Παραψυχολογία ονομάζεται ο κλάδος που ασχολείται με όλα εκείνα τα φαινόμενα που δεν μπορούν να εξηγηθούν μέσω των φυσικών αισθητήριων ικανοτήτων και δεν έχει επιστημονικώς αποδειχθεί η εγκυρότητά τους.

Έχουμε την ψευδαίσθηση πως εξαρτιόμαστε από τους άλλους ανθρώπους σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ αυτόν στον οποίο πραγματικά συμβαίνει. Οι άλλοι ασκούν εξουσία κι επιρροή πάνω μας στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι είμαστε προσκολλημένοι στους φόβους και τα ψυχικά μας συμπλέγματα.

Η συστηματική μελέτη του σχολικού εκφοβισμού ξεκίνησε στη Νορβηγία το 1978 με την έκδοση του βιβλίου του Dan Olweus: “Aggression in the schools: Bullies and Whipping boys” και το 1987 εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επιστημονικά περιοδικά ο όρος “bullying” (Smith & Brain, 2000).  

Η ποιμαντική ψυχολογία είναι ένας τομέας της θεολογίας και ειδικότερα του κλάδου της Πρακτικής Θεολογίας, που έχει αναπτυχθεί από την συγχώνευση της ψυχολογίας με την νηπτική παράδοση.

Ποτέ ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν έπαψε να τρέφει την έμφυτη περιέργειά του απέναντι στο «κρυμμένο» ή το «απαγορευμένο». Παλαιότερα, πριν το διαδίκτυο έρθει στο φως, «η κουλτούρα της ματιάς πίσω από την κλειδαρότρυπα» ήταν σύμφυτη με την κοινωνία, παρόλο που ότι συνέβαινε έμμενε θα λέγαμε «στα τυφλά», γιατί δεν υπήρχαν βιντεοσκοπημένα στιγμιότυπα ερωτικών συνευρέσεων, απιστίας, ενδοοικογενειακής βίας, σεξουαλικής κακοποίησης ή παιδικής εκμετάλλευσης.

Εκδοχή της κοινωνικής ψυχολογίας είναι η πολιτική ψυχολογία ή ψυχολογία του συλλογικού. Εξετάζει την συμπεριφορά του πλήθους σε πραγματικές καταστάσεις και χρονικές στιγμές, οπότε φανερώνεται η διαφορετικότητά του σε σχέση με τη συμπεριφορά των μεμονωμένων ατόμων.

Φίλος, συνάδελφος, σύντροφος, παιδί, γονέας, επαγγελματίας. Αυτοί είναι κάποιοι από τους ρόλους που λίγο πολύ όλοι στην καθημερινότητα μας καλούμαστε να αναλάβουμε. Ρόλοι οι οποίοι εναλλάσσονται ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε και με τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε στην κάθε δεδομένη περίπτωση.

Ο Χάρης είναι ευαίσθητος, έξυπνος, φιλότιμος και ονειροπόλος. Από μικρός φαντάζεται τον εαυτό του να πετυχαίνει κάτι σημαντικό για το οποίο όλοι θα τον επευφημούν και εκείνος θα νιώθει υπερήφανος, μα όσο το ονειρεύεται τόσο αυτό απομακρύνεται. Μεγάλωσε με τη χάρη να νιώθει σημαντικός και ηττημένος παράλληλα.

Όταν χρησιμοποιείς τη λέξη εγώ, τί πραγματικά εννοείς; Τί κρύβει μέσα της αυτή η πολυδιάστατη και πολυσύνθετη έννοια; Η απάντηση στην φράση "Μίλησε μου για σένα" έχει μέσα της, την υποκειμενική έννοια του Εγώ του κάθε ανθρώπου, η οποία όσο κι αν φαίνεται να μοιάζει ή να διαφέρει με το Εγώ κάποιου άλλου, στην πραγματικότητα, κρύβει έναν διαφορετικό και μοναδικό κόσμο.

Σάς προσκαλούμε να συμμετάσχετε σε μια μελέτη που στόχο έχει να διερευνήσει τη συχνότητα επίσκεψης στον κινηματογράφο, τις προτιμήσεις των θεατών ως προς το είδος των ταινιών που επιλέγουν, όπως και τη συσχέτισή αυτών με τους πέντε παράγοντες της προσωπικότητας.

Καλώς ορίσατε στην έρευνα του προγράμματος Επιστημών Αγωγής, Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.

Η προσωπικότητα αναφέρεται στους χαρακτηριστικούς τρόπους που ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται, αισθάνεται, συμπεριφέρεται.  Η προσωπικότητα είναι ένα σύνολο που έχει συνοχή και είναι σχετικά (όχι απόλυτα) σταθερό διαχρονικά και διαπεριστασιακά. Συνήθως οι άνθρωποι όταν αναφέρονται στην προσωπικότητα αναφέρονται κυρίως σε αξιολογικά κριτήρια, π.χ «είναι καλός χαρακτήρας», «έχει ενδιαφέρουσα προσωπικότητα».

Το παιδί που γεννιέται θα έρθει σε έναν κόσμο ήδη διαμορφωμένο και έτοιμο να του ενσταλάξει την γνώση του. Αυτός θα το «σιδερώσει» και θα το «τσακίσει» ανάλογα με τα κοινωνικά πρότυπα. Τα πρώτα ερεθίσματα θα τα δεχτεί μέσω της οικογένειας και του ευρύτερου περιβάλλοντος που θα μεγαλώσει.

«Μοιάζουμε με ημικύκλιο. Έχουμε μια έντονη τάση να συνδεθούμε μ’ ένα άλλο ημικύκλιο που έρχεται και ενώνεται μαζί μας - συμπληρώνοντας έτσι τον κύκλο -  και μας προσφέρει ένα κύμα ευφορίας και ενέργειας που μοιάζει με την ολοκλήρωση που παρέχει η πλήρης σύνδεση με το σύμπαν.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η προαγωγή της υγείας αποβλέπει σε μια ποικιλία σύνθετων παρεμβάσεων σε διαφορετικά επίπεδα, που έχουν στόχο όχι μόνο την πρόληψη της ασθένειας αλλά και την προαγωγή της ευεξίας.

Οι αντιδράσεις των παιδιών σε κατάσταση κρίσης ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Παράγοντες που επιδρούν σ’ αυτές είναι η προσωπικότητα, η προηγούμενη εμπειρία, η ηλικία αλλά και το αν και
κατά πόσον το τραυματικό γεγονός έχει επιδράσει στη ζωή του ατόμου.

Η σύγκρουση με τα άλλα άτομα είναι αναπόφευκτη, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Με τον όρο σύγκρουση εννοούμε την διαμάχη ανάμεσα σε δύο ή περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν διαφορετικές θέσεις πάνω σε ένα ζήτημα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις έννοιες της ονειροπόλησης και της φαντασίας ως ταυτόσημες. Η ονειροπόληση είναι μία νοητική διαδικασία που περιλαμβάνει ένα είδος φαντασιωσικής δραστηριότητας αλλά πέρα από αυτό, οι θεωρητικοί έχουν ορίσει την ονειροπόληση ποικιλοτρόπως.

«Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ηγηθεί ενός οργανισμού αν δεν είναι ηγέτης του εαυτού του; Πώς θα μπορείς να φροντίζεις τα παιδιά σου, αν δεν έχεις μάθει πρώτα να φροντίζεις τον εαυτό σου; Και πώς θα μπορέσεις τελικά να είσαι καλός, αν δεν νιώθεις και καλά;» Robin Sharma

«Αγνά είναι τα συναισθήματα που σας ανασυντάσσουν και σας ανυψώνουν ψυχικά. Μιαρό είναι το συναίσθημα που κυριεύει μόνο μία πλευρά της ύπαρξής σας και σας αλλοιώνει». Ράινερ Μαρία Ρίλκε