Mε αφορμή παλαιότερη ανάρτηση ιδιώτη ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή σε σχέση και με την ομοφυλοφιλία, που έχει ξανακυκλοφορήσει αυτές τις ημέρες προκαλώντας δικαίως πλήθος αντιδράσεων από τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και όχι μόνο, θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε τα ακόλουθα:

Τα παιδιά αρκετές φορές όταν νιώθουν άγχος, αγωνία ή πίεση τρώνε τα νύχια τους, πιπιλίζουν τον αντίχειρά τους, τσιμπάνε το δέρμα τους ή τραβάνε τα μαλλιά τους κ.α. Αυτές οι συμπεριφορές είναι ωε ένα βαθμό λειτουργικές διότι μειώνουν την εσωτερική ένταση που νιώθει το παιδί. Το φαινόμενο όμως αυτό μπορεί να παρατηρηθεί κι όταν το παιδί είναι χαλαρό και δεν διαπιστώνεται κάποια αιτία, γι’ αυτό θεωρείται πρόβλημα ψυχικής έντασης και οι γονείς πολλές φορές το χαρακτηρίζουν ως «κακή συνήθεια».

Η κακοποίηση των γυναικών, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κακοποιημένη θεωρείται η γυναίκα που υφίσταται κατ’ εξακολούθηση σωματική ή ψυχική βία από έναν άνδρα, ο οποίος την εξαναγκάζει να ακολουθήσει τις επιθυμίες του, δίχως να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα της.

Η βία, ετυμολογικά, παραπέμπει στην έννοια κατάχρησης στης εξουσίας και στον εξαναγκασμό. Πρόκειται για πρωτόγονο στάδιο της επιθετικότητας με την μορφή επίθεσης που καταστρέφει οποιοδήποτε είδος συναλλαγής και συναναστροφής με τους άλλους.

Στη διαθέσιμη διεθνή βιβλιογραφία καταγράφονται ποικίλες συνέπειες που εμφανίζονται μακροπρόθεσμα στην ενήλικη ζωή ατόμων που έχουν υποστεί παιδική κακοποίηση. Αξίζει, ωστόσο, να υπογραμμιστεί ότι ανάμεσα στους ενήλικες με κακοποίηση στην παιδική ηλικία υπάρχουν και εκείνοι που δεν παρατηρούνται σε κάποια από τις κατηγορίες των συνεπειών που θα αναλυθούν αλλά εκδηλώνουν αξιοσημείωτη ψυχική ανθεκτικότητα.