H διαταραχή υπερφαγίας, αν και εντάχθηκε σχετικά πρόσφατα στις επίσημες κατηγορίες των διαταραχών πρόσληψης τροφής, όπως είναι η ψυχογενής ανορεξία και η βουλιμία, είναι εκείνη που συναντάται πιο συχνά. Το άτομο που πάσχει από διαταραχή υπερφαγίας μπορεί να τρώει ιδιαίτερα μεγάλες ποσότητες φαγητού, νιώθοντας αδύναμο να σταματήσει (υπερφαγικό επεισόδιο).Αυτό συμβαίνει ακόμα και όταν δεν πεινάει, ενώ το φαγητό συνήθως καταναλώνεται τόσο γρήγορα που το άτομο δεν αναλογίζεται την ποσότητα ή τη γεύση της τροφής. 

Δυστυχώς, υπάρχουν και οι μητέρες εκείνες που πληγώνουν τα παιδιά τους με τον ναρκισσισμό και τις υπερβολικές τους απαιτήσεις. Μητέρες που κατακρίνουν πάντοτε τα παιδιά τους, που τα συγκρίνουν διαρκώς με τα άλλα παιδιά και που τους ασκούν πάντοτε αυστηρή κριτική. Και όμως, υπάρχουν πάρα πολλές.

Εχθές συνάντησα μετά από πολύ καιρό ένα παιδικό μου φίλο. Είχαμε χαθεί για πολλά χρόνια, θυμάμαι η τελευταία φορά που τον είχα συναντήσει ήταν δυο μέρες πρίν την ορκωμοσία μου στο πανεπιστήμιο. Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα, και σε δυο ώρες ήμασταν κάπου και τα πίναμε παρέα.

Μαθαίνοντας να ζούμε με ένα θετικό τρόπο σκέψης κερδίζουμε σε όλο το φάσμα των επαγγελματικών, κοινωνικών και προσωπικών μας σχέσεων και απολαμβάνουμε συναισθηματική υγεία, ηρεμία του νου και ευτυχία, αποτρέποντας έτσι, σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και τις ασθένειες του σώματος. 

Η αλήθεια είναι ότι αν δεν είμαστε καλά εμείς, δεν μπορούμε να είμαστε καλά στη σχέση μας με τα παιδιά μας, στη σχέση μας με το σύντροφό μας, στη σχέση μας με την οικογένειά μας και με τους φίλους μας. 

Από μικροί διδασκόμαστε πως πρέπει να είμαστε καλοί μαθητές, να πετυχαίνουμε στις εξετάσεις, στον αθλητισμό, στην εργασία. Πάντοτε αυτός που πετυχαίνει επιβραβεύεται και εξυμνείται, ενώ οι άνθρωποι που αποτυγχάνουν συνήθως μένουν στο σκοτάδι. Ασυναίσθητα και ασυνείδητα, λοιπόν, εμφυτεύεται μέσα μας η πίστη πως μόνο η επιτυχία έχει σημασία και πως μόνο αυτή συνδέεται με την ευτυχία στη ζωή.

Το άγχος αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής των μαθητών που ετοιμάζονται για τις εξετάσεις. Πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα σημάδια του άγχους; Πώς μπορεί ένας μαθητής να διαχειριστεί το άγχος πριν αλλά και κατά τη διάρκεια των εξετάσεων; Πώς η μελέτη μπορεί να γίνει πιο αποδοτική; Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί για να μην ενισχύουν το άγχος του μαθητή;

Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι ακρογωνιαίο λίθο σε μια θεραπευτική σχέση αποτελεί η ενδελεχής διερεύνηση των προηγούμενων ψυχοθεραπειών του θεραπευομένου/ης από το θεραπευτή/τρια. Εντούτοις, σύμφωνα με τον Yalom, οι περιγραφές της επιτυχημενης ή αποτυχημένης προγενέστερης θεραπείας είναι καθόλα "δυναμικές", υπό την έννοια ότι τροποποιούνται με την ίδια λογική που αλλάζει η άποψη των ασθενών για γεγονότα του παρελθόντος τους.

Η βία απέναντι στα ζώα είναι ένα θέμα που εγείρει πολλές συζητήσεις και σκέψεις. Ακούμε και διαβάζουμε διαρκώς, ειδικά αυτές τις ημέρες, για κρούσματα βίας που έχουν ως θύματα μικρά και ανυπεράσπιστα ζώα. Γιατί μερικοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτή την επιθετικότητα; Ας εξετάσουμε, λοιπόν, το θέμα ενδελεχώς.

Πάντοτε η επιθυμία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου να ερωτευτεί αντιμετωπίζεται αρνητικά από την οικογένεια του ίδιου αλλά και ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Είναι γνωστή η κοινωνική κατακραυγή που υφίσταται ο άνθρωπος που ερωτεύεται ή επιθυμεί να βιώσει συντροφική σχέση σε πιο προχωρημένη ηλικία.

Ως νέοι γονείςνιώθετε την καθημερινότητά σας να αλλάζει. Αγχώνεστε για το πώς θα αναθρέψετε σωστά το παιδί σας και, ταυτόχρονα, θα διασκεδάσετε μαζί του. Η Πύλη Ψυχολογίας Psychology.gr και η Μάγδα Χατζηστρατή, Απόφοιτη Παιδαγωγός Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σας λύνει τα χέρια, προτείνοντας τρόπους που θα κάνουν την εκπαίδευσή του... παιχνιδάκι!

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα