Πώς να δεχτείς την αγάπη;

Πολλές φορές δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε, να καταλάβουμε, να δώσουμε, αλλά και να δεχτούμε την αγάπη. Εγκλωβιζόμαστε σε παρεξηγήσεις, φοβίες και προκαταλήψεις και δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να δεχτεί την αγάπη που του αξίζει.

Μένουμε στην επιφανειακή έκφανση των πραγμάτων και αδυνατούμε να εντοπίσουμε την ουσία, στερώντας έτσι από τον εαυτό μας το πιο ουσιαστικό και μοναδικό συναίσθημα στον κόσμο.

Από το βιβλίο "Τι είναι η αγάπη: Πώς να αγαπάς με ενσυναίσθηση και να σχετίζεσαι χωρίς φόβο" του μυστικιστή φιλοσόφου Osho, καθένας θα βρει κάτι που χρειάζεται να ακούσει, προκειμένου να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να δεχτεί πιο εύκολα την αγάπη.

Τί είναι η αγάπη;

Για να καταφέρουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, πρέπει πρώτα να προσδιορίσουμε τι σημαίνει και τι είναι αγάπη, σε οποιαδήποτε σχέση. Και η διεργασία αυτή γίνεται, συνήθως, από την παιδική ηλικία.

Ένα παιδί πολλές φορές νιώθει πως χρειάζεται να κάνει κάτι το ίδιο για να κερδίσει την αγάπη των γονιών του.

Αισθάνεται πως το αγαπούν μόνο αν συμπεριφερέται με συγκεκριμένο τρόπο και κάνει συγκεκριμένα πράγματα, τότε και μόνο θα το αγαπήσουν. Φοβάται και συμβιβάζεται. Έτσι έχει μάθει, πως η αγάπη δίνεται υπό προϋποθέσεις. Και προκειμένου να γίνει "αντάξιο" της αγάπης, αλλοιώνεται και χάνει την προσωπική του αξία. Για να ξεφύγεις από αυτή τη νοοτροπία, πρέπει να καταλάβεις τί έιναι η αγάπη, και αυτό θα γίνει όταν καταφέρεις τα εξής:

Απομυθοποίησε τους γονείς σου. 

Αυτό δε σημαίνει να σταματήσεις να τους σέβεσαι ή να τους απομακρύνεις από τη ζωή σου, αλλά να "ξεφορτωθείς" συμπεριφορές και πρότυπα σχέσεων παρωχημένα ή μη λειτουργικά, που υιοθέτησες από τους γονείς σου μεγαλώνοντας. Αυτονομία και ωρίμανση σημαίνει να αποδεσμευτείς από τα μοτίβα που διδάχθηκες.

Μην αναμένεις την τελειότητα.

Στην αγάπη δεν χωράνε οι απαιτήσεις. Δεν μπορείς να αγαπάς αληθινά έναν άνθρωπο, εάν περιμένεις από αυτόν να είναι τέλειος. Το τέλειο δεν υπάρχει και όλοι οι άνθρωποι, μαζί με τις ατέλειες και τα ελαττώματά τους είναι μοναδικοί. Πρέπει να μάθεις να αγαπάς το κανονικό και το αυθεντικό και όχι μια πλασματική τελειότητα.

Να προσφέρεις άνευ όρων.

Αντί να σκέφτεσαι πώς θα πάρεις αγάπη, άρχισε να την προσφέρεις εσύ. Οι άνθρωποι ενδιαφερόμαστε -δυστυχώς- περισσότερο για το τί θα αποκτήσουμε, παρά για το τί θα δώσουμε στους άλλους και πως θα διασφαλίσουμε για τον εαυτό μας περισσότερα από όσα δίνουμε. Κάνε, λοιπόν, την αρχή και δώσε αγάπη χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα.

Φόβος ή εγωισμός

Ο φόβος για την αγάπη πηγάζει από τον φόβο να "πεθάνει" ο εγωισμός. Εξαιτίας του, βρισκόμαστε σε μια διαρκή σύγκρουση με τους άλλους -αλλά και τον εαυτό μας.

Όταν αγαπάς αληθινά, ο εγωισμός σου "θρυμματίζεται" και αυτό είναι τρομακτικό, γιατί "πέφτουν" οι άμυνές σου και αισθάνεσαι εκτεθειμένος απέναντί στον άλλο.

Γι'αυτό φοβάσαι την αγάπη. Φοβάσαι να εκτεθείς. Στην ουσία, όμως, ο εγωισμός είναι αυτός που καταστρέφει την αγάπη και όχι η αγάπη τον εγωισμό, όσο και αν φαίνεται να ισχύει το αντίθετο.

Ο εγωισμός σου δε σου επιτρέπει να ερωτευτείς, διότι θέλει οι υπόλοιποι να υποκύπτουν στις επιθυμίες σου, αλλά εσύ σε κάνεναν, τη στιγμή που η αγάπη μπορεί να συμβεί μόνο αν εσύ υποκύψεις σε αυτή.

Και θα καταφέρεις να παραδοθείς πραγματικά στην αγάπη, όταν συνειδητοποιήσεις πως ο εγωισμός προκύπτει από την άγνοια. Αποτελεί μονάχα ένα προστατευτικό "κέλυφος" που δεν έχει αληθινό λόγο ύπαρξης, παρά μόνο να σε κρατά δέσμιο των συναισθημάτων και των επιθυμιών σου.

Αποδομώντας εσφαλμένες αντιλήψεις για την αγάπη

Η κοινωνία τείνει να μεταβιβάζει στα παιδιά, από μικρή ηλικία, ιδέες και αντιλήψεις για την αγάπη -και τον κόσμο γενικά-, οι οποίες πολλές φορές είναι ψευδείς ή δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να απογοητεύονται μεγαλώνοντας.

Για το λόγο αυτό, είναι αναγκαίο να ξεφορτωθεί κανείς τις προκαταλήψεις που του μετέφεραν οι άλλοι -συνήθως οι γονείς- ασυνείδητα και να ξεκινήσει από την αρχή. Να συνειδητοποιήσει πως η δική του κατάσταση είναι διαφορετική. Πρέπει να ζήσεις τη δική σου ζωή και να μάθεις να αγαπάς με τον δικό σου τρόπο. Να αποφορτιστείς από τις επιβεβλημένες αντιλήψεις και να ελαφρύνεις, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις τη δική σου κατανόηση και διορατικότητα.

Η αγάπη δεν είναι αιώνια

Η πεποίθηση μιας μόνιμης αγάπης είναι πολύ επικίνδυνη, καθώς στη ζωή τίποτα δεν είναι μόνιμο και στατικό, όλα αλλάζουν και κινούνται. Μέσω της προσδοκίας μια παντοτινής αγάπης, η αγάπη γίνεται δευτερεύουσα και η μονιμότητα αποκτά πρωταρχική σημασία.

"Η αγάπη είναι τόσο εύθραστη, που δε μπορείς να την αναγκάσεις να είναι μόνιμη. Η πραγματική αγάπη είναι τόσο αβέβαιη, όσο αβέβαιη είναι και η ζωή."

Η πραγματική αγάπη δεν είναι άπληστη και κυριαρχική

Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται πως "αγαπούν" τα χρήματα, τα σπίτια, τα υλικά αγαθά. Αυτό δεν είναι αγάπη, αλλά απληστία. Ο άνθρωπος πάντα θέλει κάτι παραπάνω, είτε να αποκτήσει, είτε να αποδείξει, προκειμένου να νιώσει δυνατός. Αυτό παρατηρείται, με λίγο διαφορετική μορφή, και σε ζευγάρια που μαλώνουν για θέματα που θεωρούν -και είναι, μάλλον, και αντικειμενικά- ασήμαντα. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι η σημαντικότητα, αλλά το ποιος έχει την "εξουσία", ποιος είναι κυρίαρχος, ποιος ακούγεται περισσότερο, ποιος έχει δίκιο ή τα πιο ισχυρά επιχειρήματα. Όταν πρόκειται για ένα παιχνίδι ισχύος, η αγάπη δε μπορεί να επιβιώσει.

Η αγάπη δεν πληγώνει ποτέ κανέναν

Αν κανείς αισθάνεται ότι έχει πληγωθεί από την αγάπη, είναι κάτι άλλο μέσα του που αισθάνεται πληγωμένο, και όχι η ιδιότητά του να αγαπά. Αν δεν το συνειδητοποιήσει αυτό, κινδυνεύει να διατρέχει στους ίδιους κύκλους ξανά και ξανά. Αυτό που αποκαλεί αγάπη μπορεί να μην κρύβει κανένα γνώρισμα αγάπης. Το ανθρώπινο μυαλό βάζει όμορφες ετικέτες σε άσχημα πράγματα. Και αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα στα οποία πρέπει να διεισδύσει κανείς, εάν θέλει να καταλάβει τι έιναι η αγάπη.

Άλλο αγάπη και άλλο πόθος

Ο "έρωτας", με την έννοια που οι άνθρωποι συνήθως αποδίδουν στη λέξη, δεν είναι αγάπη, αλλά πόθος. Ένα επιφανεικαό συναίσθημα που μοιάζει με αγάπη, αλλά αν "ξύσεις" την επιφάνεια, κρυμμένη πίσω από αυτό είναι η καθαρή λαγνεία. Πόθος σημαίνει να επιθυμείς κάποιον ως αντικείμενο, ως μέσο για να ικανοποιήσεις επιθυμίες, ενώ η αγάπη συνιστά τον σεβασμό του άλλου ατόμου ως ένα μέσο προς τον εαυτό μας.

Στην αγάπη δεν υπάρχει εγωισμός

Η αγάπη μπορεί να είναι αληθινή μόνο όταν δεν κρύβεται εγωισμός από πίσω της. Διαφορετικά μετατρέπεται απλώς σε ένα παιχνίδι επικράτησης του ισχυρότερου. Πρέπει κανείς να είναι πολύ συνειδητοποιημένος, γιατί αυτή η επιθυμία κυριαρχίας είναι βαθιά ριζωμένη μέσα του και η αγάπη μπορεί να ανθίσει μόνο όταν δεν υπάρχει εγωισμός και καμία προσπάθεια κυριαρχίας.

Η αγάπη προϋποθέτει ελευθερία

Στην αγάπη πρέπει να νιώθεις ελεύθερος. Η ελευθερία είναι η ύψιστη αξία για τον άνθρωπο.

Ακόμα και η αγάπη είναι δευτερεύον αγαθό μπροστά στην ελευθερία. Και η αγάπη μπορεί να θυσιαστεί για την ελευθερία, αλλά η ελευθερία δε μπορεί να θυσιαστεί για την αγάπη. Γιατί κανείς δεν αγαπά κάτι περισσότερο από την ελευθερία του.

Όταν κανείς επιθυμεί να ελέγχει, να περιορίζει και να χειρίζεται έναν άνθρωπο, το μόνο σίγουρο είναι πως δε τον αγαπά πραγματικά, αλλά βασίζεται σε εγωιστικά ή εξουσιαστικά κίνητρα.

Η αγάπη είναι ένα μοίρασμα χαράς

Η αγάπη στην αγνότερη μορφή της δε ζητά τίποτα σε αντάλλαγμα, δεν προσδοκά τίποτα. Όταν δεν περιμένεις τίποτα, δεν υπάρχει πιθανότητα να πληγωθείς, ό,τι έρθει και ό,τι δεν έρθει είναι καλοδεχούμενο. Η πραγματική χαρά σου είναι να δώσεις και όχι να πάρεις.

Η αγάπη δεν είναι εξάρτηση

Όταν σε μια σχέση οι άνθρωποι είναι εξαρτημένοι, με οποιονδήποτε τρόπο, ο ένας από τον άλλο, παραλύουν και οι δύο, γιατί δε μπορούν να υπάρξουν ο ένας χωρίς τον άλλο. Το άτομο που βρίσκεται στο ρόλο του εξαρτημένου θα πάρει εκδίκηση και θα προσπαθήσει με κάποιον τρόπο να εξαρτηθεί από αυτό και ο άλλος άνθρωπος. Ακόμα και στην ιδέα ότι ο άλλος άνθρωπος είναι ευτυχισμένος χωρίς αυτόν, πληγώνεται, πράγμα που σημαίνει ότι δεν νοιάζεται πραγματικά για την ευτυχία του άλλου ατόμου. Θέλει η ευτυχία του να εξαρτάται μόνο από εκείνον και αυτό δεν είναι αγάπη.

Στην αγάπη δεν χωρά ο φόβος

Ο φόβος δεν αποτελεί έρωτα και η αγάπη δε φοβάται. Δεν μπορείς να χάσεις από την αγάπη, γιατί η αγάπη μόνο δίνει. Ο φόβος και η αγάπη είναι έννοιες αντίθετες. Η αγάπη είναι ανοιχτή και επικοινωνιακή, απευθύνεται χωρίς φόβο στο άλλο άτομο, δείχνοντας πίστη ότι θα γίνει αντιληπτή - και πάντα γίνεται. Ο φόβος σημαίνει κάποιος να συρρικνώνεται, να κλείνεται στον εαυτό του, προκειμένου να μην μπορεί τίποτα να τον αγγίξει.

Η αγάπη δεν είναι ενθουσιασμός

Ο ενθουσιασμός δεν είναι αγάπη, γιατί δεν είναι χαρά, αλλά μία απόδραση από τη δυστυχία. Όταν εξαφανίζεται ο ενθουσιασμός και αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν "αγάπη" εξαφανιστεί μαζί με τον ενθουσιασμό, τότε η αγάπη δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα, Ήταν απλώς μια αγάπη για τον ενθουσιασμό, μια επιφανειακή εμπειρία χαράς, μια αναζήτηση των αισθήσεων.

Η αγάπη γεννιέται μαζί σου, είναι μια εγγενής ιδιότητά σου. Το μόνο που χρειάζεται είναι να της δώσεις έναν τρόπο να φανεί, να της δώσεις ένα πέρασμα, να την αφήσεις να ρέει, να της επιτρέψεις να συμβεί. Η αγάπη είναι σαν το φως και ο φόβος σαν το σκοτάδι, γιατί η αγάπη είναι υπαρξιακή, ενώ ο φόβος είναι μόνο η απουσία της αγάπης και όχι κάτι υπαρκτό με δική του υπόσταση.

Η αγάπη είναι ένα συνεχές, είναι "ρήμα"

Η αγάπη δεν είναι μια σχέση, γιατί σχέση σημαίνει κάτι ολοκληρωμένο, τελειωμένο, κλειστό. Η αγάπη σχετίζεται και δεν έχει τέλος, είναι σαν ένα ποτάμι που ρέει ατελείωτο. Είναι ένα συνεχές, είναι ρήμα, όχι ουσιαστικό.

Το να σχετίζεσαι είναι επισφαλές, ενώ η σχέση είναι μια ασφάλεια, έχει μια βεβαιότητα.

Η συσχέτιση είναι μια συνάντηση και φοβόμαστε τόσο πολύ για την έκβαση, που θέλουμε να την καταστήσουμε βέβαιη, να την κάνουμε προβλέψιμη. Πρέπει η αγάπη να αποτελεί μια δέσμευση από μια καρδιά σε μια άλλη, χωρίς να παίρνει ο ένας τον άλλο ως δεδομένο. Σημασία έχει η δέσμευση να γίνει κατανοητή, και όχι απαραίτητα να ειπωθεί.

Συσχέτιση σημαίνει πάντα να προσπαθείς να εξοικειώνεσαι με τον άλλο όλο και περισσότερο. Να εξερευνείς τον άλλον άνθρωπο, να γνωρίζεις τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τα βαθύτερα θέλω του και όσο γνωρίζεις εκείνον, να γνωρίζεις καλύτερα και τον εαυτό σου και τα δικά σου βαθύτερα θέλω. Η συσχέτιση είναι ένας καθρεφτισμός του άλλου σε εμάς και το αντίστροφο. Πρέπει να συνεχίσουμε να ψάχνουμε και να αναζητάμε ο ένας τον άλλο, βρίσκοντας νέους τρόπους να αγαπάμε ο ένας τον άλλο και βρίσκοντας νέους τρόπους να είμαστε μαζί.

"Μόνο αφού έχετε κινηθεί με βαθιά αγάπη και ο εγωισμός έχει πραγματικά εγκαταλειφθεί -και υπάρχει κάτι εξαιρετικά πολύτιμο που μπορεί να αποκτηθεί μόνο αν απαρνηθείτε τον εγωισμό, και αυτό το τίμημα πρέπει να καταβληθεί-, όταν έχετε πραγματικά αγαπήσει βαθιά, τότε θα προκύψει ένα νέο είδος ολοκλήρωσης μέσα σας."