Ως άνθρωποι, βρισκόμαστε από τη φύση μας σε μια οριακή κατάσταση. Από τη μία, τείνουμε προς το άπειρο, επιθυμώντας να κατανοήσουμε ό,τι μας υπερβαίνει, αλλά και να πράξουμε ό,τι είναι πέρα από τις δυνάμεις μας. Από την άλλη, είμαστε πεπερασμένα όντα, κάτι που σημαίνει πως, παρά την έλξη που νιώθουμε για το άπειρο, γνωρίζουμε κατά βάθος πως ποτέ δε θα καταφέρουμε να το φτάσουμε.