Η θεωρία της κοινωνικής μάθησης υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν την κοινωνική συμπεριφορά παρατηρώντας τη συμπεριφορά των άλλων και τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς, σχηματίζοντας ιδέες για το ποιες συμπεριφορές είναι κατάλληλες, δοκιμάζοντας αυτές τις συμπεριφορές και συνεχίζοντας τες (O'Leary, 1988).

Οι κοινωνικές μεταβολές των τελευταίων ετών, έχουν προσδώσει στις κοινωνίες πολυπολιτισμικά χαρακτηριστικά. Η εκπαίδευση συνιστά το θεμέλιο λίθο της κοινωνικής ενσωμάτωσης, καθώς συμβάλλει στην οικοδόμηση υγειών σχέσεων, απαραίτητο συστατικό για την αποφυγή συγκρούσεων και διχασμού. Η συνύπαρξη μαθητών που διαφέρουν πολιτισμικά φέρει στο προσκήνιο το ρόλο των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων που  αναπτύσσονται από πολύ νεαρή ηλικία (Καγκά, 2001).

Σύμφωνα με το διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (Diagnostic And Statistical Manual Of Mental Disorders - DSM) ως δυσφορία φύλου (παλαιότερα διαταραχή ταυτότητας φύλου) ορίζεται η έντονη ασυμφωνία και αναντιστοιχία μεταξύ της ταυτότητας κοινωνικού και βιολογικού φύλου.

Ο αυξανόμενος ρυθμός μεταβολών στον εργασιακό κόσμο αυξάνει τον αριθμό των επαγγελματικών μεταβάσεων των ατόμων κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Καθώς η ποιότητα των επαγγελματικών επιλογών είναι ιδιαίτερα σημαντική, τόσο για τα ίδια τα άτομα όσο και για τις κοινωνίες γενικότερα, η λήψη επαγγελματικής απόφασης αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία.

«Οι νέοι μας τώρα φαίνεται να αγαπούν την πολυτέλεια. Έχουν κακούς τρόπους και περιφρονούν την εξουσία. Δεν δείχνουν σεβασμό στους ενήλικους και ξοδεύουν τον χρόνο τους τριγυρνώντας και κουτσομπολεύοντας μεταξύ τους. Είναι θρασείς και έτοιμοι να αντιλέγουν στους γονείς τους, να μονοπωλούν τη συζήτηση σε μια παρέα, να τρώνε λαίμαργα και να τυραννούν τους δασκάλους τους.»

Η Ζωντανή βιβλιοθήκη δεν διαθέτει χάρτινα βιβλία, αλλά ανθρώπους με διάθεση να μοιραστούν τις ιστορίες τους και τις εμπειρίες τους, με στόχο να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις και να ενισχύσουν την προώθηση της ποικιλομορφίας.

Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο στάθηκαν οι πρόσφατες απόψεις ότι: «προκάλεσαν το βιασμό τους ή συναίνεσαν στον βιασμό τους» που ακούστηκαν στα ΜΜΕ, σχετικά με την ευθύνη που φέρουν τα θύματα βιασμού.

Διαφορετικότητα. Μία λέξη που την ακούμε διαρκώς, μία λέξη που τη χρησιμοποιούμε όλοι συνεχώς. Συνήθως αναφερόμαστε σε αυτή όταν μιλάμε για διάφορες κοινωνικές ομάδες ανθρώπων, οι οποίοι διαφοροποιούνται σε ένα βασικό στοιχείο που ίσως να ανήκει στην πλειοψηφία (πχ, σεξουαλικός προσανατολισμός, ύπαρξη κάποιας πάθησης ή αναπηρία).

Ενίοτε συλλογίζομαι πώς θα ήταν τα πράγματα εάν ζούσα σε κάποια άλλη χώρα ή ακόμα καλύτερα σε κάποια άλλη εποχή.

Γιατί άραγε κάποιοι μας αρέσουν και κάποιοι άλλοι όχι;
Γιατί κάποιους θέλουμε να τους γνωρίσουμε και να σχετιστούμε μαζί τους και με κάποιους άλλους νιώθουμε από ουδέτερα έως άβολα, ή τους αποφεύγουμε;

Σύμφωνα με το DSM-V ως ψυχωσικές ορίζονται οι διαταραχές που περιλαμβάνουν θετικά συμπτώματα όπως παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις, αποδιοργανωμένο λόγο και σκέψη, ιδέες μεγαλείου και κατατονική συμπεριφορά, καθώς και αρνητικά συμπτώματα όπως επίπεδο ή αμβλύ συναίσθημα, ανηδονία, κοινωνική απόσυρση, απάθεια και αλογία.

Η βασική αρχή στην οποία στηρίζεται η θεωρία της ρεαλιστικής σύγκρουσης είναι ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ ομάδων έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές διομαδικές σχέσεις και συμπεριφορές.

Η έκτροπη συμπεριφορά ή κοινωνική απόκλιση ή κοινωνική παρέκκλιση (deviant behavior) είναι μία κοινωνικά προσδιορισμένη συμπεριφορά και μπορεί να οριστεί ως κάθε συμπεριφορά που θεωρείται μη προσδοκώμενη, μη ανεκτή και επιλήψιμη από μια κοινωνική ομάδα ή μια κοινωνία, ενώ μπορεί να θεωρηθεί και "έγκλημα".

Εν μέσω 2022 και ενώ η κατάθλιψη έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως η πανδημία του αιώνα που διανύουμε, χρειάζεται ακόμη να αγωνιζόμαστε για να εξηγήσουμε σε όλους πως η κατάθλιψη αλλά και κάθε ψυχολογικό πρόβλημα ή διαταραχή, δεν είναι ταμπού.

Η κλινική κατάθλιψη είναι μια διαταραχή της διάθεσης, που συναντάμε πολύ συχνά στην καθημερινότητα των διαπροσωπικών μας σχέσεων. Χαρακτηρίζεται από έντονη κόπωση, απώλεια της ικανοποίησης και ευχαρίστησης, ανηδονία, ευερεθιστότητα, απόσυρση, διαταραχές στον ύπνο και αλλαγές στη διατροφή, για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα. Κάποιοι την παρομοιάζουν με αλυσίδες στα πόδια, άλλοι με μαύρο σκύλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακολουθεί και χαρακτηρίζει το σύνολο της καθημερινότητας του εκάστοτε ατόμου.

Το σημερινό άρθρο θα επικεντρωθεί στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της αίσθησης της ταυτότητάς μας, υπό το πρίσμα του παράγοντα της επιρροής της κοινωνίας και των κοινωνικών φαινομένων πάνω στους ανθρώπους.

Πριν αρχίσουμε το ταξίδι μας στον χώρο της νευροδιαφορετικότητας, είναι σημαντικό να γνωρίσουμε τις λέξεις και τους όρους που διαβάζουμε, σύμφωνα με το νόημα που τους αποδίδουν η πλειοψηφία των νευροδιαφορετικών ατόμων και η επιστημονική κοινότητα.

Γυναίκα μια πολύπλευρη οντότητα που σίγουρα χρειάζεται πολλές λέξεις για να την περιγράψεις. Είναι ελεύθερη, ικανή, δυνατή. Είναι ένας συνδυασμός θηλυκότητας και δυναμισμού. Η γυναίκα ήταν και είναι έμπνευση. Είναι μια «επιδέξια ακροβάτης» που παλεύει καθημερινά να ισορροπήσει ανάμεσα στους πολλαπλούς της ρόλους.

Η «νοημοσύνη» ορίζεται ως μια ικανότητα απόκτησης γνώσεων ή ικανοτήτων ή ως η κατευθυνόμενη προς στόχο, προσαρμοστική συμπεριφορά (Sternberg & Salter, 1982) ή ακόμη ως η ικανότητα χειρισμού αφηρημένων εννοιών, επίλυσης προβλημάτων και μάθησης (Snyderman & Rothman, 1987).

Κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει άνθρωπος στην πλάση, ο οποίος δεν προβληματίστηκε έστω μία φορά στη ζωή του για το γεγονός ότι “μεγαλώνει”. Τα γενέθλια είναι μια μέρα με εξέχουσα συναισθηματική φόρτιση, θετική ή αρνητική, και προκαλεί ποικίλες σκέψεις γύρω από την έννοια του χρόνου.