Η ντοπαμίνη, η ορμόνη που παράγεται μέσω συνάψεων στο νευρωνικό σύστημα και λειτουργεί στον εγκέφαλο ως νευροδιαβιβαστής, είναι γνωστό πως επηρεάζει έναν μεγάλο αριθμό διαδικασιών, τόσο σε σωματικό όσο και ψυχικό επίπεδο. Μαθαίνοντας κανείς τους τρόπους «τόνωσης» των επιπέδων ντοπαμίνης - με φυσικές μεθόδους πάντα - είναι δυνατόν να βοηθηθεί αρκετά σε δύσκολες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα η κατάθλιψη και το άγχος, ενώ όταν το ντοπαμινεργικό σύστημα βρίσκεται σε ορθή λειτουργία το άτομο βιώνει κανονικά όλα τα συναισθήματα χωρίς να ταλαιπωρείται.

Άγχος μια λέξη με πολλά συναισθήματα... Η κινητήρια δύναμη που μας ωθεί να κάνουμε πράγματα.
Τι συμβαίνει όμως όταν αρχίζει να κατακλύζει τη ζωή μας;  Πόσο λειτουργικό είναι τελικά όταν ξεφύγει από τα όρια;

Ο κρατούμενος είναι και παραμένει υποκείμενο δικαιωμάτων. Με τον εγκλεισμό περιορίζεται μόνο «η προς τόπο κίνηση» και κανένα άλλο δικαίωμα. Αυτό σημαίνει, ότι οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα στην εργασία, επικοινωνία και στην εκπαίδευση. Πριν αναφερθώ στις συνέπειες εγκλεισμού, θα διαβάσουμε τι έχει να μας πει ένας σωφρονιστικός που ζει τους κρατούμενους στη καθημερινότητά τους.

Η ιστορία του αλυσοδεμένου ελέφαντα του Χόρχε Μπουκάι μας μιλάει για ένα μεγάλο και δυνατό ελέφαντα, τον οποίο έδεναν κάθε βράδυ, από όταν ήταν μικρός, σε ένα μικρό πασσαλάκι στο τσίρκο. Εκείνος πίστευε ότι δεν μπορούσε να φύγει και έτσι δεν προσπαθούσε καν να σπάσει τα δεσμά του. Μεγάλωσε πιστεύοντας ότι έτσι είναι τα πράγματα, όπως και πολλοί άνθρωποι ανάμεσά μας.

Η οικονομική κρίση στη χώρα μας συνιστά μια πραγματικότητα την οποία βιώνουμε μέχρι και σήμερα και έχει επηρεάσει την καθημερινότητά μας με διάφορους τρόπους. Ως αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας μας δε θα μπορούσε να παραμείνει ανεπηρέαστο και το σχολείο.

Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλά ζευγάρια που χωρίζουν είναι εάν πρέπει να μείνουν μαζί για τα παιδιά ή όχι.

Την εποχή που ο Freud άρχισε να ασκεί θεραπευτικό έργο με ψυχικά νοσούντες η ψυχιατρική δεν είχε να επιδείξει παρά ελάχιστη δραστηριότητα σε σχέση με τις θεραπευτικές εφαρμογές. Από τα πρώτα χρόνια ο Freud επιχείρησε να ταξινομήσει την ψυχική ασθένεια με βάση την αιτιολογία και όχι την συμπτωματολογία της. Η χρήση της κοινής αιτιολογίας ως κριτηρίου κατηγοριοποίησης καθόριζε την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Το βρέφος ήδη από τον 7ο μήνα της ζωής του αναπτύσσει ένα ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με την μητέρα του δηλαδή μία έντονη προσκόλληση η οποία είναι σημαντική και φυσιολογική. Αποτέλεσμα αυτής της έντονης προσκόλλησης είναι το άγχος του αποχωρισμού όταν η μητέρα του φεύγει π.χ. για τη δουλειά της και το παιδί φοβάται ότι θα το εγκαταλείψει. Το άγχος του αποχωρισμού κορυφώνεται μεταξύ του 13ου και 18ου μήνα και μετά υποχωρεί σταδιακά.

Νέα έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές του Lancaster University School Management αποκαλύπτει σοβαρές συνέπειες μία δεκαετία μετά, σε μαθητές που υφίστανται εκφοβισμό. Οι μαθητές που είναι θύματα συνεχιζόμενου ή βίαιου εκφοβισμού υποφέρουν από τις χειρότερες συνέπειες.

Το bullying (σ.σ. σχολικός εκφοβισμός) είναι ευρέως διαδεδομένο στα σχολεία και αποτελεί ένα μείζον ζήτημα που απαιτεί λύση.

Σύμφωνα με την πρώτη του θεωρία για το άγχος (1894), ο Freud πίστευε ότι αυτό οφειλόταν στην ανεπαρκή εκφόρτιση της λιβιδινικής ενέργειας, είτε λόγω εξωτερικών είτε λόγω εσωτερικών εμποδίων. Ωστόσο, αυτή η θεωρία δεν έδινε επαρκείς απαντήσεις για τον τρόπο και την ακριβή χρονική στιγμή δημιουργίας του άγχους. Στο έργο του Εισαγωγή στην ψυχανάλυση (1917) ο Freud κατατάσσει το άγχος σε δύο κατηγορίες:

Η διάγνωση μιας ασθένειας, όπως ο καρκίνος του μαστού, επιφέρει μια σειρά επιπτώσεων και αλλαγών στη ζωή μιας γυναίκας, σε διάφορα επίπεδα.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα