Όταν οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις μας γίνονται για εμάς καθημερινό μαρτύριο…

"Να ελέγξω τα μάτια της κουζίνας εάν είναι κλειστά, όμως αυτό χρειάζεται να το κάνω 8 φορές αλλιώς δε νοιώθω καλά"
"Να πλύνω τα χέρια μου 5 φορές, επαναλαμβάνοντας με λεπτομέρεια την κάθε διαδικασία"
"Να σφουγγαρίσω το πάτωμα 3 φορές"
"Να ελέγξω αρκετές φορές εάν κλείδωσα την εξώπορτα του σπιτιού μου"

Μήπως το να είμαστε γονείς είναι μια μορφή εξουσίας; Πόσο συνειδητά λαμβάνουμε αποφάσεις;

Είναι το DNA μας τόσο εξαιρετικό όσο το έχουμε στο μυαλό μας, ώστε να το διαιωνίσουμε; Δεν προοριζόμαστε όλοι για να κάνουμε παιδιά, και αυτό δεν είναι κακό. Καθένας ταξιδεύει προς την αυτοπραγμάτωση από διαφορετικό μονοπάτι.

Οκτώ στα δέκα περιστατικά bullying συμβαίνουν στην αυλή του σχολείου και μάλιστα στα τελευταία πέντε λεπτά του διαλείμματος, γιατί εκείνη την ώρα τα παιδιά έχουν βαρεθεί και προσφεύγουν στο να βασανίζουν τους άλλους μαθητές, δήλωσε στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου ο παιδοψυχίατρος, διευθυντής ΕΣΥ, μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της ΔΕΠΥ Μάνος Τσαλαμανιός.

Ο μύθος του Σισύφου είναι λίγο-πολύ γνωστός. Ο Σίσυφος ήταν μυθικός βασιλιάς της Κορίνθου και κατόρθωσε με την ευφυία του να πείσει τον Ασωπό (προσωποποίηση του ποταμού) να υδροδοτεί την πόλη με το γάργαρο νερό του. Ήταν «πολύμητις», δηλαδή πολυμήχανος σαν τον Οδυσσέα, και είχε καταφέρει να φυλακίσει τον Θάνατο με αποτέλεσμα να γεμίζει η γη ζωντανούς ανθρώπους.

Η φυσική δραστηριότητα αποτελεί μία από τις βασικές συνιστώσες για την επίτευξη και διατήρηση ψυχικής, σωματικής και πνευματικής υγείας. Οποιαδήποτε μορφή συστηματικής σωματικής άσκησης αποτελεί πηγή αναζωογόνησης, όχι μόνο με βραχυπρόθεσμα, αλλά και με μακροπρόθεσμα οφέλη στην ψυχολογία μας. Ανεξάρτητα από την ηλικία ή το φύλο, η συστηματική άσκηση του σώματος συμβάλλει σε ένα ευρύ φάσμα ευεργετικών δράσεων σε ψυχικό και σωματικό επίπεδο.

Στις μέρες μας, η χρήση του διαδικτύου από τα παιδιά ολοένα κι αυξάνεται, ενώ το όριο ηλικίας στο οποίο τα παιδιά ξεκινούν να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο συνεχώς μειώνεται. Ουσιαστικά, όσο παράξενο και αν ακούγεται, ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος τομέας χρηστών του διαδικτύου είναι τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας. Πολλά παιδιά χρησιμοποιούν το διαδίκτυο στο σχολείο σε ηλικία 6 ετών, οπότε είναι πιθανόν να θέλουν να συνδεθούν κι από το σπίτι, σε αυτήν την ηλικία περίπου.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) είναι η πιο συχνή διαταραχή συμπεριφοράς, που εμφανίζεται σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Έπειτα από δεκαετίες μελετών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μία χρόνια νευροβιολογική διαταραχή. Ξεκινά από την πρώιμη παιδική ηλικία, συνεχίζεται στη μέση παιδική ηλικία, προχωρά στην εφηβεία και κάποιες φορές, παραμένει μέχρι και την ενήλικη ζωή.

Όλοι μας σε κάποια φάση της ζωής μας επιθυμούμε την αποδοχή των άλλων. Eιδικότερα, στη παιδική αλλά και στη εφηβική μας ηλικία επιδιώκουμε την επιβράβευση από τους γονείς, τους δασκάλους αλλά και από τους φίλους μας. Όμως, θα πρέπει να διαχωρίσουμε το υγιές συναίσθημα της αναγνώρισης από το οικογενειακό και κοινωνικό μας περίγυρο, από την ανάγκη για αποδοχή που λειτουργεί σαν ένα «επικίνδυνο ναρκωτικό» και καταστρέφει τη ζωή και την εξέλιξη του ατόμου.

Ψυχοθεραπεία ετυμολογικά σημαίνει "θεραπεία της ψυχής". Αυτός είναι ένας πολύ ευρύς ορισμός που μπορεί να ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση και να δημιουργήσει πολλές απορίες και διερωτήσεις γύρω από το τι πραγματικά σημαίνει θεραπεία και ψυχή. Παρακάτω, θα προσπαθήσω να δώσω την δική μου έννοια για την ψυχοθεραπεία, και να δωσω μία εικόνα για το ποιά είναι η διαδικασία της, σε ποιούς απευθύνεται και πότε κάποιος χρειάζεται να την ξεκινήσει.

Το αβάσταχτο άγχος μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο να αναζητήσει παρηγοριά στην διαφυγή σε κάποιον φανταστικό κόσμο μέσα στο μυαλό του. Αυτό το «ψυχικό θέρετρο» μπορεί να δίνει την αυταπάτη της ασφάλειας όμως η αποφυγή ενός προβλήματος αντί να το αντιμετωπίζει το εντείνει ενω μπορεί και να λειτουργεί ως μηχανισμός αντίστασης ενάντια στην θεραπευτική διαδικασία κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας.

Ελλάδα του σήμερα… μια χώρα που μαστίζεται από την Κοινωνικο-οικονομική κρίση. Η κρίση αυτή, που σαν κύμα «ξέβρασε» στην επιφάνεια κοινωνικά και ηθικά ζητήματα που για χρόνια συγκαλύπτονταν, δημιουργώντας μια δύνη επίπονων συνεπειών. Και κάπου εκεί το νόημα της ζωής χάθηκε, οι αξίες κλονίστηκαν συθέμελα και τα θετικά συναισθήματα εξανεμίστηκαν, μην έχοντας από κάπου να κρατηθούν.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα