Υπάρχουν κανόνες στην αγάπη; με ρώτησε πρόσφατα μια φίλη. Από την προσωπική μου μελέτη και εκπαίδευση αλλά και από την εμπειρία μου στην συμβουλευτική, θεωρώ πως ναι, υπάρχουν τρόποι να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε μια ασφαλή σχέση αγάπης που να χαρακτηρίζεται από συναισθηματική παρουσία, κατανόηση και δέσμευση.

Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι μια σπάνια και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συμπεριφορά που συναντάται σε έναν αριθμό ανθρώπων που έχουν υπάρξει θύματα κακοποίησης. Πιο συγκεκριμένα, τα θύματα εμφανίζουν μια συμπάθεια προς τον άνθρωπο που τους έχει κακοποιήσει δίνοντας έμφαση στην ανθρώπινη πλευρά του κακοποιού και συχνά δημιουργείται μια σχέση στοργής μεταξύ των δυο.

Ως ανθρώπινα όντα γεννιόμαστε σε έναν κόσμο όπου χρειάζεται να αλληλεπιδράσουμε με τους άλλους ανθρώπους και με το περιβάλλον που ζούμε, ώστε να επιβιώσουμε βιολογικά και ψυχολογικά.

Το Νευρικό μας Σύστημα διαθέτει πολύπλοκους και θαυμαστούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την αντίληψη του περιβάλλοντος και την αντίληψη της ύπαρξης και αλληλεπίδρασής μας μέσα σε αυτό ως μοναδικά, ξεχωριστά άτομα. Αποτελεί επίσης τη βάση των ψυχικών μας λειτουργιών και το κέντρο ελέγχου όλων των οργάνων του σώματος μας, καθώς ρυθμίζει τη μεταξύ τους αρμονική συνεργασία.

Οι άνθρωποι με κατάθλιψη ή άγχος που εμφανίζουν Αλτσχάιμερ εκδηλώνουν συχνά τα πρώτα συμπτώματα αυτής της συχνότερης μορφής άνοιας σε πιο μικρή ηλικία, σε σχέση με όσους, επίσης, παθαίνουν τη νευροεκφυλιστική νόσο αλλά δεν έχουν άγχος ή κατάθλιψη. Αυτό είναι το συμπέρασμα μίας νέας αμερικανικής επιστημονικής μελέτης, της πρώτης που κάνει αυτήν τη συσχέτιση.

Η κλιματική αλλαγή είναι μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες απειλές για την υγεία των ανθρώπων και του πλανήτη. Οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει τη σωματική υγεία μέσω της ρύπανσης, της εξάπλωσης ασθενειών και της έλλειψης τροφής.

Για να θεραπευτούμε από το τραύμα, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με λίγα λόγια από τους ειδικούς.

Η Αμερικανική Ακαδημία Εμπειρογνωμόνων ορίζει το τραυματικό στρες ως: «Τη συναισθηματική, γνωσιακή, συμπεριφορική, φυσιολογική εμπειρία ατόμων που εκτίθενται ή παρακολουθούν γεγονότα που κυριεύουν τις ικανότητές τους για την αντιμετώπιση και επίλυση προβλημάτων».

Αμερικανή ψυχολόγος, ιδιαίτερα γνωστή για την ανάπτυξη της ψυχολογικής μεθόδου που ονομάζεται Οφθαλμοκινητική Απευαισθητοποίηση και Επανεπεξεργασία (Eye Movement Desensitization and Reprocessing ή εν συντομία EMDR). Πρόκειται για μία ψυχοθεραπευτική προσέγγιση η οποία αμβλύνει τα συμπτώματα που προκαλεί στο άτομο η βίωση ενός τραυματικού γεγονότος.

Οι ολέθριες πυρκαγιές που σημειώθηκαν στην περιοχή της Αττικής, δυστυχώς, προκάλεσαν τον θάνατο πολλών συνανθρώπων μας όπως και πολυάριθμες απώλειες σε περιουσίες ολόκληρων κοινοτήτων. Καθίσταται επομένως αναγκαίο να παρασχεθούν πέρα από τις πρώτες βοήθειες και η ανάλογη κοινωνική και ψυχολογική τους υποστήριξη. 

Κρίση ονομάζεται οποιαδήποτε κατάσταση "κινδύνου και μεγάλης δυσκολίας", η οποία συχνά έχει έναν αντίκτυπο τόσο στους πάσχοντες όσο και στον κοινωνικό περίγυρο. Η εμπειρία μιας κρίσης και η αντιμετώπιση αυτής, μπορεί να γίνει ακόμη και καθοριστική για συγκεκριμένα σημεία της ζωής ενός ανθρώπου.

Ψυχικό  Τραύμα…. Δύο έννοιες με βαθύ νόημα και τεράστια σημασία, οι οποίες μπορούν να αγγίξουν τις πιο βαθιές πτυχές ενός ανθρώπου! Η λέξη «τραύμα» προέρχεται από το ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει πληγώνω.

Φυσικές καταστροφές όπως οι σεισμοί, οι τυφώνες, οι δασικές πυρκαγιές, οι πλημμύρες, όπως οι πρόσφατες στην Ελλάδα, οι κατολισθήσεις κι άλλα ακραία φαινόμενα μπορεί να οδηγήσουν στην εκδήλωση συμπτωμάτων μακροχρονίου στρες και σε διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD).

Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε κατά την διάρκεια αυτής της πανδημίας με τα συνεχόμενα lockdown και τον τρόμο για την απώλεια της καθημερινότητας έχει ήδη κλείσει ένα χρόνο.

’Ήμουν σίγουρος ότι είχα φτάσει στην μονάδα με ένα κίτρινο τρένο και ότι ένα τέρας ήθελε να με καταβροχθίσει..” (Colville, 2012)

Αναφορικά με τις ψυχολογικές επιπτώσεις στα ίδια τα παιδιά που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ, ο σωματικός πόνος και το άγχος που βιώνει το παιδί κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στη ΜΕΘ αυξάνει την ανάγκη για την παρουσία της μητρικής φιγούρας αλλά η αδυναμία του να επικοινωνήσει, να εκφράσει σκέψεις και συναισθήματα ή η γνωστική του ανικανότητα να κατανοήσει τις εξηγήσεις που του δίνονται εντείνει το αίσθημα μοναξιάς του παιδιού.