Μία από τις σοβαρότερες  χρόνιες διαταραχές που ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία των αγχωδών διαταραχών  και θα πρέπει να διαχωρίζεται από την  Ιδεο-Ψυχαναγκαστική Διαταραχή Προσωπικότητας , διακρίνεται από εμμονές / ιδεοληψίες (σκέψεις, παρορμήσεις, εικόνες) ή/και καταναγκαστικές κινήσεις  / ψυχαναγκασμούς.

Κλινικές έρευνες και έρευνες σε ζώα, που έχουν χρηματοδοτηθεί από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των Η.Π.Α. (ΝΙΜΗ) και άλλες επιστημονικές οργανώσεις έχουν δείξει ότι φαρμακολογικές και συμπεριφορικές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με ΙΨΔ.

Τι είναι ο Ιδεοψυχαναγκασμός;
Ο Ιδεοψυχαναγκασμος, ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές και είναι μια κατάσταση που μερικές φορές μπορεί να είναι αρκετά σοβαρή και να επιμένει για χρόνια. Το άτομο που πάσχει από ιδεοψυχαναγκασμό παγιδεύεται από μια σειρά επαναληπτικών σκέψεων (ιδεοληψίες ή επιστημονικά «ψυχαναγκασμοί») που αν και δίχως νόημα ακόμη και για τον ίδιο τον πάσχοντα, προκαλούν μεγάλη δυσφορία και είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστούν.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι, κατά τη γνώμη μου, μια από τις πιο σύνθετες και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσες παθήσεις στο σύνολο της κλινικής ψυχοπαθολογίας. Το ενδιαφέρον με αυτή τη διαταραχή είναι τόσο ο τρόπος οργάνωσής της όσο και οι δυνατότητες μετατροπής κι εξέλιξης της κατά τη πορεία της νόσου, αλλά και η πιθανότητα να ομοιάσει στον παραλληρητικό λόγο, χωρίς να έχει απολύτως καμία σχέση με οποιαδήποτε μορφή ψυχωσικής συνδρομής.

«Χτύπα ξύλο». Ίσως πρόκειται για την πιο διαδεδομένη πράξη ψυχαναγκαστικού χαρακτήρα, η οποία καλείται να «ξορκίσει» το κακό μίας σκέψης που έγινε αυτόματα ή μίας φράσης που ειπώθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη. Τι συμβαίνει όμως όταν οι δυσάρεστες σκέψεις επαναλαμβάνονται διαρκώς και μάλιστα με ιδιαίτερα πιεστικό χαρακτήρα και όταν οι εξισορροπιστικές πράξεις πληθαίνουν ή μας δυσχεραίνουν τη ζωή;