Κάνε αυτό που αγαπάς ή αγάπα αυτό που κάνεις. Ευτυχία είναι να ζεις αυτό που ονειρεύεσαι. Αυτό λέγεται ευτυχία. Λέγεται ζωή. Λέγεται αγάπη. Λέγεται σκοπός ζωής, λόγος ύπαρξης. Λέγεται νόημα.

Ποια είναι η ερμηνεία της φράσης «κρατάς πισινή»; Έχουμε όλοι ακούσει αυτή την φράση, ειδικά όταν αυτή σχετίζεται με ερωτική σχέση. Η ετοιμολογία αυτής της έκφρασης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι περιγραφική.

Να μάθεις να φεύγεις από σχέσεις και από καταστάσεις που σε θίγουν...
Να μάθεις να φεύγεις από σχέσεις και καταστάσεις που θίγουν την αξιοπρέπειά σου και σε κάνουν να κλαις...

Νέο Online Σεμινάριο, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου "Στις σκιές του Έρωτα", από τις Εκδόσεις PSYCHOLOGY.GR

Πάντοτε η επιθυμία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου να ερωτευτεί αντιμετωπίζεται αρνητικά από την οικογένεια του ίδιου αλλά και ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Είναι γνωστή η κοινωνική κατακραυγή που υφίσταται ο άνθρωπος που ερωτεύεται ή επιθυμεί να βιώσει συντροφική σχέση σε πιο προχωρημένη ηλικία.

Οι παρακάτω σκέψεις αποτελούν αποτέλεσμα του εσωτερικού διαλόγου ενός έφηβου:

"Είμαι τρελός…. Δεν ξέρω γιατί…. Μερικές φορές ξυπνάω και νιώθω σαν να έχω τρελαθεί… άλλες ημέρες αισθάνομαι εξαντλημένος, να «σέρνομαι".. Δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν νιώθω καλά…. Εύχομαι να μην έχω τρελαθεί… δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου».

Όλοι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ανεπίγνωστων «κραυγών» για αγάπη. Στη οικογένεια, ανάμεσα σε φίλους, σε συντροφικές σχέσεις, σ’ αυτές των γονέων με τα παιδιά τους, στην δουλειά, στον δρόμο… Όπου βλέπεις δύο, ή περισσότερους να τσακώνονται, ή να επικρίνουν πάντα το ίδιο μοτίβο: Είναι σαν να ακούς να λένε: «Δεν πήρα –γι’αυτό- δεν έχω μέσα μου αγάπη. Πονάω που ακόμα δεν αγαπήθηκα –καθόλου ή αρκετά- που δεν την ανακάλυψα.

Τότε η Αλμίτρα του είπε: Μίλησέ μας για την Αγάπη. Κι εκείνος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον λαό μπροστά του και μια ησυχία ασάλευτη είχε απλωθεί ανάμεσά τους. Και με φωνή μεγάλη είπε:

Τι σημαίνει; Η αυτοαποκάλυψη, είναι η αποκάλυψη προσωπικών πληροφοριών για εμάς προς κάποιον άλλο. Μέσω αυτής της διαδικασίας οι άνθρωποι συνδέονται περισσότερο και γνωρίζονται πιο καλά, ενώ θεωρείται βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη  εγγύτητας και οικειότητας με τους άλλους. Μέσω της αυτόαποκάλυψης  οι άνθρωποι εκφράζουν τα συναισθήματά τους για μία κατάσταση. 

Βρισκόμαστε στη Μεγάλη Εβδομάδα και όλες αυτές τις ημέρες μέχρι την Ανάσταση τα συναισθήματά μας είναι διαφορετικά και γεμάτα αντιφάσεις. Ήθη, έθιμα και μια οικογενειακή ατμόσφαιρα είναι τα βασικά στοιχεία των ημερών.

Ας μιλήσουμε λίγο για τον φόβο… Ο φόβος είναι ένα ναρκωτικό που πάντοτε κυλούσε στις φλέβες της ύπαρξής σου. Δεν είναι ποτέ φόβος για κάτι συγκεκριμένο.

Ο φόβος χρησιμοποιεί τις πιο επίμονες, αδυσώπητες και προκλητικές λέξεις: Τι θα συνέβαινε αν;

Όταν ο φόβος σάς κυριεύει σαν καταιγίδα που σπέρνει τον πανικό, το σώμα σας τρέμει, η καρδιά σας σφυροκοπά στο στήθος σας και το τραύμα που έχετε ήδη υποστεί απειλεί να σας καταπιεί, πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας και πείτε του: «Άσε όσα έγιναν κάποτε. Ζήσε το τώρα». Πείτε το ξανά και ξανά.

Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, κι ας είναι ο δρόμος της σκληρός κι απότομος. Κι όταν σ' αγκαλιάσουν οι φτερούγες της, παραδώσου, κι ας σε πληγώσει το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στο φτέρωμά της.

Από πολύ νωρίς γαλουχούμαστε με την πεποίθηση ότι η προσωπική μας αξία είναι στενά συνδεδεμένη με την ικανότητα μας να βρούμε ένα σύντροφο, ότι ο γάμος είναι η πιο σπουδαία σχέση στη ζωή μας και επομένως δεν θα ήμαστε πλήρεις αν δεν βρούμε το άλλο μας μισό.

Οι άνθρωποι αναρωτιούνται πως πρέπει να είναι, τι πρέπει να κάνουν για να γεμίσουν από αγάπη. Η απάντηση βρίσκεται μόνο σε μια λέξη: τίποτα. Η σωστή διαδικασία είναι να ξεχασεις ό,τι νομίζεις οτι πρεπει να είσαι, και να επιτρέψεις στην αληθινή σου φύση να ανέβει με ηρεμία στη επιφάνεια. 

Το μεγαλύτερο μέρος των ερευνών για το γάμο βασίστηκε σε συνεντεύξεις στις οποίες συζητήθηκαν οι εμπειρίες των ζευγαριών που ήταν παντρεμένα για διαφορετικά χρονικά διαστήματα.

Οι Swenson και συνεργάτες (1981) βρήκαν ότι στη διάρκεια του γάμου και με την πάροδο του χρόνου τα είδη των αλληλεπιδράσεων των συντρόφων αλλάζουν.

Σύμφωνα με τον Καναδό κοινωνιολόγο J.A. Lee, η αγάπη έχει έξι διαφορετικές μορφές:

Έρωτας (Eros). Ρομαντική, παθιασμένη αγάπη με τη μορφή σωματικής σύνδεσης και ανάλογης ικανοποίησης. Χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση ενός αγαπημένου προσώπου, του οποίου η φυσική παρουσίαση του εαυτού ενσωματώνει μία εικόνα που έχει ήδη σχηματιστεί στο μυαλό εκείνου που το αναζητά.

Ο γάμος είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο ανθεκτικούς και σημαντικούς κοινωνικούς θεσμούς. Ορισμένες κοινωνίες στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή θεωρούν τον γάμο κυριολεκτικά μια επιχειρηματική διευθέτηση. Τα παιδιά στην Ινδία αρραβωνιάζονται για να ενώσουν ισχυρές οικογένειες. Δεν είναι πολλά τα χρόνια που για να παντρευτεί μια γυναίκα έπρεπε να καταβληθεί προίκα.

Η μητέρα , συνδέθηκε, με την πηγή της απόλυτης αγάπης, αυτοθυσίας , ανιδιοτέλειας, προσφοράς. Η μορφή της η ίδια θεωρήθηκε ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια τραγούδια, ποιήματα, βιβλία. Όμως, η πραγματικότητα έχει δείξει ότι πολλές φορές οι ίδιες οι μητέρες όχι μόνο δεν προσφέρουν αγάπη και ασφάλεια, αλλά μπορούν να δημιουργήσουν τεράστιες συναισθηματικές ελλείψεις και πληγές στα ίδια τους τα παιδιά.

Ο Λέο Μπουσκάλια, δεν ήταν απλά ένας διάσημος και πολυαγαπημένος συγγραφέας αυτοβοήθειας και αυτοβελτίωσης! Από πολλούς χαρακτηρίστηκε γκουρού της αγάπης και της ζωής, αλλά οι τίτλοι δεν μπορούν να περικλύουν αυτό που πραγματικά είμαστε, καθώς είμαστε πολλά παραπάνω από αυτούς, όπως θα έλεγε ίσως κι ο ίδιος.