Ο ψυχαναλυτής Άνταμ Φίλιπς είπε ότι η απαίτηση να είμαστε ευτυχισμένοι υπονομεύει τη ζωή μας. Κάθε ζωή περιλαμβάνει πόνο και ευχαρίστηση, και αν προσπαθήσουμε να αποβάλουμε τον πόνο και να τον πνίξουμε με ευχαρίστηση, ή να τον μπερδέψουμε ή να αποσπάσουμε τον εαυτό μας ή κάποιον άλλο από αυτόν, τότε δεν μαθαίνουμε να τον αποδεχόμαστε και να τον τροποποιούμε. Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το βιβλίο Το βιβλίο που θα ήθελες να είχαν διαβάσει οι γονείς σου της Philippa Perry.

Οι επιστήμονες έκαναν μια παρατήρηση κατά τη διάρκεια ενός πειράματος της ανταπόκρισης των μητέρων προς τα μωρά τους. Κι αυτό ήταν το πόσο δύσκολο ήταν για πολλές μαμάδες να μη χαμογελούν όταν κοιτούσαν το μωρό τους. Αυτό δείχνει πόσο ισχυρά είναι τα μηνύματα του βρέφους και πόσο καλά είμαστε προγραμματισμένοι να αντιδρούμε σ’ αυτά.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να νιώθουμε πως ανήκουμε κάπου, σε ένα σύνολο, μια οικογένεια. Είμαστε πλάσματα των δεσμών κι είναι αρκετά επικίνδυνο να το αρνιόμαστε.

Στο βιβλίο της «Ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις στις καταστάσεις του Εγώ» η Robin Shapiro μοιράζεται τις παρεμβάσεις που είχαν θετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα για τους πελάτες της, ελπίζοντας να φανεί χρήσιμο και σε θεραπευτές νέους στις καταστάσεις του εγώ αλλά και σε παλαιότερους που θέλουν να εμπλουτίσουν τις ψυχοθεραπευτικές τους τεχνικές και δεξιότητες.

Μια ανησυχία υπάρχει πάντοτε μέσα μας, που μας ωθεί να διατηρούμε καθετί οικείο και γνώριμο, ώστε να παραμένουμε βέβαιοι πως τίποτε δεν θα αλλάξει. Η βεβαιότητα αυτή δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας και συνέχειας.