1) Ερώτηση: Γιατί μου λένε όλοι ότι χρειάζομαι ψυχοθεραπεία και εγώ δεν το καταλαβαίνω;

Η αλήθεια είναι ότι συχνά είμαστε σε άρνηση όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις και προσπαθούμε να βρούμε τη λύση μόνοι μας, με άμεση συνέπεια να καταπονούμε πολύ τον εαυτό μας, να κατακλυζόμαστε από σκέψεις και να νιώθουμε πολύ κουρασμένοι. Εάν όμως σας λένε το ίδιοι πολλοί άνθρωποι, μήπως σημαίνει ότι βλέπουν κάτι που μπορεί να αρνείστε να δείτε;

Ζούμε σε μια εποχή όπου όλα κυρίως εξαρτώνται από του οικονομικούς παράγοντες για να ευημερήσουμε. Η οικονομία και το κέρδος έχει εισχωρήσει σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας όλα εξαρτώνται από αυτήν. Έχουμε πειστεί ως κοινωνία πως αν δεν υπάρχει μια άνεση οικονομική δεν θα οδηγηθούμε στην ευτυχία μας.

Πολλές φορές στην ζωή μας τυγχάνει να ερχόμαστε αντιμέτωποι με  προβλήματα και εμπόδια, τα οποία ίσως μας μπλοκάρουν την σκέψη, μας προκαλούν σύγχυση, ενώ ψάχνουμε απεγνωσμένα μια λύση για να ξεφύγουμε από την υπάρχουσα κατάσταση.

Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε έτοιμη την απάντηση για την λύση του προβλήματος και αρκεί μόνο να την ανασύρουμε μέσα από πρότερες εμπειρίες που αποθηκεύονται στην μακρόχρονη μνήμη μας.

Στη ζωή, υπάρχουν καταστάσεις και στιγμές που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είμαστε λιγότεροι από τους άλλους. Και ενώ αυτή η δύσκολη συναισθηματική κατάσταση περιπλέκει το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε ήδη, αναστέλλει παράλληλα κάθε προσωπική ευδοκίμηση και βελτίωση. 

Μπορείς να συμπεράνεις πολλά για το χαρακτήρα του ανθρώπου, από τον τρόπο που εκείνος φέρεται στα ζώα’’.

Ο σπουδαίος φιλόσοφος Ιμμάνουελ Καντ διατύπωσε την παραπάνω φράση. Και είναι αλήθεια, ο χαρακτήρας του ανθρώπου φαίνεται από τη συμπεριφορά που δείχνει στα αδύναμα πλάσματα.

Έχουμε δύο μυαλά, ένα που σκέφτεται και ένα που αισθάνεται και αυτοί οι δύο διαφορετικοί τρόποι γνώσης αλληλεπιδρούν στη δόμηση της διανοητικής μας ζωής. Ο ένας, ο λογικός νους, είναι ο τρόπος κατανόησης του οποίου έχουμε επίγνωση: ενσυνείδητος, στοχαστικός, ικανός να συλλογίζεται. Δίπλα σ’αυτόν υπάρχει κι ένα δεύτερο σύστημα γνώσης, παρορμητικό και μερικές φορές παράλογο: o συγκινησιακός νους.

Σύμφωνα με τη θεραπεία Gestalt, κάθε άνθρωπος αποτελεί ένα «όλον» το οποίο περιλαμβάνει διάφορα μέρη (π.χ. σώμα και ψυχή, τρυφερή και σκληρή πλευρά, θάρρος και φόβο). Αρκετά συχνά λοιπόν, προβάλλουμε στο περιβάλλον μας, σε άλλους ανθρώπους ή σε σύμβολα, μέρη του εαυτού μας, τα οποία δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε (π.χ. τη σκληρή μας πλευρά).

Οι πιο πολλοί άνθρωποι βασανίζονται με ερωτήσεις του τύπου: «Τι θεωρούμε επιτυχία;», «Ποιος θέλω να γίνω;», «Τι εμπειρίες θέλω να ζήσω;», «Τι περιουσία θέλω ν' αποκτήσω;». Νιώθουν την εσωτερική παρόρμηση να κάνουν κάτι που ενθουσιάζει στο άκουσμά του. Γενικότερα, όμως, σπανίως το πετυχαίνουν.

Πώς μπορεί ο φόβος της αποτυχίας να σχετίζεται με την αγάπη για τον εαυτό μας; Μήπως όμως πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας καλύτερα την ερώτηση: Πώς μπορεί να ζητάμε από τον εαυτό μας να διαχειρίζεται τους φόβους του και να πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει, αν δεν πιστεύει στον εαυτό του και αν δεν τον αγαπά;

Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται πολλοί από εμάς, παρά την σημαντική συμβολή του ύπνου στην σωματική και ψυχική μας υγεία, έχουμε την τάση να αναβάλλουμε την διαδικασία του.
Ενώ το σώμα μας διαμαρτύρεται, το πνεύμα μας αρνείται πεισματικά να υπακούσει στις επιταγές του.

Αδιαμφισβήτητο θεωρείται το γεγονός  πως  ζούμε σε μια εποχή, όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλύσει την καθημερινότητά μας. Υπάρχουν τουλάχιστον εφτά  "σελίδες" μέσω  των οποίων μπορείς να αναπτύξεις  ένα είδος  διαπροσωπικών σχέσεων  ή να θεωρείς πως "συντηρείς" τις ήδη υπάρχουσες  φιλίες  ή ερωτικούς δεσμούς.

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα