Ζήτησα από τα μέλη ψυχοθεραπευτικών ομάδων να ανακαλέσουν μνήμες τους. Συγκεκριμένα, εμπειρίες τους κατά τις οποίες ένιωθαν πάρα πολύ ζωντανοί, σε μεγάλη επαφή με το σώμα και τα συναισθήματα τους. Σε γεμάτη επαφή με τις αισθήσεις τους. Κατόπιν τους ζήτησα να μιλήσει ο ένας στον άλλον για τις εμπειρίες τους αυτές, και ο καθένας, από την θέση του ακροατή, να παρατηρήσει πως βίωνε ο ίδιος το σώμα του κατά την διάρκεια της αφήγησης του άλλου.

Self-harm is the non-fatal intentional acts of self-poising or self-injury irrespectively of the extent of suicidal intent. Self-harming has been a growing problem, it is estimated that there are more than 200000 persons presenting with self-harming in general hospitals over the UK at the moment. Self-harming is most common in younger people aged between 15 to 35 years old and moreover, it appears to be more frequent in women than men and also decreases over lifespan.

Το αλκοόλ κατατάσσεται στις κατασταλτικές ψυχοδραστικές ουσίες που σημαίνει ότι αμβλύνει τις λειτουργίες του εγκεφάλου και των άλλων τμημάτων του κεντρικού νευρικού συστήματος. Με απλά λόγια, κάνει το άτομο που καταναλώνει αλκοόλ να ηρεμεί, να καταστέλλεται.

Η διεκδικητικότητα έχει πολλά πρόσωπα. Είναι η ικανότητα να εκφράζουμε ελεύθερα τα συναισθήματά μας και τις απόψεις μας.

Να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντά μας με τόλμη και αυτοπεποίθηση.
Να κάνουμε επιλογές και να επιμένουμε σ’ αυτές.

Το ζήτημα του φόβου είναι από εκείνα που σε όποιο πλαίσιο κι αν αναδυθεί –ακόμα και στο θεραπευτικό- το προσεγγίζουμε με περισσή επιφυλακτικότητα και δισταγμό. Μιλώντας για το φόβο είναι σημαντικό να τον διαχωρίσουμε από τις φοβίες ή λοιπές νευρώσεις, καθώς οι δεύτερες είναι αντιμετωπίσιμες και συχνά αποτελούν εκφράσεις βαθύτερων φόβων, υπαρξιστικής χροιάς, η ρίζα των οποίων δεν έχει να κάνει απλά με παθολογία σε ψυχολογικές διεργασίες αλλά με την ίδια την ανθρώπινη φύση και νομοτέλεια.

Όλοι μας λίγο έως πολύ έχουμε την τάση να προσπαθούμε να αποδίδουμε όσο καλύτερα μπορούμε σε έναν ή περισσότερους τομείς της ζωής μας. Είναι φυσιολογικό και θεμιτό να επιδιώκουμε την επιτυχία στη δουλειά, στις σπουδές, στις σχέσεις ή σε άλλες παραμέτρους της καθημερινότητάς μας, όπως και το να διατηρούμε ενισχυμένα κίνητρα για προσωπική πρόοδο.

anorektika oneira 02Ποιος ήταν ο κυριότερος λόγος που σε οδήγησε στην ανορεξία και στην ανάγκη να εκδικηθείς τον εαυτό σου τότε;

Μεγάλωσα μέσα σε έντονο stress και πολλές φασαρίες και όταν αποφάσισαν οι γονείς μου να χωρίσουν, με εγκατέλειψαν ψυχικά αλλά και πρακτικά. Την μοναξιά αυτή σε εκείνη την ηλικία δεν την άντεξα...Νόμιζα πως έφταιγα για ότι συνέβαινε στην οικογένεια μου και έστρεψα μίσος στον εαυτό μου. Δεν μπόρεσα να διαχείριστώ την απόρριψή τους...

Πόσο καιρό κράτησε και πόσα κιλά είχες φτάσει;

Τα άγρια χρόνια, που ήμουν βαθιά μέσα στην ανορεξία, ήταν 7 και έφτασα να ζυγίζω μόλις 32 κιλά... Δεν θυμάμαι να σας πω πότε ακριβώς ξέφυγα γιατί έγινε πολύ σταδιακά. Κάπου μετά τα 25 μου πρέπει να ήταν...

Ας υποθέσουμε, ότι συναντάτε τυχαία ένα δημοσιογράφο στο δρόμο, ο οποίος έχει αναλάβει ένα ρεπορτάζ με θέμα την ευτυχία και σας ρωτά: "Είστε ευτυχισμένος/η;" Τι πληροφορίες θα αναζητούσατε ώστε να δώσετε μια σαφή και ειλικρινή απάντηση; Θα σκεφτόσασταν για παράδειγμα, εάν είχατε μια καλή μέρα στη δουλειά σας, αν πριν από λίγες μέρες σας ανακοινώθηκε η απόλυσή σας, εάν πήρατε προαγωγή, εάν είχατε χωρίσει ή γνωρίσει πρόσφατα τον έρωτά σας, εάν είχατε τσακωθεί με έναν οδηγό στο μποτιλιάρισμα;

Ο Ιπποκράτης έλεγε ότι κάθε ασθένεια ξεκινά πρώτα από την ψυχή και μετά εκδηλώνεται στο σώμα. Από τότε πληθώρα ερευνών από τις επιστήμες της ψυχολογίας, της νευροψυχολογίας, καθώς και εμπειρίες ψυχοθεραπευτών από ιστορίες πελατών τους βγάζουν στο φως τη δύναμη που έχουν οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας πάνω στο σώμα μας και έρχονται με κάποιο τρόπο να επιβεβαιώσουν την Ιπποκρατική θεώρηση των πραγμάτων.

Τι σημαίνει Επιτυχία;
Τι είναι τελικά αυτό που χρειάζεται για να τα καταφέρεις στη ζωή? Τι είναι αυτό που σου δίνει την κινητήρια δύναμη να στοχεύσεις ψηλά και να ολοκληρωθείς? Συνήθως αυτό που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι όταν βλέπουμε ανθρώπους που από το μηδέν καταφέρνουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους.

Ως εφηβεία ορίζεται το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές ενός ατόμου από παιδί σε νεαρό ενήλικα. Ηλικιακά αυτό ορίζεται από 12 έως 18 ετών αν και μερικές φορές παρατηρείται αυτό που ονομάζεται πρόωρη εφηβεία (9-12 ετών) ή όψιμη εφηβεία (18-21 ετών).

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα