Πολλές φορές δυσκολευόμαστε να κινητοποιηθούμε και να ξεκινήσουμε μια διαδικασία αλλαγής, ιδιαίτερα σε περιόδους όπου η διάθεση μας είναι πεσμένη. Οποτεδήποτε έχουμε είτε δυσάρεστα συναισθήματα, είτε μια διαταραχή διάθεσης, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αναλάβουμε δράση, να διατηρήσουμε μια προσπάθεια και να έχουμε κάποιο συγκεκριμένο κι ενθαρρυντικό αποτέλεσμα.

Σε κάθε άνθρωπο αρέσει η διαδικασία, να ανέβει σε μια ζυγαριά και ο αριθμός που θα δει να είναι αυτός που ξέρει ότι ταιριάζει στο σώμα του. Ενόψει καλοκαιριού, ενισχύονται συχνά οι προσπάθειες ελέγχου του σωματικού βάρους καθώς το σώμα είναι περισσότερο εκτεθειμένο στα βλέμματα των άλλων λόγω του ελαφρύ ρουχισμού.

Παρά το γεγονός ότι η θεραπευτική μέθοδος οφείλει να είναι ειδικά προσαρμοσμένη στο εκάστοτε άτομο, υπάρχουν ορισμένες αρχές που αποτελούν τη βάση της γνωσιακής συμπεριφοριστικής θεραπευτικής προσέγγισης. 

Ο κύκνος που νόμιζε ότι ήταν ασχημόπαπο

Μια φορά και έναν καιρό, στη λίμνη των κύκνων ζούσε ένας πολύ διαφορετικός κύκνος. Μα θα μου πείτε, όλοι οι κύκνοι λίγο πολλοί ίδιοι είναι. Όχι!! Αυτός ο κύκνος ήταν διαφορετικός, μα τελείως διαφορετικός, τόσο που κάποιος μπορεί να μην πίστευε ότι ήταν κύκνος αλλά ένα ασχημόπαπο. 

Η Γνωστική Θεραπεία (ΓΘ) αναπτύχθηκε από τον A. Beck στις αρχές του 1960, στοχεύοντας στην επίλυση των προβλημάτων του εκάστοτε θεραπευόμενου μέσα από την τροποποίηση των λαθεμένων του σκέψεων και συμπεριφορών.

Το βιβλίο αυτό, δημιουργήθηκε από την επικαιροποίηση των γνωσιακών-συμπεριφορικών γνώσεων στις αγχώδεις διαταραχές καθώς και την παρουσίαση των θεραπειών της λεγόμενης τρίτης γενιάς θεραπειών ή τρίτου κύματος.

Η αλήθεια είναι πως πολλά άρθρα γράφονται καθημερινά για το άγχος, για τις κρίσεις πανικού, για τα συμπτώματά τους και για τους τρόπους που μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε. Επίσης όμως η μεγάλη αλήθεια είναι πως όταν συμβαίνει μία κρίση πανικού, τουλάχιστον στην αρχή, μέχρι να κατανοήσουμε τι σημαίνει η κρίση πανικού και πως μπορούμε να την διαχειριστούμε νιώθουμε ότι κινδυνεύει η ζωή μας, ότι μπορεί να πάθουμε έμφραγμα, ότι χάνουμε το μυαλό μας και τρελαινόμαστε, ότι είμαστε αποτυχημένοι και ανίκανοι να τα καταφέρουμε.

Ο πόνος είναι παρών σε όλες τις ηλικίες, σε κάθε ανθρώπινη πράξη από τη γέννηση έως το θάνατο, και μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Είναι ένα φύσει αντιφατικό φαινόμενο. Από τη μια, λειτουργεί σαν ένας σημαντικός αμυντικός μηχανισμός που μας προειδοποιεί για μια πραγματική ή επικείμενη ιστική βλάβη και μας υποχρεώνει να αντιδράσουμε ώστε να την θεραπεύσουμε, από την άλλη μπορεί το προειδοποιητικό σήμα του να είναι περιορισμένο και να έχει εξαιρετικά σημαντικές αρνητικές συνέπειες όπως συμβαίνει σε ασθενείς που πάσχουν από σωματόμορφες διαταραχές, οι οποίοι βιώνουν τον πόνο εν απουσία παθο-φυσιολογικών διεργασιών.

Η ραγδαία ανάπτυξη των Νέων Τεχνολογιών τις τελευταίες δεκαετίες όχι μόνο άλλαξε τον τρόπο συσχέτισης των κοινωνιών, αλλά αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία σημαντικών κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων.

Απλοποιώντας το αρκετά, η ειδική φοβία είναι ο φόβος ενός ατόμου για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, ζώο ή κατάσταση. Ο φόβος είναι τόσο μεγάλος που το άτομο εύχεται και προσπαθεί να αποφύγει την όλη κατάσταση οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό. Το έχεις σίγουρα συναντήσει στη ζωή σου ή το βιώνεις και αισθάνεσαι ντροπή.

Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί ένα ανησυχητικά διαδεδομένο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Καθώς πρόκειται για μία περίπτωση αφανούς εγκληματικότητας, εύκολα γίνεται κατανοητό ότι οι τρομακτικοί αριθμοί και τα υψηλά στατιστικά νούμερα (όπως αυτά αποτυπώνονται σε ερευνητικά αποτελέσματα), καταδεικνύουν μέρος μόνο του φαινομένου. Σύμφωνα με έρευνες το 30-80% των κακοποιημένων παιδιών αρνείται να αποκαλύψει τη θυματοποίησή του μέχρι την ενηλικίωσή του.

Στο παραμύθι του Πίτερ Παν μεταφερόμαστε σε ένα πλάνο έντονης δράσης αλλά και ατέρμονης ανεμελιάς οι οποίες στο φανταστικό κόσμο των παραμυθιών μπορεί να ακούγονται ιδανικές, η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Στην επιστήμη της ψυχολογίας «το σύνδρομο του Πίτερ Παν» σχετίζεται με την άρνηση της ενηλικίωσης, την ψυχική ανωριμότητα και την αποφυγή ευθυνών.

Σχετίζεται η ψυχική μας διάθεση με την πρόσληψη σωματικού βάρους? Η απάντηση είναι βεβαίως ναι, αλλά με ποιον τρόπο συμβαίνει αυτό? Κατ αρχήν γνωρίζουμε ότι το άγχος, η μελαγχολία επηρεάζουν αρνητικά τον μεταβολισμό μας, μέσα από μια πολύπλοκη διαδικασία.

Το Σωματείο «ΙΚΕΛΟΣ» αναζητά Ψυχολόγο (1 θέση) για το νέο Κέντρο Ημέρας αυτισμού παιδιών, εφήβων και νεαρών ενηλίκων - Περιφερειακή Ενότητα Αχαΐας (περιοχή Πάτρα).

Η Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία (ΓΣΘ) σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή ή χωρίς θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της Γενικευμένης Αγχώδους Διαταραχής (ΓΑΔ).  Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της χρήσης ενός ευρέος φάσματος τεχνικών που επιστρατεύει ο θεραπευτής σε συνεργασία με το θεραπευόμενο με στόχο τη μείωση του άγχους και την εξάλειψη των συμπτωμάτων της διαταραχής.

Η κατάθλιψη είναι κάτι που βιώνουν πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας ή έχουν κάποιον δικό τους που το βιώνει. Η κατάθλιψη είναι κάτι παραπάνω από μία απλή θλίψη. Το συναίσθημα; "κενό",  "άδειασμα", "μια απέραντη θλίψη και λύπη",  "ένα αίσθημα αβοήθητου", "σαν μπροστά να υπάρχει μια μαύρη κουρτίνα που δεν υπάρχει διέξοδος και δε σε αφήνει να δεις προς τα έξω".  

Διαχρονικά η τελειομανία έγκειται στα άτομα που αγωνίζονται για την άψογη συμπεριφορά, θέτουν συνεχώς υψηλά πρότυπα και επιδιώκουν συνεχώς τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μάλιστα βιώνουν έντονη δυσαρέσκεια όταν κάτι υπολείπεται της τελειότητας. Στην επιστημονική κοινότητα οι γνώμες διίστανται, καθώς μερικοί υποστηρίζουν πως η τελειομανία είναι ένα θετικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που είναι αναγκαίο για την υγιή ανάπτυξη των ατόμων, ενώ άλλοι ισχυρίζονται πως μπορεί να περικλείεται από μια υγιή και φυσιολογική έως μια ανθυγιεινή και νευρωτική σκέψη και συμπεριφορά.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι η πιο συχνή συμπεριφορική διαταραχή στα παιδιά και στους νέους (Rohde, 2008).

Ενας σημαντικός παράγοντας κινδύνου διατάραξης μιας εποικοδομητικής διάθεσης σε διαπροσωπικές σχέσεις, και θα πρόσθετα στις σχέσεις γενικότερα, είναι ψυχολογικές και ψυχιατρικές διαταραχές.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής είναι η ανησυχία. Τα άτομα με ΓΑΔ ανησυχούν συνεχώς και πολύ συχνά για ασήμαντα πράγματα.

Η ανησυχία του ατόμου αναφέρεται στην γνωστική του τάση να αναμασά ένα πρόβλημα και να μην μπορεί να ησυχάσει από αυτό και συνήθως αυτή η ανησυχία συνεχίζεται γιατί το άτομο δεν μπορεί να καταλήξει σε μία λύση του προβλήματος.