Μια μητέρα παρατηρεί το μωρό της καθώς περνάει από τη βρεφική στη νηπιακή ηλικία και κάνει τα πρώτα ψυχικά και σωματικά βήματα απομάκρυνσης από κοντά της. Το μωρό δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τα αντικείμενα γύρω του και οδηγείται ενστικτωδώς να τα αγγίξει, να τα γευτεί και να τα περιεργαστεί.

Αν έχετε ποτέ κοιτάξει ένα παιδικό σχέδιο, αναρωτηθήκατε ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα του παιδιού αντανακλά; Οι ζωγραφιές των παιδιών αντανακλούν τον εσωτερικό τους κόσµο και απεικονίζουν στοιχεία που αφορούν την ψυχολογική τους κατάσταση και το διαπροσωπικό τους ύφος.Παρατηρώντας λοιπόν τι ζωγραφίζει το παιδί σας, μπορείτε να το γνωρίσετε καλύτερα. 

Συνηθίζουμε να λέμε ότι στις σχέσεις πάντα φταίνε και οι δύο. Το ποσοστό όμως δεν είναι πάντα 50-50. Αν νιώθουμε ότι εμείς έχουμε μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, χρειαζόμαστε δουλειά με τον εαυτό μας.

Τον τελευταίο κυρίως χρόνο συνεχώς ακούμε και διαβάζουμε από αρκετές πηγές διάφορους όρους γύρω από την Υπνοθεραπεία, όπως για παράδειγμα Κλινική Υπνοθεραπεία /Ύπνωση/ Υπνωτισμός.Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι όλοι οι παραπάνω όροι είναι το ίδιο πράγμα, αλλά στην πραγματικότητα διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους. 

Μήπως καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες φαγητού, όταν είστε αγχωμένος/η προκειμένου να αισθανθείτε καλύτερα; Επιβραβεύετε συχνά τον εαυτό σας με γλυκά; Τρώτε συνήθως μέχρι ν’ αναρωτηθείτε: «Τί το ’θελα κι έφαγα τόσο;» Το φαγητό σας κάνει να νιώθετε ασφαλείς; Μειώνει το άγχος σας; Όταν παρατρώτε, αισθάνεστε πιο ευχάριστα ή ανακουφισμένοι; Δεν κρατιέστε, όταν βλέπετε φαγητό που σας αρέσει;

Η τροφή είναι το καύσιμο που χρειάζεται ο οργανισμός μας για να λειτουργήσει. Παράλληλα, όμως, για τους περισσότερους ανθρώπους το φαγητό αποτελεί και μια σημαντική απόλαυση. Είναι ένας τρόπος να φροντίσουμε τους αγαπημένους μας, μια μορφή επικοινωνίας όταν καθόμαστε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι, αλλά και αναπόσπαστο στοιχείο της φιλοξενίας.

Τα αισθήματα αναξιότητας δεν είναι άγνωστα στους περισσότερους; όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε υποφέρει από αυτά και ακόμα και αν δεν το παραδεχόμαστε, πέφταμε στην παγίδα να μεγαλώνουμε διαρκώς την αξία των άλλων και να μικραίνουμε τη δική μας.  

Τα επεισόδια ξεσπάσματος των παιδιών είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της γονικής μέριμνας. Είναι δύσκολο κανείς να τα κατανοήσει, δύσκολο να αποφευχθούν και ακόμα πιο δύσκολο να ανταποκριθούν οι γονείς αποτελεσματικά όταν συμβαίνουν. Και όταν αυτά εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα πέρα από το αναπτυξιακό στάδιο που αναμένονται (συνήθως στα δύο έτη) τότε μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα όχι μόνο για το παιδί αλλά και για τους γονείς που τα υπομένουν.

Τί μπορεί να σημαίνει η απιστία σε μία σχέση; Πως μπορεί να την επηρεάσει; Γιατί οι άνθρωποι απατούν; Αν κάνει κάποιος μία μικρή έρευνα στο διαδίκτυο για την απιστία θα δει πως υπάρχει η άποψη των ερευνητών πως η απιστία βοηθά τη σχέση. Είναι όμως αυτή η ιδέα πραγματικότητα; Πώς μπορεί μια σχέση που έχει πληγεί από μία τέτοια προδοσία της εμπιστοσύνης να ανακάμψει και μάλιστα να δημιουργήσει νέες βάσεις στη σχέση ή σε ένα γάμο; 

Ο Erik Erikson (1950), ένας από τους σημαντικότερους ψυχαναλυτές, πρότεινε ότι υπάρχουν 8 στάδια στο κύκλο της ζωής του ανθρώπου. Καθένα χαρακτηρίζεται από μια ξεχωριστή σύγκρουση την οποία το άτομο πρέπει να λύσει.

Μόλις επέρχεται η λύση, ο άνθρωπος αποκτά νέες δεξιότητες και ανεβαίνει στάδιο μέχρι να δημιουργηθεί μία νέα σύγκρουση που πρέπει να λύσει.

Λένε πως τα στερεότυπα μας είναι προέκταση του εαυτού μας που εμφανίζονται οπουδήποτε και σε ανύποπτες στιγμές.
Μας καθορίζουν χωρίς να το καταλαβαίνουμε και μας στερούν ένα κομμάτι ελευθερίας. Όλοι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με παρόμοια στιγμιότυπα καθημερινά που άλλοτε τα προσπερνάμε και άλλοτε όχι. 

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα