Το ηθικό ερώτημα, αν πρέπει κανείς να υπακούει τις εντολές, όταν αυτές αντίκεινται στην ανθρώπινη συνείδηση και στις θεμελιώδεις, «άγραφες» αρχές του ηθικού κώδικα, πέρα από τη δραματοποίησή που γνώρισε στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, όπου η πρωταγωνίστρια εκπροσωπεί τον άνθρωπο που δεν υποτάσσεται και θεωρεί χρέος του την εξέγερση απέναντι στο άδικο και τη βίαιη εξουσία, υφίσταται φιλοσοφική ανάλυση σε όλες τις ιστορικές εποχές.

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος πάει να πει ότι του μοιάζει. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.  

Πόσο εύκολα κανείς παίρνει ρίσκα στην ζωή του; Πόσο εύκολα κανείς εκτίθεται; Πόσο διατεθειμένοι είμαστε και πόσο ανασταλτικοί μπορούμε να γίνουμε σε ότι αφορά την πορεία της ζωής μας;  Ερωτήματα που προβληματίζουν τον σημερινό άνθρωπο καθώς οι σχέσεις του, έχουν γίνει αφόρητα πιεστικές απ’ όλες τις απόψεις και σε όλα τα επίπεδα της διαβίωσης του.

Τα πάντα ρει, είπε ο φιλόσοφος Ηράκλειτος, θέλοντας να δηλώσει πως όλα τα πράγματα στον κόσμο είναι ρευστά, κινούνται, αλλάζουν.
Η αλλαγή, είτε μέσα από ευχάριστα γεγονότα όπως ο γάμος, η επανένωση ενός ζευγαριού, η εγκυμοσύνη, η συνταξιοδότηση, η εργασιακή επανάκαμψη ή προαγωγή, η επιτυχία σε εξετάσεις κ.α., είτε μέσα από δυσάρεστα γεγονότα όπως το διαζύγιο, ο θάνατος, ένα προσωπικό ατύχημα ή αρρώστια, απόλυση από εργασία, εξόφληση δανείου, μικροδιαφορές με τον νόμο κ.α., πολλές φορές αποδιοργανώνει το άτομο γιατί είναι μια συνθήκη που επιφέρει πολλές απώλειες.

Ο πόνος είναι δύσκολος και η αντιμετώπιση του πόνου ακόμα πιο δύσκολη, κυρίως γιατί ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ψυχική μας κόπωση, παρά με τον ίδιο τον πόνο.

Συναισθηματική Ανάπτυξη του ατόμου: Με τον όρο «συναισθηματική ανάπτυξη» αναφερόμαστε από τη μία στα συναισθήματα, όπως τα βιώνουν τα άτομα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, και από την άλλη στη ρύθμιση των συναισθημάτων, δηλαδή στην ικανότητα που έχουν τα άτομα να διαμορφώνουν και να ελέγχουν τα συναισθήματά τους ανάλογα πάντα με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

«Είμαστε μια δεμένη οικογένεια» είπε ο Χρήστος, ένας πετυχημένος άντρας 35 χρονών. «Μένω με τους γονείς μου, όχι γιατί έχω οικονομικό πρόβλημα, αλλά γιατί δουλεύω πολλές ώρες και δεν έχω χρόνο να μαγειρεύω και να καθαρίζω».

Τι συμβαίνει στον οργανισμό μας όταν θυμώνουμε, όταν φοβόμαστε, όταν μένουμε έκπληκτοι και όταν… αηδιάζουμε; Τι συμβαίνει με το λογικό και το συναισθηματικό μυαλό μας;

Τι έιναι αυτό που το λένε αγάπη…  Οι άνθρωποι όσοι διαφορετικοί και να είμαστε έχουμε περίπου κοινές ανάγκες. Μια από τις ισχυρότερες υπαρξιακές ανάγκες μέσα μας, είναι η ανάγκη για αγάπη, η ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε άνευ όρων, η ανάγκη για συνένωση, όσο και αν αυτό πολλές φορές το κρύβουμε ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ένας απο τους μεγαλους εχθρούς του ανθρώπου είναι ο φόβος. Όσο λιγότερο φόβο έχει κανείς, τόσο περισσότερο υγεία και ψυχική αρμονία θα βιώνει στη ζωή του. Το ουσιαστικό πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι να απαλλαγεί απ' τον φόβο. Όταν δεν νιώθεις φόβο για μια κατάσταση, τότε αυτή δεν μπορεί να σε βλάψει.

Κάποτε οι γονείς ενός 8χρονου αγοριού αποφάσισαν να πάνε μια εκδρομή και να αφήσουν το παιδάκι με την γιαγιά και τον παππού του. Πραγματικά, το παιδάκι καταχάρηκε που έμεινε με τους παππούδες του γιατί όλη μέρα ήταν σε βόλτες, στο Λούνα Παρκ και πέρασε υπέροχα.