Το παγωμένο συναίσθημα ή συναισθηματικό μούδιασμα (emotional numbing) είναι η νοητική και συναισθηματική διαδικασία αποκλεισμού των συναισθημάτων.

Περνούσαμε την παιδική μας ηλικία ρίχνοντας ένα πέπλο ησυχίας και μυστικότητας που κάλυπτε τις διεστραμμένες εμπειρίες μας παιδικής κακοποίησης. Προσπαθούσαμε να ανταπεξέλθουμε με το να καταπιέζουμε της μνήμες μας, μαθαίνοντας να ξεχνάμε, αποσυνδέοντας και απομονώνοντας τους εαυτούς μας από τα αισθήματά μας, προσπαθώντας να ευχαριστήσουμε τους πάντες, αγωνιζόμενοι να προσαρμοστούμε και να χωρέσουμε στην «περίεργη» κατάστασή μας, στην οποία δεν υπήρχε ούτως ή άλλως άλλη διέξοδος διαφυγής.

Κάθε άτομο θα βιώσει κατά τη διάρκεια της ζωής του πολλές απώλειες, άλλες φυσικές, άλλες συμβολικές. Ο εγκέφαλος μας, λοιπόν, εξελίχθηκε και αναπτύχθηκε έτσι, ώστε να αντέχει, να υπομένει την απώλεια μέσω του πένθους, χωρίς να σημαίνει ότι πάντα τη διαχειρίζεται.

Οι αντιδράσεις των παιδιών σε κατάσταση κρίσης ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Παράγοντες που επιδρούν σ’ αυτές είναι η προσωπικότητα, η προηγούμενη εμπειρία, η ηλικία αλλά και το αν και
κατά πόσον το τραυματικό γεγονός έχει επιδράσει στη ζωή του ατόμου.

Ο Seneca είναι εκείνος που πριν από 2000 χρόνια περιέγραψε με απόλυτη γραφικότητα και βαθιά φιλοσοφική προσέγγιση την ψυχολογική, την σωματική και πνευματική ταλαιπωρία και εξάντληση του ατόμου, το οποίο βιώνει τις συνέπειες μιας καλοήθους ή νεοπλασματικής νόσου (καρκίνο) σε προχωρημένο στάδιο. Είναι ο πόνος και η εγκατάλειψη που φοβίζουν τους περισσότερους στην εξέλιξη της νόσου και της ζωής.

Ο ποιητής Ρουμί μας λέει: «Αυτή τη στιγμή, γευόμαστε τη γεύση της αιωνιότητας». Υπερβείτε τον φόβο σας για το άγνωστο, εστιάζοντας στην παρούσα στιγμή. Γευθείτε τη στιγμή αυτή σαν μια στιγμή αιωνιότητας, και θα γευθείτε την εμπειρία της ελευθερίας.

Η εγωκεντρική δυσαρμονίαπροκαλείται από την μετέπειτα σύγχυση του παιδικού εγωκεντρισμού, όπου είναι η ανικανότητα συγκρότησης στοχευμένης αντίληψης γύρω από το εγώ. Η δυσαρμονία αυτή συμβάλλει στη δημιουργία δυσλειτουργικών συμπεριφορών στην κοινωνική ζωή του ατόμου.

Τα ανέκφραστα συναισθήματα δεν πεθαίνουν. Θάβονται ζωντανά και είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθούν, με τρόπο δυσάρεστο. - Sigmund Freud

«Μην κλαις», «Μη στεναχωριέσαι», «Να είσαι δυνατός», «Μην αγχώνεσαι»… 
Είναι μερικές από τις εκφράσεις των κοντινών μας ανθρώπων που σπεύδουν να μας παρηγορήσουν αν δεν μας δουν χαρούμενους.

Με το άκουσμα της λέξης ταξίδι, το μυαλό κάνει εικόνες ήρεμες, χαλαρωτικές και θεραπευτικές θα μπορούσε κανείς να πει. Είναι όμως πάντα έτσι; Τα ταξίδια μπορούν τελικά σε όλες τις περιπτώσεις να λειτουργήσουν με αυτή την χροιά τους;

Ανησυχητικά πολλοί άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με καταστάσεις που αδυνατούν να διαχειριστούν σε σημείο που σκέφτονται να βλάψουν τη ζωή τους. Άτομα από τον περίγυρό τους μπορεί να αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και ξαφνικά καλούνται να βοηθήσουν ενώ δεν γνωρίζουν τον τρόπο. Παρακάτω θα βρείτε γενικές και συνοπτικές οδηγίες. Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ να απευθυνθείτε σε ειδικό.

Ο Sigmund Freud ήταν εκείνος που έβαλε σε λέξεις και προσδιόρισε μέσα από τις παρατηρήσεις του έναν ψυχολογικό «μηχανισμό άμυνας», όπως τον ονόμασε, του ανθρώπου, την άρνηση.

Για τη μικρασιατική καταστροφή έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία και εκατοντάδες άρθρα. Αναλύσεις, συνεντεύξεις και κριτικές για την πολιτική ευθύνη, τη στρατιωτική διοίκηση, τα κομματικά συμφέροντα, τις πολιτικές ιδεολογίες, τις διεθνείς συνθήκες και τη συναισθηματική κατάσταση του ελληνικού έθνους τις δύσκολες εκείνες στιγμές όπου κλήθηκε να φέρει εις πέρας έναν γεωπολιτικό ‘’ηράκλειο’’ άθλο.

Οι ερωτικές σχέσεις ανέκαθεν μας απασχολούσαν και θα μας απασχολούν ακριβώς λόγω της οικουμενικής μας ανάγκης, η οποία προκύπτει εξυπηρετώντας βασικούς παράγοντες επιβίωσης. Ωστόσο, οι ερωτικές σχέσεις είναι περίπλοκες, καθώς οι εμπλεκόμενοί τους βιώνουν την κοινή τους πραγματικότητα ερμηνεύοντάς την διαφορετικά, αυτό δηλαδή που αλλιώς συναντάται ως “ο νους των άλλων”.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γίνει ακροατές διαφόρων ερωτικών ιστοριών που κατέληξαν άδοξα. Οι πρωταγωνιστές συνήθως, υποτιμούν τον πρώην σύντροφο τους, παραπονιούνται οτι είχαν χάσει τον εαυτό τους και περιγράφουν την σχέση ως «ασφυκτικά εξαρτητική».

Αυστριακός νευρολόγος και ψυχίατρος, ιδρυτής της ψυχανάλυσης. Προσδιόρισε και καθιέρωσε τις έννοιες «ασυνείδητο» και «παιδικής σεξουαλικότητα».

Όταν βρισκόμαστε απέναντι από τον χωρισμό είτε είναι η διακοπή γάμου ή μιας μεγάλης σχέσης, οι ψυχολογικές και συναισθηματικές διαδικασίες που ακολουθούν είναι ίδιες με της απώλειας-πένθους. Οι αλλαγές που θα φέρει στη ζωή μας είναι μεγάλες και χρειάζεται χρόνος για να μπορέσει το άτομο να βρει ξανά τα πατήματά του και τις σταθερές του.