Ακρόαση άρθρου......

Στη σύγχρονη εποχή αρκετοί άνθρωποι όταν υποφέρουν ψυχικά, καταφεύγουν στο διαδίκτυο αναζητώντας να ονομάσουν αυτό από που τους κάνει να υποφέρουν. Διαγνώσεις όπως κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, κρίσεις πανικού, κρίσεις άγχους κ.α, αποτελούν τις διαφορετικές διαγνώσεις που ο οποιοσδήποτε έχει διαβάσει στους ιστότοπους και ίσως εν μέρει έχει αναγνωρίσει στον εαυτό του.

Ο πολλαπλασιασμός των διαγνώσεων μέσω διαδικτύου

Αυτός ο πολλαπλασιασμός των διαγνώσεων που συναντούν οι άνθρωποι στις διαδικτυακές αναζητήσεις τους, προέρχεται από τον Αμερικάνικο Ψυχιατρικό Οργανισμό που δημιούργησε το 1952 το εγχειρίδιο DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). Αυτό το έντυπο ήταν -και είναι μέχρι σήμερα- ένα εργαλείο κατανομής των ψυχικών παθήσεων. Η πρώτη έκδοση του εγχειριδίου περιείχε και την ομοφυλοφιλία στις διαγνωστικές του κατηγορίες. Χρειάστηκαν περίπου τριάντα χρόνια αγώνων ώστε ευλόγως να διαχωριστεί η ομοφυλοφιλία από τις ψυχικές ασθένειες.

Αναλογιστείτε πόσο σε αυτή την περίπτωση η ψυχιατρική στιγμάτισε ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, βάζοντας την σφραγίδα της επιστήμης σε αυτό που διέκρινε ως παρέκκλιση από τον κοινωνικό κανόνα. Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι ένιωσαν ψυχικά ασθενείς για κάτι που δεν είναι τίποτα άλλο από ερωτική επιθυμία.

Η κατάθλιψη και η υποχρέωση στην ευτυχία

Ακολουθώντας το «μίτο της Αριάδνης» παρατηρούμε ότι κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σήμερα με άλλες διαγνωστικές κατηγορίες όπως η κατάθλιψη. Για παράδειγμα σε πρόσφατη έρευνα εκτιμήθηκε ότι 300 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με «κατάθλιψη». Ζούμε σε ένα αιώνα που έχει ονομαστεί «ο αιώνας της κατάθλιψης» και η κατάθλιψη με την ψυχιατρική σημασία του όρου, βρίσκεται σε μυριάδες ηλεκτρονικά άρθρα και βιβλία. Παράλληλα όμως μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι μια νέα πίστη προερχόμενη από τη Δύση και την επιστήμη που έχει εμποτίσει την επιστήμη της ψυχολογίας, κηρύττει την υποχρέωση να είμαστε ευτυχισμένοι. Και ότι ενδεχομένως κάθε ανεπάρκεια σε σχέση με αυτή την ηθική υποχρέωση θα λέγεται από εδώ και στο εξής κατάθλιψη.

Το «googlάρισμα» ως μηχανισμός αυτογνωσίας

Τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες όταν κάποιο άτομο αισθάνεται βεβαρημένο ψυχικά από συναισθήματα θλίψης και φόβου να «googlαρει» τα συμπτώματα του στο διαδίκτυο. Θα ήταν χρήσιμο να αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτή η πράξη. Σε αρκετές περιπτώσεις όταν το άτομο πληκτρολογεί για τέτοια θέματα, αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι να ρωτά: «τι μου συμβαίνει;». Η απάντηση που λαμβάνει όμως από την πλειοψηφία των ιστοσελίδων αφορά κριτήρια όπως αλλαγές στη διάθεση, χαμηλή αυτοεκτίμηση, προβλήματα στον ύπνο κ.α. Κατά αυτό τον τρόπο αν ο καθένας πληροί μέρος των κριτηρίων μπορεί να αυτοδιαγνωστεί με κάποια ψυχική πάθηση. Το αποτέλεσμα είναι ότι μια ψυχική νόσος όπως η κατάθλιψη αποτελεί έναν οικείο και ευρέως προσβάσιμο όρο, που ταιριάζει σε αρκετά άτομα χωρίς όμως να λαμβάνει υπ΄όψιν του τη μοναδικότητα και την ιστορία του καθενός.

Διαδικτυακές διαγνώσεις για τον καθένα ή για κανέναν;

Είναι γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν καταθλιπτικές διαθέσεις. Παρόλα αυτά οι αποχρώσεις και οι παραλλαγές των συναισθημάτων και των βιωμάτων τους, δεν επιτρέπουν την ενοποίηση της έννοιας κατάθλιψη σε μια διαγνωστική κατηγορία.

Οι διαδικτυακές διαγνώσεις αυτές αφορούν τον καθένα, δηλαδή τον οποιοδήποτε και όχι το Κάθε Ένα ξεχωριστό άτομο με τις καθημερινές του δυσκολίες.

Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα αυτή η τάση των ατόμων να αναγνωριστούν σε τέτοιου είδους κριτήρια, μπορεί να μην επιφέρει την επιδιωκόμενη ανακούφιση. Σύμφωνα με την ψυχαναλύτρια Collete Soler, όσο οι άνθρωποι επαφίονται σε τέτοιες μαζικές εξηγήσεις- διαγνώσεις για το επώδυνο που αισθάνονται, τόσο απομακρύνονται από την γνώση του εαυτού τους, με αποτέλεσμα να βλέπουν εφιάλτες.

Οι αληθινές λέξεις

Συνοψίζοντας οι διαγνώσεις είναι λέξεις που προσπαθούν να περιγράψουν επιστημονικά τον ανθρώπινο ψυχισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις όπως στην ομοφυλοφιλία ή σε μια γενικευμένη κατάθλιψη, ψυχιατρικοποιούν τις συμπεριφορές. Εντούτοις όταν ένας άνθρωπος που υποφέρει αφήσει τον εαυτό του να μιλήσει ελεύθερα, ανακαλύπτει κάποιες αληθινές λέξεις που προέρχονται από την μοναδική του ιστορία.

Ζητήματα Ηθικής και Δεοντολογίας στην Άσκηση της Ψυχοθεραπείας
Κύκλος Σεμιναρίων για Επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας | Γενική είσοδος: 35 ευρώ

Θεματικές Ενότητες: Διπλές σχέσεις θεραπευτή – θεραπευόμενου | Ψυχική ανθεκτικότητα του θεραπευτή | Υπέρβαση – παραβίαση ορίων στην ψυχοθεραπευτική σχέση | Ειδικές προκλήσεις στην ψυχοθεραπεία | Ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας | Διαχείριση εξω-θεραπευτικών πληροφοριών | Διατήρηση και άρση του απορρήτου

Οι αληθινές λέξεις αυτές μπορεί να κινητοποιήσουν, να προκαλέσουν ανακούφιση, ενώ παράλληλα φωτίζουν το δρόμο της επιθυμίας του. Σύμφωνα με το Freud «η δύναμη σου θα έρθει μέσα από τα τρωτά σου σημεία». Τα τρωτά σημεία κάποιου είναι μοναδικά και είναι ungooglable!

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Δημήτριος Τσώνος - Ψυχοθεραπευτής

Δημήτριος Τσώνος: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

  • Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
  • Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
  • Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχοθεραπευτής ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης- λακανικού προσανατολισμού. Μετά το πέρας των σπουδών του στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, ακολούθησε τετραετή εκπαίδευση στη συνθετική ψυχοθεραπεία. Έπειτα ολοκλήρωσε μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο EATSCYP (European Association for Therapeutic Services for Children and Young People). Τα τελευταία πέντε έτη συνεχίζει τις σπουδές του στη σχολή ψυχανάλυσης του Λακανικού πεδίου.