Όλες οι μελέτες του ανθρώπου από την ιστορία μέχρι τη γλωσσολογία και την ψυχολογία αντιμετωπίζουν το εξής ερώτημα; Αν, σε τελική ανάλυση, είμαστε προϊόντα κάθε είδους εξωτερικών παραγόντων ή αν, σε πείσμα των διαφορών μας, έχουμε κάτι που μπορούμε να το ονομάσουμε κοινή ανθρώπινη φύση, δια της οποίας μπορούμε να αναγνωριστούμε ως ανθρώπινα όντα.

Ο εαυτός μας αποτελεί μια πολυσύνθετη οντότητα. Η επίγνωση του αφορά το σώμα και την εξωτερική μας εμφάνισή, τον εσωτερικό μας κόσμο (σκέψεις, συναισθήματα, βαθύτερες πεποιθήσεις, στάσεις, αξίες, κλπ.), και τον κοινωνικό μας κόσμο (στενές σχέσεις, κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, οικογένεια, άλλες ομάδες, κοινωνικό - πολιτισμικό πλαίσιο κλπ).

Ποτέ ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν έπαψε να τρέφει την έμφυτη περιέργειά του απέναντι στο «κρυμμένο» ή το «απαγορευμένο». Παλαιότερα, πριν το διαδίκτυο έρθει στο φως, «η κουλτούρα της ματιάς πίσω από την κλειδαρότρυπα» ήταν σύμφυτη με την κοινωνία, παρόλο που ότι συνέβαινε έμμενε θα λέγαμε «στα τυφλά», γιατί δεν υπήρχαν βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα ερωτικών συνευρέσεων, απιστίας, ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης ή παιδικής εκμετάλλευσης.

Όταν η καρδιά και το μυαλό συγκρούονται, νικά πάντα η καρδιά. Κι αυτό γιατί όταν οι πολύ ισχυρές ασυνείδητες αναμνήσεις ή υποσυνείδητες πεποιθήσεις ενεργοποιούνται τότε τα αισθήματα που τις συνοδεύουν κατακλύζουν τον συνειδητό νου και δεν επιτρέπουν να ζήσουμε τη ζωή που επιθυμούμε.

Η αυτοεικόνα σας, σχετίζεται με αυτό που σκέφτεστε για τον εαυτό σας, αυτό που είστε και αυτό που νομίζετε ότι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς.

Όταν η εικόνα ή η αίσθηση που έχετε για τον εαυτό σας είναι αρνητική, τείνετε να κάνετε πράγματα που κάθε άλλο παρά προάγουν την καθημερινότητά σας ή το γενικότερο καλό σας.

H προσαρμοστικότητα είναι μία πολύ «ελκυστική» δεξιότητα. Όλοι μας θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας προσαρμοστικό και ευέλικτο - είμαστε ομαδικοί, «πάμε με το ρεύμα» και αυτό σημαίνει πως δεν είμαστε άκαμπτοι, αλλά ανοιχτοί και θετικοί στην αλλαγή ή τις προκλήσεις.

Η παραπάνω φράση σε αρκετά άτομα αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση, καθώς θυμίζει στόχους που επετεύχθησαν με πολύ κόπο, ενώ σε άλλα φέρνει στο νου ανεκπλήρωτα όνειρα και δυσάρεστα συναισθήματα. 

Nαι, ξέρω, φταίει που μεγάλωσες σε μια οικογένεια προβληματική που σου πέρασε λανθασμένες πεποιθήσεις, που δε σε όπλισε με τις δεξιότητες που θα ήθελες, δε σου έδωσε τα φτερά να πετάξεις. Φταίει και εκείνη η, για χρόνια, τοξική σχέση που είχες. Εκείνος ο άνθρωπος σε ρούφηξε, σε έκανε να πιστέψεις πως ήσουν μικρός. Βγήκες λαβωμένος και πιο λίγος από αυτήν.

Η κοινωνική ψυχολογία είναι ο επιστημονικός κλάδος που ενδιαφέρεται να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα αλλάζουν την κοινωνία και τον τρόπο με τον οποίο μετασχηματίζονται τα ίδια μέσω των κοινωνικών διαδικασιών.

Επιπλέον, είναι ο επιστημονικός κλάδος που ενδιαφέρεται να κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι παράγουν γνώση και κουλτούρα. Δεν υπάρχει άλλο πεδίο της κοινωνικής ψυχολογίας στο οποίο να ισχύει καλύτερα αυτός ο ορισμός από το πεδίο της κοινωνικής επιρροής.

Υπάρχει τρόπος να αποτρέψουμε την αρνητική σκέψη; Είναι η πρώτη και βασική ερώτηση που τίθεται, όταν ακούει κάποιος αυτή την πρόταση. Αν υπάρχει τρόπος να φύγουμε από την ακινησία της αρνητικής σκέψης. Ας δούμε μαζί βήμα βήμα πώς μπορούμε να καταφέρουμε να γίνει τρόπος ζωής η θετικότητα.

Η σύγκρουση με τα άλλα άτομα είναι αναπόφευκτη, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Με τον όρο σύγκρουση εννοούμε την διαμάχη ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν διαφορετικές θέσεις πάνω σε ένα ζήτημα.

Ένα από τα προβλήματα που οι άνθρωποι αναφέρουν πιο συχνά είναι οι συντροφικές τους σχέσεις. Άλλοι προβληματίζονται για το ότι δεν μπορούν να συνάψουν και να διατηρήσουν μία σχέση, ενώ άλλοι όντας μέσα σε μία σχέση φαίνεται να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.

Πολλοί από εμάς έχουμε σκεφτεί αρκετές φορές, για το τι μπορεί να πάει λάθος και οι σχέσεις μας αργά ή γρήγορα να καταλήγουν να μας απογοητεύουν.

Το μέρος θύμιζε σκηνικό βγαλμένο από ταινία τρόμου: Η μπογιά στους τοίχους ήταν ξεφλουδισμένη και τα παράθυρα σκονισμένα, το φεγγαρόφωτο έριχνε ολόγυρα απειλητικές σκιές. Διάβηκα το κατώφλι της εισόδου, ανέβηκα τα σκαλοπάτια που έτριζαν και χτύπησα την πόρτα.

Ενας σημαντικός παράγοντας κινδύνου διατάραξης μιας εποικοδομητικής διάθεσης σε διαπροσωπικές σχέσεις, και θα πρόσθετα στις σχέσεις γενικότερα, είναι ψυχολογικές και ψυχιατρικές διαταραχές.

Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι αποτελεί αποτελεσματικό μοντέλο θεραπείας για την ψυχογενή ανορεξία, την ψυχογενή βουλιμία και τη διαταραχή υπερφαγίας.

Κατά τη διαδικασία της συμβουλευτικής συμβαίνει πολύ συχνά να συναντάμε εμπόδια και αντιστάσεις από τη μεριά του θεραπευόμενου, που ως βάση έχουν κάποιες πεποιθήσεις, βαθιά ριζωμένες μέσα τους, οι οποίες τους εμποδίζουν να προχωρήσουν και να κάνουν βήματα στη θεραπεία τους. Ο θεραπευόμενος έχει τις δικές του φανταστικές φυλακές και είναι δουλειά του Συμβούλου να του δώσει την ελευθερία του.

Για να αποφύγετε να γίνεται το θύμα στη σχέση σας χρειάζονται υγιείς ισορροπίες αλλάζοντας τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα. Είναι γνωστή η φράση «Χρειάζονται δύο για να χορέψουν Τάνγκο».

«Πώς να συμπαρασταθώ σε έναν φίλο μου που περνάει δύσκολα; Τι μπορώ να κάνω, τι μπορώ να πω για να τον βοηθήσω; Δεν είμαι ειδικός για να ξέρω πώς να το χειριστώ!»

Τί είναι η διεκδικητικότητα; Η διεκδικητικότητα αναφέρεται στην ικανότητα του ατόμου να εκφράζει τις επιθυμίες και ανάγκες του στο άλλο άτομο, αλλά και να σέβεται τις επιθυμίες και ανάγκες των άλλων. Το να είναι κάποιος διεκδικητικός διαφέρει από το να είναι παθητικός ή επιθετικός. Κάποιος με το παθητικό στυλ έχει τον ρόλο του θεατή, κάνει τα πάντα για τους άλλους, είναι πάντα εκεί για να υποστηρίξει τον άλλο και δεν λέει ποτέ όχι.

Τι νομίζετε ότι σας φρενάρει στη ζωή; Η έλλειψη δεξιοτήτων, ικανοτήτων ή η χαμηλή σας αυτοπεποίθηση; Σας πληροφορώ ότι, τις περισσότερες φορές, είναι μια περιοριστική πεποίθηση.