Η λέξη μοναξιά και οι προεκτάσεις της έννοιάς της, τόσο στην εποχή της κοινωνικής αποστασιοποίησης που ζούμε, όσο και τα προηγούμενα χρόνια, μάς προκαλεί συναισθήματα φόβου και για πολλούς από εμάς ισοδυναμεί με μια επώδυνη κατάσταση θλίψης.

Έχεις κάνει πολύ κόπο για να φτάσεις μέχρι εδώ. Έχεις επενδύσει σε μια ζωή που πίστεψες πως θα σου προσφέρει την ευτυχία. Είσαι επαγγελματικά καταξιωμένος και έχεις ένα εισόδημα που μπορεί να σου προσφέρει πολλά περισσότερα από μια αξιοπρεπή ζωή.

Ο πατέρας της ψυχανάλυσης, Σίγκμουντ Φρόιντ, στο βιβλίο του «Η ψυχολογία των μαζών και η ανάλυση του Εγώ», αναλύει τα βασικά χαρακτηριστικά της ψυχολογίας των κοινωνιών και ισχυρίζεται πως οι μάζες είναι χειραγωγήσιμες και εύπλαστες κι ότι μπορείς να αγγίξεις τις επιθυμίες και τους φόβους τους και να τους χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου (S. Freud, 1921).

Tο ανθρώπινο σώμα συνιστά τη μεγαλύτερη απόδειξη για το πόσο δυστυχισμένοι είμαστε. Το σώμα μας υποφέρει από διάφορες παθήσεις, μολύνεται από καρκίνους, προσβάλλεται από καρδιακές δυσλειτουργίες, αυτοάνοσα ή και χρόνιους πόνους.

Τις επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία των εργαζόμενων στην Ελλάδα καταγράφει έρευνα που διεξήγαγαν από κοινού η EY Ελλάδος, η Hellas EAP και το Εργαστήριο Πειραματικής Ψυχολογίας του Τμήματος Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ξεκινώντας να γράψω αυτό το άρθρο γνώριζα μόνο την έντονη επιθυμία μου. Να αποτυπώσω, τον ορισμό της αγάπης μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Την ερωτική αγάπη. Ότι και να σκεφτόμουν ήταν κοινότοπο και άπειρες φορές διατυπωμένο.

«Τέχνη & Ψυχική Υγεία».-Διαδικτυακή διάλεξη στο πλαίσιο του προγράμματος Προσωπικής Ανάπτυξης «ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΥ ΖΗΝ» του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.

Eυαίσθητη και ανθεκτική. Θωρακισμένη και απροστάτευτη. Η ψυχική υγεία δεν έχει μόνο μια πτυχή. Από τις 20-23 Ιουνίου, το SNF Nostos 2023 του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) στο ΚΠΙΣΝ, θα επιχειρήσει ν' αναλύσει, να συζητήσει  και ν' απενοχοποιήσει κάθε πτυχή της.

Τι έιναι αυτό που το λένε αγάπη…  Οι άνθρωποι όσοι διαφορετικοί και να είμαστε έχουμε περίπου κοινές ανάγκες. Μια από τις ισχυρότερες υπαρξιακές ανάγκες μέσα μας, είναι η ανάγκη για αγάπη, η ανάγκη να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε άνευ όρων, η ανάγκη για συνένωση, όσο και αν αυτό πολλές φορές το κρύβουμε ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό.

«Τι είναι σημαντικότερο;» ρώτησε το Μεγάλο Πάντα «Το ταξίδι ή ο προορισμός;» «Η παρέα», απάντησε ο Μικρός Δράκος

Φαίνεται πως υπάρχει κάποια σχέση με το στρες και τα συναισθήματα. Δεν είναι σαφής η διαδικασία, αλλά κάθε φορά αναφέρεται από περισσότερους επιστήμονες ότι το συναίσθημα και το στρες θα μπορούσαν να είναι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του καρκίνου.

Η Ρέιτσελ, μια ψυχρή και πολύ καθωσπρέπει νέα γυναίκα είκοσι επτά ετών, αποφάσισε να ξεκινήσει θεραπεία στο τέλος ενός σύντομου γάμου. Ο άντρας της, ο Μαρκ, την είχε αφήσει εξαιτίας της ψυχρότητάς της.

Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς είναι το έντονο συναίσθημα μοναξιάς και πένθους, το οποίο βιώνουν οι γονείς, όταν τα παιδιά τους φεύγουν για πρώτη φορά μακροπρόθεσμα (Feldman, 2017).

Εάν υπάρχει ένας καμβάς όπου η προσωπικότητα και η σεξουαλικότητα θα μπορούσαν να αποτυπωθούν πάνω του, με όλη την ένταση και όλη την γκάμα των χρωμάτων τους, αυτός δεν θα μπορούσε να ειναι άλλος από το απέριττο σώμα. 

Η πανδημία του κορωνοϊού έχει κυριαρχήσει τα τελευταία δύο χρόνια στις ζωές όλων μας. Η πανδημία συνοδεύτηκε από απώλειες σε πολλαπλά επίπεδα: ανθρώπινης ζωής πάνω από όλα αλλά και κοινωνικής, καθώς και οικονομικής φύσεως.

Σε μια περίοδο που για τους φυλακισμένους του 18ου αιώνα οι τιμωρητικές πρακτικές αρχίζουν να αποκτούν έναν έντονο χαρακτήρα εξαθλίωσης που επικεντρώνεται περισσότερο στην ψυχική σύνθλιψη του ανθρώπου παρά στην σωματική τιμωρία κατασκευάζεται ο πρώτος διάδρομος.

Οι ηλικιωμένοι αποτελούν μία ευάλωτη ηλικιακή ομάδα, καθώς τείνουν να έρχονται αντιμέτωποι με διάφορες μορφές απώλειας στην ύστερη ενήλικη ζωή τους, γνωστική, σωματική, οικονομική, κοινωνική. Οι απώλειες αυτές συχνά οδηγούν στην κοινωνική απομόνωση, η οποία με την σειρά της δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη καταθλιπτικών συμπτωμάτων (Fokkema, De Jong Gierveld, Dykstra, 2012).

Το χειρότερο άγχος είναι το άγχος να μην αγχωθείς. Ο χειρότερος φόβος είναι ο φόβος του φόβου μας. Όταν πια το άγχος και οι φόβοι μας γίνουν υπερβολικά και ανεξέλεγκτα, είναι χειρότερα ακόμη και από τα ίδια τα συμπτώματα που βιώνουμε και μάλιστα πολλές φορές αυτά τα συναισθήματα μπορούν από μόνα τους να προκαλέσουν μια κρίση άγχους ή μια κρίση πανικού.