Τότε η Αλμίτρα του είπε: Μίλησέ μας για την Αγάπη. Κι εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον λαό μπροστά του και μια ησυχία ασάλευτη είχε απλωθεί ανάμεσά τους. Και με φωνή μεγάλη είπε:

Γιατί είναι τόσο συχνός και υπερβολικός ο φόβος μας για τον θάνατο; Κυρίως εξαιτίας του ναρκισσισμού μας. Ο ναρκισσισμός είναι εξαιρετικά πολύπλοκο φαινόμενο. Ένα μέρος του είναι απαραίτητο ως ψυχολογική πλευρά του ενστίκτου της επιβίωσης, αλλά στο μεγαλύτερο ποσοστό του, μετά την παιδική ηλικια, είναι αυτοκαταστροφικός.

«Για εκείνον που κατανόησε πραγματικά ότι δεν υπάρχει τίποτε το φρικτό στο να μη ζει, δεν υπάρχει τίποτε το φριχτό στο να ζει. Επομένως, είναι ανόητος όποιος λέει ότι φοβάται το θάνατο, όχι επειδή θα υποφέρει όταν έρθει ο θάνατος, αλλά επειδή υποφέρει στη σκέψη ότι θα έρθει.»  Πλάτων

Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, κι ας είναι ο δρόμος της σκληρός κι απότομος. Κι όταν σ' αγκαλιάσουν οι φτερούγες της, παραδώσου, κι ας σε πληγώσει το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στο φτέρωμά της.

Οτιδήποτε κάνετε συνειδητά ή ασυνείδητα καθοδηγείται από κάποια ανθρώπινη ανάγκη. Αυτές οι ανάγκες, μας παρακινούν και μας εμπνέουν να δράσουμε με θετικούς τρόπους. Ωστόσο, όταν ορισμένες από αυτές τις ανάγκες παραμένουν ανικανοποίητες, ο νους θα βρει κάποιους τρόπους για να τις ικανοποιήσει και δεν συνεπάγεται ότι είναι πάντα για το καλό μας. Οι τρόποι του νου, μπορεί κάποιες φορές να μας οδηγήσουν σε διάφορα προβλήματα, ακόμη και εθισμούς.

Τι είναι η πεποίθηση; Απλώς μια σκέψη που επαναλαμβάνεται μέχρι να την πιστέψουμε. όλες οι πεποιθήσεις είναι περιοριστικές επειδή προέρχονται από τον νου. Για παράδειγμα, η πεποίθηση ότι κάτι είναι «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Ακούμε άλλους να το λένε, μετά αρχίζουμε να κάνουμε οι ίδιοι αυτήν την σκέψη, πιστεύουμε ότι είναι αλήθεια και αρχίζουμε να βλέπουμε στον κόσμο γύρω μας αποδείξεις πως όντως αληθεύει.

Κάθε χάρισμα φέρει μια κατάρα. Κάθε ηρωικός χαρακτήρας των τραγωδιών του Σαίξπηρ διέθετε τόσο ένα ιδιαίτερο ταλέντο που τον έκανε σπουδαίο, όσο και ένα τραγικό ελάττωμα που τον οδηγούσε στην πτώση του. Οι ευλογίες που μας κάνουν εκπληκτικούς είναι οι ίδιες ιδιότητες που μπορούν να μας προκαλέσουν δυστυχία.

Μπροστά στον ανθρώπινο και σκληρό ψυχικό πόνο της απώλειας, οι επιστημονικές θεωρήσεις φαίνονται αδύναμες στο να απαλύνουν την πληγή. Το άτομο που πενθεί, θρηνεί ψυχικά και σωματικά. Η «για πάντα» στέρηση του αγαπημένου του προσώπου ξεδιπλώνει έντονα υπαρξιακά ερωτήματα.

Απόσπασμα από το βιβλίο Ουράνια προφητεία που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

Το βλέμμα μου συνάντησε εκείνο της Τζούλια και της είπα: «Δεν έχω συλλάβει πλήρως την Όγδοη Επίγνωση».
«Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζουμε τους άλλους ανθρώπους καθορίζει το πόσο γρήγορα εξελισσόμαστε, πόσο γρήγορα παίρνουν απάντηση τα ερωτήματα της ζωής μας», είπε.

Ως οριακή (μεταιχμιακή) διαταραχή προσωπικότητας (borderline personality disorder‎) ορίζεται μία δυσλειτουργική δομή, τα χαρακτηριστικά της οποίας βρίσκονται στο «μεταίχμιο» νεύρωσης και ψύχωσης. Οι ασθενείς εμφανίζουν αστάθεια στο συναίσθημα, στις διαπροσωπικές σχέσεις και ως προς την εικόνα εαυτού.

«Ο καθένας μας κοιτάζει τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του και τους ξαναερμηνεύει κάτω από το φως του εξελικτικού μας ερωτήματος».

Το πάγωμα από φόβο είναι μία από τις φυσιολογικές αντιδράσεις απέναντι στην απειλή: οι άλλες είναι η πάλη και η φυγή. Τα ζώα όταν έρθουν αντιμέτωπα με έναν κίνδυνο, συνεκτιμώντας τις δυνάμεις τους με την φυλογενετική τους ευφυΐα, θα παλέψουν, θα τραπούν σε φυγή ή θα ακινητοποιηθούν σαν πεθαμένα.

Ο ερπετοειδής εγκέφαλος [1] του ανθρώπου όταν θα βρεθεί απέναντι στην αιφνίδια σωματική απειλή θα λειτουργήσει με παρόμοιο τρόπο.

Όλον αυτό τον καιρό που περνάς ανησυχώντας, τον κλέβεις από αυτό που θα μπορούσες να κάνεις κανονικά αυτή τη στιγμή. Δηλαδή, να ζεις, να είσαι ευτυχισμένος, να μαθαίνεις, να αγαπάς, να δουλεύεις, να πλουτίζεις, να συνεργάζεσαι, να αναπτύσσεσαι...

Οι άνθρωποι πολύ συχνά συγχέουμε τα μέσα και τους επιμέρους στόχους με τον απώτερο σκοπό, τον τελικό προορισμό, τον προορισμό εκείνο που κατακτώντας τον μπορούμε να νιώσουμε πραγματική και όχι επίπλαστη πληρότητα, ικανοποίηση και βέβαια αυτοπραγμάτωση. Το αποτέλεσμα είναι πολλές φορές να αυτοπαγιδευόμαστε στα μικρά και ασήμαντα τα οποία τείνουν να γίνονται αυτοσκοποί και την ίδια στιγμή ο ανώτερος σκοπός, το τελικό ζητούμενο, παραμένει ανεκπλήρωτος, σοβαρά παραμελημένος, ίσως και μη αναγνωρίσιμος.

Το παρατεταμένο στρες εντείνει τις ημικρανίες, αλλά ο χρόνιος πόνος εγκυμονεί περισσότερο στρες. Η στενή σχέση του άγχους με την ημικρανία σημαίνει έναν αναπόφευκτο φαύλο κύκλο.

Είναι γνωστό ότι ο παράγοντας άγχος συνυφαίνεται με μια πληθώρα ψυχολογικών και σωματικών δυσλειτουργιών, σε τέτοιο βαθμό που πλέον καταλήγει σχεδόν συνώνυμο πολλών αρνητικών προβλημάτων που προκύπτουν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Το άγχος μπορεί να επιδράσει με τις ακτίνες του τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα στη ζωή.

Η παρανοειδής διαταραχή προσωπικότητας είναι μια διαταραχή, που ανήκει στο 1ο φάσμα των διαταραχών προσωπικότητας, οι οποίες έχουν ως κοινό παρονομαστή την αλλόκοτη ή εκκεντρική σκέψη & συμπεριφορά.

Πώς θα καταλάβω μέσα από τις αλλαγές στη λεκτική μου έκφραση ότι έχω μετακινηθεί; Ο λόγος μας, ο τρόπος με τον οποίο εκφραζόμαστε, οι λέξεις που χρησιμοποιούμε όταν επικοινωνούμε με το θεραπευτή μας (και όχι μόνο!) μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε αν η θεραπεία μας προχωρά.

Τι εννοούμε όταν λέμε «δεξιότητες συμβουλευτικής»; Μια σημασία της λέξης «δεξιότητες» σχετίζεται με τους τομείς των δεξιοτήτων: αφορά, για παράδειγμα, δεξιότητες ακρόασης ή δεξιότητες αυτοαποκάλυψης. Μια άλλη σημασία του όρου αναφέρεται στο επίπεδο επάρκειας: αφορά δηλαδή το κατά πόσο είναι κανείς καταρτισμένος ή όχι σε έναν συγκεκριμένο τομέα.

Ο εαυτός μας αποτελεί μια πολυσύνθετη οντότητα. Η επίγνωση του αφορά το σώμα και την εξωτερική μας εμφάνισή, τον εσωτερικό μας κόσμο (σκέψεις, συναισθήματα, βαθύτερες πεποιθήσεις, στάσεις, αξίες, κλπ.), και τον κοινωνικό μας κόσμο (στενές σχέσεις, κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, οικογένεια, άλλες ομάδες, κοινωνικό - πολιτισμικό πλαίσιο κλπ).

Ο μόνος σκοπός σε αυτή τη ζωή είναι να γίνουμε η ολότητα του όντος που είμαστε. Είναι η μυστική μας πρόθεση, και θα βγάλουμε από τη μέση όλα τα στηρίγματα που νομίζουμε πως είναι απαραίτητα για την επίτευξη του σκοπού μας -γάμους, σπίτια, άτομα, ακόμα κι αν αυτό το στήριγμα είναι το ίδιο το σώμα μας.