες του εγκεφάλου και του υπόλοιπου νευρικού συστήματος, όσο και με το κοινωνικό-πολιτισμικό πλαίσιο που αυτή εκδηλώνεται.

Oι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος – ΔΑΦ, εντάσσονται στις Διαταραχές της Ανάπτυξης. Τα άτομα με ΔΑΦ εμφανίζουν, διαφορετικού βαθμού, δυσκολίες στην κοινωνική συναλλαγή, στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.

Συνήθως οι άνθρωποι εγκληματούν όταν η ευχαρίστηση που ακολουθεί την πράξη τους είναι μεγαλύτερη από τη δυσαρέσκεια.

Έχουν, όμως, όλοι οι άνθρωποι ίσες πιθανότητες να εγκληματήσουν ή υπάρχουν κάποιοι προγνωστικοί παράγοντες που διαμορφώνουν συνδυαστικά το προφίλ ενός εγκληματία;

Ψυχική υγεία σημαίνει κατάκτηση της ισορροπίας μεταξύ όλων των πτυχών της ζωής: κοινωνικής, φυσικής, πνευματικής, οικονομικής και ψυχικής και συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τη ρύθμιση των συναισθημάτων μας. Σε πολλές περιπτώσεις αδυνατούμε να ρυθμίσουμε τα συναισθήματά μας, με αποτέλεσμα την εμφάνιση συναισθηματικών δυσκολιών.

Καθημερινά, ερχόμαστε αντιμέτωποι, με αρκετές υποχρεώσεις. Άγχη και καταστάσεις, στα οποία αφιερώνουμε αρκετές φορές χρόνο, με σκοπό να τα μηδενίσουμε. Ο καθένας μας, όμως, περιτριγυρίζεται απο μία μερίδα ανθρώπων. Ο περίγυρος αυτός  αποτελείται απο άτομα που ανήκουν στο εργασιακό μας περιβάλλον είτε σε κάποιο πιο άμεσο πλαίσιο, εκείνο δηλαδή της οικογένειας είτε της παρέας.

Οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος – ΔΑΦ, εντάσσονται στις Διαταραχές της Ανάπτυξης. Τα άτομα με ΔΑΦ εμφανίζουν, διαφορετικού βαθμού, δυσκολίες στην κοινωνική συναλλαγή, στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές.

Η επίσκεψη σε έναν ειδικό είναι για πολλούς ανθρώπους μία απόφαση που παίρνουν μετά από ώριμη σκέψη, όταν διαπιστώνουν ότι αυτό που αντιμετωπίζουν τους πιέζει και τους πληγώνει ψυχολογικά τόσο πολύ σε βαθμό πλέον μη ελεγχόμενο. Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πάνε σε ψυχολόγο την πρώτη φορά που νοιώθουν αυτή την ανάγκη, διότι δε θέλουν να παραδεχτούν ότι δε μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημά τους με τις δικές τους δυνάμεις.

Τα ψυχικά νοσήματα καταγράφουν ήδη αύξηση, η πανδημία επιδείνωσε την κατάσταση και η υφυπουργός Υγείας, αρμόδια για τα θέματα Ψυχικής Υγείας Ζωή Ράπτη, έπρεπε μέσα σε αυτό το περιβάλλον να δράσει γρήγορα και αποτελεσματικά για τα τρέχοντα, αλλά και να σχεδιάσει μακροπρόθεσμα.