Είναι θέμα κατανόησης της προσωπικότητας του συντρόφου, φίλου, συνεργάτη σου μια αποτελεσματική και αρμονική αλληλεπίδραση. Η ανθρώπινη προσωπικότητα αποτελεί αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος στην ψυχολογία και ενώ οι θεωρίες της προσωπικότητας περικλείουν διάφορες πτυχές αυτής, η διάσταση της εξωστρέφειας - εσωστρέφειας έχει αποτελέσει βασικό παράγοντα για την ανάπτυξη κάθε θεωρητικού πλαισίου.

Τα άτομα υψηλής ευαισθησίας (HSPs) είναι άτομα που διαθέτουν ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας γνωστό ως ευαισθησία στην αισθητηριακή επεξεργασία (Aron, 2010).

Η Ζωντανή βιβλιοθήκη δεν διαθέτει χάρτινα βιβλία, αλλά ανθρώπους με διάθεση να μοιραστούν τις ιστορίες τους και τις εμπειρίες τους, με στόχο να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις και να ενισχύσουν την προώθηση της ποικιλομορφίας.

Στην εποχή μας, σχεδόν καθημερινά ακούμε εκφράσεις όπως: "Αγάπησε τον εαυτό σου" ή "Για να μπορείς να επενδύσεις στους άλλους, πρέπει πρώτα να επενδύσεις σε εσένα". 

Όταν η θλίψη σε αγκαλιάζει αφέσου, γείρε πάνω της και νιώσε το χάδι της. Σου είπαν πως η θλίψη είναι σκιερή κι εσύ βιάστηκες να ορίσεις τη σκιά απωθητική και εχθρική χωρίς γυμνός να τη νιώσεις. Την είδες μα δεν την άκουσες. Έκλεισες τα αυτιά σου στο τραγούδι της.

Οι εργασιακές αλλαγές τα τελευταία χρόνια, όπως είναι η υψηλή ανεργία, η δημιουργία νέων και ευέλικτων μορφών εργασίας και η συνύπαρξη πολλών και διαφορετικών πολιτισμών στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον σε συνδυασμό με το γεγονός, ότι στην σημερινή εποχή οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν την εργασία τους μόνο ως ένα μέσο για την οικονομική τους επιβίωση αλλά κι ως ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής τους μέσω, του οποίου επιδιώκουν την δημιουργικότητα, την ηθική ικανοποίηση αλλά και την προσωπική τους ανάπτυξη μέσω της εργασιακής τους απόδοσης, τους έχει οδηγήσει σε συμβούλους σταδιοδρομίας - career coaches με σκοπό την επίλυση ή διαχείριση των εργασιακών τους ζητημάτων.

Κοινωνικό άγχος – συχνά τρέφεται από τη βεβαιότητά μας ότι οι άλλοι άνθρωποι είτε παρατηρούν εξονυχιστικά τη συμπεριφορά, τις ικανότητες και την εμφάνισή μας, είτε διαβάζουν τη σκέψη και το συναίσθημά μας.

Αν κάθε φορά που θύμωνε ο καθένας μας με κάποιον, αντί να το κρατάει μέσα του το συζητούσε...
Αν δεν άρχιζε πάντα ή σχεδόν πάντα τη συζήτηση με ένα «εσύ φταίς» αλλά είχε ως βάση ότι όλοι έχουμε το εκατό τις εκατό της ευθύνης...

Οι ουσιαστικές διαπροσωπικές σχέσεις, αυτές δηλαδή που δομούνται με την αμοιβαία επικοινωνία και ενσυναίσθηση δεν είναι εύκολη υπόθεση, χρειάζονται αμφίδρομη προσωπική εργασία με τον εαυτό. Είναι προφανές φαντάζομαι ότι σχέσεις τέτοιου επιπέδου δηλώνουν ότι έχουν αφήσει πίσω τους κάποιες συμπεριφορές που δυσχεραίνουν τον δεσμό.

Συμφωνά με το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης το συναίσθημα ορίζεται ως «οποιαδήποτε αναταραχή ή αναστάτωση του νου, αίσθημα, πόθος. Οποιαδήποτε σφοδρή ή εξημμένη ψυχική κατάσταση». Θυμός, θλίψη, φόβος και αγάπη είναι μερικά από τα βασικά συναισθήματα που βιώνουμε ανάμεσα στα εκατοντάδες άλλα συναισθήματα μας, που ίσως δεν είναι εύκολο να αποδοθούν με λέξεις.

Κάνοντας μία σύντομη αναδρομή στο μακρινό παρελθόν, και στον αρχαίο κόσμο, παρατηρούμε ότι ανέκαθεν οι άνθρωποι έβρισκαν τρόπους να εκφράζουν αυτό που νιώθουν και να το μοιράζονται με άλλους. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι για παράδειγμα, είχαν κάποια τελετουργικά μέσα από τα οποία ανακούφιζαν τους φόβους τους, παρουσίαζαν τις επιθυμίες τους, τις χαρές τους και τις αλλαγές της ζωής τους.

Στη σύγχρονη κοινωνία απαντά ολοένα και συχνότερα η σωματική και συναισθηματική απομάκρυνση ενήλικων παιδιών από τους γονείς ή γενικότερα από ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειάς τους. Το φαινόμενο αυτό κτύπησε ήδη τις πόρτες και της ελληνικής κοινωνίας, οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και δεν ταυτίζεται με τη «γονική αποξένωση».

Εάν έχεις χάσει ένα αγαπημένο κατοικίδιο, ξέρεις πως είναι ένα απίστευτα οδυνηρό βίωμα. Εξάλλου, ένα κατοικίδιο δεν είναι απλώς ένα ζώο, το θεωρείς μέλος της οικογένειας. Συνήθως, δημιουργείται μία ιδιαίτερη σχέση με το κατοικίδιο μας, και γίνεται ο καλύτερος μας φίλος, σύντροφος. Ο χαμός ενός κατοικίδιου επιφέρει μία βαθιά θλίψη.

Η αυθεντικότητα χαρακτηρίζει τον πρίγκιπα… Αξιοπρέπεια, σεβασμός και ενσυναίσθηση, τα βασικά χαρακτηριστικά. Κι όμως υπάρχουν! Κυκλοφορούν ανάμεσά μας, συναναστρέφονται μαζί μας. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, αυτό που συχνά λέμε «της διπλανής πόρτας». Έχουν μια γοητεία μυστηριακή και συγχρόνως διάφανη. Δεν κραυγάζουν! Δεν κομπάζουν! Δεν προβάλλουν τις χάρες τους. Μας αφήνουν απαλά να τις ανακαλύψουμε μόνοι μας, μέσα από την συναναστροφή μαζί τους, μέσα από τις συζητήσεις και τις συμπεριφορές.

Στην παρουσίαση που ετοίμασα για την φετινή παγκόσμια συνάντηση μελέτης γύρω απο το ζήτημα της ενσυναίσθησης, θα επιχειρήσω μέσα σε λίγο χρόνο να σας κάνω να γευτείτε λίγο απο την μαγεία που έχει η γέννηση της ενσυναίσθησης μέσα απο τη συνειδητοποιηση του σώματος μας. Δουλεύοντας αρκετά χρόνια με τους ανθρώπους θεραπευτικά και εκπαιδευτικά μέσα απο τη σωματική θεραπεία που χρησιμοποιώ, μελέτησα πως η γέννηση και η ανάπτυξη της σχέσης με το ίδιο το σώμα σε υπαρξιακό επίπεδο, αγγίζει την περιοχή της ενσυναίσθησης.

Η ζωή χαρίζει ευχάριστες στιγμές, αλλά παράλληλα μας δίνει και πολλές αντιξοότητες, όπου καλούμαστε να ξεπεράσουμε. Απ’ όσα, όμως, θεωρούμε ότι χρειαζόμαστε, ποτέ δεν θα γνωρίσουμε αρκετά, ώστε να αδιαφορήσουμε.

Με αφορμή το πρόσφατο σεμινάριό μου πάνω στη «Διαχείριση αρνητικών ανθρώπων», θα μοιραστώ τα πιο σημαντικά σημεία για ένα θέμα που απασχολεί πολλούς, δυσκολεύει ακόμα περισσότερους και εκνευρίζει επίσης κάποιους άλλους. Ο λόγος για τη διαχείριση αρνητικών ανθρώπων- πώς γίνεται στην πράξη τελικά.

Η σχέση μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου είναι πολύτιμη κι ιδιαίτερη. Είναι μια σύνδεση που αποτελεί τον απαραίτητο και ανεκτίμητο μοχλό της θεραπευτικής αλλαγής.

H ενσυναίσθηση μπορεί να μας βοηθήσει να ανταπεξέλθουμε σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις, όπως είναι και αυτή που διανύουμε τώρα με τον εγκλεισμό στην πανδημία. Η ενσυναίσθηση προέρχεται από το εν και συναίσθηση που δημιουργήθηκε από τους Herman Lotze και Robert Vischer και μεταφράστηκε στα αγγλικά ως empathy.

Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε τι ακριβώς σημαίνει.

Πόσο εύκολο είναι να αποδέχεται ένας θεραπευτής άνευ όρων ένα θεραπευόμενο; Πόση σχέση έχει η αποδοχή με την ενσυναίσθηση; Αν θέλαμε να ορίσουμε την ενσυναίσθηση θα λέγαμε ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στα συναισθήματα του άλλου, στις αντιδράσεις του και στις επιλογές του και είναι μια συνεχής διαδικασία που μεταβάλλεται μέσα στο χρόνο (τα επίπεδα της ενσυναίσθησης μας αλλάζουν σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μας και εξαρτώνται από την ψυχολογική μας κατάσταση) και από άνθρωπο σε άνθρωπο.