Συναισθηματική νοημοσύνη, ενσυναίσθηση και αυτο-αποτελεσματικότητα
Τα παρακάτω τρία ερωτηματολόγια θα χρησιμοποιηθούν για μία...
Οι θεραπευτές καλούνται μέσα στο πλαίσιο μιας θεραπευτικής διαδικασίας να έρθουν σε επαφή με άτομα τα οποία προέρχονται από εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Οι διαφορές μπορεί να είναι ηλικιακές, πολιτισμικές, κοινωνικές, θρησκευτικές και εμπειρικές. Ποια μέσα μπορεί ο θεραπευτής να κινητοποιήσει για να "υπερκεράσει" όλα αυτά τα «εμπόδια» και να έρθει σε πραγματική επικοινωνία με τον πελάτη του;
Ολοένα και περισσότεροι ειδικοί, υποστηρίζουν ότι το στοιχείο κλειδί που μπορεί να φέρει πιο κοντά τον θεραπευτή και τον πελάτη και που θα τους βοηθήσει να χτίσουν μία ουσιαστική θεραπευτική σχέση είναι η ενσυναίσθηση.
Σύμφωνα με τον Καρλ Ρότζερς, ιδρυτή της προσωποκεντρικής/πελατοκεντρικής θεραπείας, η ενσυναίσθηση είναι ο τρόπος του να υπάρχεις μαζί με κάποιον άλλον. Σημαίνει να μπαίνεις στον ιδιωτικό κόσμο των αντιλήψεων του άλλου. Σημαίνει την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τις εναλλαγές, από στιγμή σε στιγμή, των συναισθημάτων που βιώνει ο άλλος. Σημαίνει να "συναισθάνεσαι" στο εδώ και τώρα, το υποκειμενικό βίωμα του άλλου, χωρίς να κάνεις κριτική, αντιλαμβανόμενος πράγματα τα οποία ενδεχομένως βρίσκονται ακόμη, μόλις στην υποαντίληψη του.
Σύμφωνα με τους Decety και Moriguchi (2007), η ενσυναίσθηση μπορεί να καλλιεργηθεί μέσα από τέσσερα λειτουργικά συστατικά στοιχεία τα οποία αλληλεπιδρούν δυναμικά μεταξύ τους:
Επιπλέον, για να αναπτυχθεί η ενσυναίσθηση μέσα στο θεραπευτικό περιβάλλον πρέπει ο θεραπευτής τη στιγμή εκείνη να αφήσει στην άκρη τις δικές του πεποιθήσεις και αξίες για να μπορέσει να διεισδύσει στον εσωτερικό κόσμο του πελάτη χωρίς προκαταλήψεις.
Μεταξύ των άλλων, ο θεραπευτής πρέπει να καλλιεργήσει μια -ας την ονομάσουμε- γλωσσική ευαισθησία, πρέπει δηλαδή να χρησιμοποιεί αμερόληπτες εκφράσεις και να αποφεύγει «ταμπέλες» για να περιγράψει εμπειρίες ή στοιχεία του χαρακτήρα του πελάτη, καθώς μία τέτοια συμπεριφορά θα δημιουργήσει απόσταση μεταξύ τους.
Σημαντικό ρόλο στην όλη διαδικασία παίζει και η ικανότητα του θεραπευτή να θέτει καίριες ερωτήσεις. Σε ένα προκαταρκτικό θεραπευτικό στάδιο, οι ερωτήσεις που μπορεί να θέσει ο θεραπευτής αφορούν την αιτία που οδήγησαν τον πελάτη στην αναζήτηση βοήθειας, ποια στιγμή παρουσιάστηκε το ζήτημα για το οποίο γίνεται λόγος στη θεραπεία, ποιοι είναι οι στόχοι του πελάτη για την όλη διαδικασία και πώς αντιλαμβάνεται εκείνος την έννοια της προόδου μέσα από τη θεραπευτική επαφή.
Βιβλιογραφία
1. A way of being, Carl Rogers (1980)
2. The empathic brain and its dysfunction in psychiatric populations: implications for intervention across different clinical conditions, Jean Decety και Yoshiya Moriguchi (2007)
Όλα τα περιεχόμενα της Πύλης Ψυχολογίας - Psychology.gr προστατεύονται από την DMCA. Η αναδημοσίευση περιεχομένου είναι αποδεκτή, μόνο εφόσον τηρούνται όλοι ανεξαιρέτως οι παρακάτω κανόνες. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η Πύλη Ψυχολογίας θα προχωράει σε καταγγελία DMCA, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Διαβάστε προσεκτικά το σχετικό πλαίσιο: ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ | ![]() |
Επιλέξτε θεραπευτή ανάλογα με την εξειδίκευση σε συγκεκριμένη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.
Έχω ασχοληθεί με πολλούς ναρκισσιστές. Φαίνεται πως υπάρχουν αρκετοί από αυτούς στον κόσμο. Με έχουν κάνει να αμφισβητήσω τη λογική μου και γενικά μου έχουν συμπεριφερθεί σαν να ήμουν παρακατιανός. Πολλοί άνθρωποι έχουν βιώσει συμπεριφορές όπως αυτή.
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, οι ασθενείς με ψύχωση παρουσιάζουν ταχύτερη γήρανση δύο εγκεφαλικών δικτύων σημαντικών για τη γενική γνωσιακή λειτουργία του ανθρώπου, το μετωπιαίο βρεγματικό δίκτυο (frontoparietal network, FPN) και το δίκτυο πρόσθιας Nήσου Reil και υπερμεσολόβιου έλικας (cingulo-opercular network, CON).
Οι ερευνητές των τμημάτων Φαρμακευτικής και Μαθηματικών του Πανεπιστημίου CEU UCH στη Βαλένθια συνεργάστηκαν στο σχεδιασμό δύο αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης που βελτιώνουν την εξέταση θετικών περιπτώσεων στην έγκαιρη ανίχνευση νοητικής εξασθένισης. Αυτοί οι αλγόριθμοι καθιστούν επίσης δυνατό τον εντοπισμό των κύριων παραγόντων κινδύνου για την ανάπτυξη κάποιου τύπου άνοιας στο μέλλον.
Η γνώση της νευροβιολογίας του τραύματος μπορεί να οδηγήσει στην αποτελεσματική θεραπεία και ανάκαμψη του ατόμου. Η ανεπίλυτη διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί να αφήσει τον άνθρωπο συναισθηματικά πολύ φορτισμένο και να τον κάνει να κλειστεί στον εαυτό του. Συνεπώς είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζει κανείς όχι μόνο γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά και ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης.