Άρθρα αυτοβοήθειας, συμβουλευτικής, ψυχολογίας και ψυχικής υγείας, από εξειδικευμένους συνεργάτες, ψυχολόγους, ψυχιάτρους, συμβούλους ψυχικής υγείας. Καθημερινή ανανέωση με νέα άρθρα. 

Καθημερινά μοιράζουμε τον χρόνο μας σε διάφορες δραστηριότητες, ασχολίες, υποχρεώσεις και δουλειά. Ωστόσο, οι προτεραιότητες διαφοροποιούνται εάν είμαστε γονείς ή μόνοι μας. Αρχικά, το δυσκολότερο είναι να βάλουμε προτεραιότητες όταν είμαστε γονείς διότι είναι αυτονόητο ότι τα παιδιά μας είναι προτεραιότητα.

Στο άρθρο αυτό θα μελετήσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία – κλειδιά που βοηθούν στην επούλωση των ψυχικών τραυμάτων και θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε αυτό το ζήτημα υπό το πρίσμα μιας σκοπιάς ενσυναίσθησης.

Τι είναι αυτό που νιώθεις; Με ποια συναισθηματική διάθεση ξύπνησες σήμερα; Μπορείς να ονοματίσεις τα συναισθήματά σου; Aναγνωρίζεις την προσωπική σου συναισθηματική παλέτα με αποχρώσεις από τα δικά σου συναισθήματα που έρχονται κάθε φορά στην επιφάνεια; Ποια κομμάτια του εαυτού σου σου είναι γνωστά και ποια άγνωστα; Ποια βλέπουν οι άλλοι και ποια βλέπεις εσύ;

Η ανάγκη μας για αλλαγή ενεργοποιείται όταν διαπιστώνουμε ότι κάποια πράγματα στον εαυτό μας και στην καθημερινότητά μας δεν πηγαίνουν όπως τα θέλουμε ή μας δημιουργούν δυσάρεστες συνέπειες στην ψυχική ή/ και σωματική μας υγεία και στις σχέσεις μας.

Αυτό που σίγουρα δεν ξεχνά η μνήμη, είναι οι ενοχές.

Ενοχές γύρω από αδύνατες επιθυμίες, ενοχές για παρελθοντικές εμπειρίες, ενοχές για τον εαυτό μου, ενοχές γύρω από το «καλό παιδί» που υπόσχομαι να είμαι, για πράγματα που αδικούμαι, για τα «θέλω» και τα «πιστεύω» μου, μπερδεμένα συναισθήματα που εγκλωβίζουν την ελευθερία και την ψυχική ηρεμία.

Τα συναισθήματα επηρεάζουν συνεχώς τις διαδικασίες σκέψης και τις αποφάσεις μας, κάτω από το επίπεδο της επίγνωσής μας. Και το πιο κοινό συναίσθημα είναι η επιθυμία για ευχαρίστηση και η αποφυγή του πόνου. Οι σκέψεις μας σχεδόν αναπόφευκτα περιστρέφονται γύρω από αυτή την επιθυμία: απλά αποφεύγουμε ιδέες που μας είναι δυσάρεστες ή οδυνηρές.

Η προσαρμογή στη ζωή με αναπηρία είναι μια δύσκολη αλλαγή. Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουμε να θεωρούμε τη ζωή και την υγεία μας δεδομένη, μέχρι να συμβεί κάτι και να την χάσουμε. Τότε και μόνο τότε είναι εύκολο να επιστρέψουμε και να σκεφτούμε όλα αυτά που αφήσαμε και χάθηκαν.

Έχεις ξεχάσει εκείνο το παιδί. Εκείνο που έβαζε τα χέρια στη μέση και χαμογελούσε υπερήφανο με τα κατορθώματά του, Εκείνο που άπλωνε τα χέρια ψηλά και έστρεφε το πρόσωπο προς τον ουρανό, που θύμωνε, που έκλαιγε και μετά χαμογελούσε πάλι, τόσο αληθινά, τόσο διάφανα, τόσο από τα βάθη της ψυχής του.

Η λέξη μοναξιά και οι προεκτάσεις της έννοιάς της, τόσο στην εποχή της κοινωνικής αποστασιοποίησης που ζούμε, όσο και τα προηγούμενα χρόνια, μάς προκαλεί συναισθήματα φόβου και για πολλούς από εμάς ισοδυναμεί με μια επώδυνη κατάσταση θλίψης.

Αναρωτιέσαι γιατί συνεχίζεις να συμπεριφέρεσαι με αυτό τον δυσλειτουργικό τρόπο. Ίσως χρησιμοποίησες το πρώτο σχήμα που ήταν διαθέσιμο στο μυαλό σου, αντί για κάποιο άλλο πιο ωφέλιμο.

Ένας από τους ανθρώπους που έχει συνδεθεί με την έννοια της αγάπης είναι ο Λέο Μπουσκάλια. Ήταν επίκουρος καθηγητής της Κοινωνικής Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε στις τάξεις του στο Πανεπιστήμιο το ειδικό σεμινάριο για την Αγάπη.

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Αυτοβοήθεια: Βασικά Άρθρα

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα