Βοηθώντας τα παιδιά να γίνουν ολοκληρωμένοι ενήλικες

Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να ξημερώσει κάποια συγκεκριμένη μέρα, για να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε νέους τρόπους συμπεριφοράς απέναντι στα παιδιά. Προσφέρουμε τις συμβουλές που ακολουθούν στους γονείς, αλλά όλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ιδέες. Ακόμη και αν δεν έχετε παιδιά εσείς οι ίδιοι, σίγουρα θα έχετε κάποιους ξεχωριστούς φίλους με παιδιά, και θα έρχεστε σε επαφή μαζί τους.

Να είστε δίπλα στα παιδιά

Προγραμματίστε να μην κάνετε περισσότερα παιδιά από όσα μπορείτε να αναθρέψετε σωστά. Ο αριθμός των παιδιών πρέπει να είναι τέτοιος, ώστε να είστε σε θέση να τους προσφέρετε συνεπή και ποιοτική προσοχή, σε μια σχέση ενός προς ένα.

Μην ξεχνάτε ότι ο σκοπός σας είναι να τους δώσετε αρκετή ενέργεια, ώστε να κάνουν από μόνα τους τη μετάβαση στην κατάσταση της ολοκλήρωσης ως ενήλικες.

Να φέρεστε σε αυτούς τους μικρούς ανθρώπους ως πνευματικά όντα που έχουν ένα δικό τους πεπρωμένο να εκπληρώσουν. Μπορείτε να τους δώσετε την αρχή τους στη ζωή, αλλά δεν μπορείτε να ελέγξετε το πεπρωμένο τους.

Να τους δείχνετε σεβασμό. Να τους μιλάτε ξέροντας ότι είναι ανθρώπινα όντα με έναν ανώτερο εαυτό.

Να αναγνωρίζετε ότι τα παιδιά έχουν δικαιώματα: να γνωρίζουν την αλήθεια, να έχουν τη φροντίδα που τους χρειάζεται, να διδαχθούν πώς θα γίνουν ενήλικες.

Να επιμένετε σε ορισμένες συμπεριφορές που είναι προς δικό τους όφελος, και εξασφαλίζουν υγεία και ασφάλεια. «Πάντα φοράμε τις ζώνες ασφαλείας στο αυτοκίνητο».

Να καθορίζετε ξεκάθαρα όρια όσο βρίσκονται στη φροντίδα και επίβλεψή σας. «Αν συμβεί κάτι απροσδόκητο, τηλεφώνησέ μου οπωσδήποτε και ενημέρωσέ με».

Να τους εξηγείτε καθαρά τις θέσεις σας σε διάφορα ζητήματα. Για παράδειγμα, «Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι άλλοι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν τη ζωή τους διαφορετικά από μας».

Να είστε ανοιχτοί στις ανάγκες τους, ξέροντας ότι γεννήθηκαν έχοντας δικά τους ζητήματα να επεξεργαστούν. Η ανατροφή από τους γονείς είναι η σημαντικότερη επιρροή που δέχεται ένα παιδί, δεν είναι όμως η μοναδική.

Μια μητέρα μάς είπε «Οι δασκάλες του νηπιαγωγείου, όπου πηγαίνει ο τετράχρονος γιος μου, πιστεύουν ότι είναι ακόμη πιο αποτραβηγμένος και ντροπαλός από όσο ήμουν εγώ στην ηλικία του. Οι γονείς μου με πίεζαν συνέχεια να χαμογελώ πιο πολύ και να είμαι εξωστρεφής. Με έκαναν να νιώθω ότι δεν είναι σωστό να είμαι αυτό που ήμουν, και δεν θέλω να επαναλάβω τον ίδιο κύκλο».

Πώς και τι να μοιράζεστε με τα παιδιά

Να τους μιλάτε για τη δική σας πνευματική εξέλιξη, στο βαθμό και με τον τρόπο που ταιριάζει στην ηλικία τους. «Η μαμά χρειάζεται δεκαπέντε λεπτά ησυχία αυτή τη στιγμή. Θέλω να καθίσω με τα μάτια μου κλειστά και να σκεφτώ ήρεμα.»

Να τους εξηγείτε τις επιλογές που κάνετε, πάλι με τρόπο που ταιριάζει στο επίπεδο της ωριμότητάς τους. Για παράδειγμα, «Θα πάμε να ζήσουμε σε μια άλλη πόλη. Ελάτε να τη βρούμε στο χάρτη και να μιλήσουμε για το τι μπορεί να βρούμε εκεί».

Να είστε ανοιχτοί στο ενδεχόμενο ότι και τα παιδιά μπορεί να τροποποιήσουν τη δική σας ιδέα για την πραγματικότητα. Να είστε διατεθειμένοι να μάθετε από αυτά.

Να συζητάτε μαζί τους τα οικογενειακά ζητήματα ή προβλήματα. Όταν κρατάτε τις έγνοιες σας για τον εαυτό σας, αρνείστε στο παιδί σας την αλήθεια για το τι συμβαίνει στην οικογένεια και τη σοφία που μπορεί να μοιραστείτε σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα.

Σε μια τέτοια συζήτηση, πρέπει να αποφύγετε τα στοιχεία Θύματος στη συμπεριφορά σας και να επικοινωνείτε με το παιδί με τρόπο κατάλληλο για την ηλικία του.

Για παράδειγμα «Ξέρω ότι θέλεις καινούρια παπούτσια. Ο λόγος που δεν σου τα αγοράσαμε ακόμη είναι ότι δεν έχουμε πολλά χρήματα, και τα περισσότερα τα δίνουμε για τις ανάγκες του σπιτιού. Όμως, ας καθίσουμε να δούμε πώς θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε χρήματα για τα παπούτσια σου, και πόσο καιρό θα μας έπαιρνε να τα μαζέψουμε. Τι παπούτσια θέλεις;»

Να συζητάτε το πρόβλημα με τα παιδιά και να τους δίνετε την ευκαιρία να πάρουν μέρος στη λύση του.

Εμπιστευτείτε τις ικανότητες των παιδιών

Να δίνετε στα παιδιά ουσιαστικούς ρόλους και εργασίες μέσα στο σπίτι. Μην κάνετε όλες τις δουλείες εσείς. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που βλέπουν τον εαυτό τους ως ικανά άτομα που μπορούν να τα βγάλουν πέρα σε σημαντικές δουλειές έχουν καλύτερη υγεία και ταχύτερη ανάπτυξη.

Μη σπεύδετε να τα σώσετε από το παραμικρό. Προφανώς εδώ δε μιλάμε για καταστάσεις ζωής και θανάτου! Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά είναι πολύ πιο ικανά από όσο νομίζουμε.

Δίνετέ τους την ευκαιρία να μάθουν από τα λάθη τους, χωρίς να τα κάνετε να αισθάνονται ηλίθια ή ανάξια.

Ενθαρρύνετέ τα να ρωτούν τι συνέβη σε μια κατάσταση, τι αισθάνονται ή τι έμαθαν από αυτή, και τι θα έκαναν διαφορετικά την επόμενη φορά. Μην αποστραγγίζετε την ενέργειά τους και μην κάνετε επικριτικά σχόλια.

Να αναγνωρίζετε ότι στη ζωή ο καθένας πρέπει να ρισκάρει κατά καιρούς και να έχει κάποιες αποτυχίες. Η εμπειρία είναι συχνά καλύτερος δάσκαλος από τις αυταρχικές εξηγήσεις των γονιών.

Υποστηρίξτε τα παιδιά και προσφέρετε ένα ασφαλές περιβάλλον σε αυτά

Μην ξεχνάτε ότι οι άθρωποι εξελίσσονται σε νέα επίπεδα μόνο μέσα σε ένα περιβάλλον που τους ενισχύει και τους υποστηρίζει. Η γελιοποίηση, ο εξευτελισμός και το ξύλο δεν είναι αποδεκτές μέθοδοι διαπαιδαγώγησης και ανατροφής.

Να είστε ανοιχτοί στην άποψη του παιδιού. Μάθετε να το ακούτε, και μη βιάζεστε να θεωρήσετε  ότι έχετε καταλάβει τι πάει να σας πει.

Να ενθαρρύνετε στο παιδί σας μια αίσθηση του χιούμορ που δεν στηρίζεται στη γελιοποίηση των άλλων.

Να επαινείτε και ενθαρρύνετε τα παιδιά συχνά, και για συγκεκριμένα πράγματα.

Μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά σας θα είναι σημαντικοί καθρέφτες των ζητημάτων που σας απασχολούν. Γι' αυτό να είστε διατεθειμένοι να προσέξετε με ποιον τρόπο η συμπεριφορά τους μπορεί να σας λέει κάτι που πρέπει να μάθετε για τον εαυτό σας.

Τα σημαντικότερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε, για να ενισχύσετε και να υποστηρίξετε τα παιδιά (τόσο τα δικά σας όσο των άλλων) είναι να τα ακούτε, να τα παίρνετε στα σοβαρά, και να αναγνωρίζετε την προσωπική τους αξία.

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο Οδηγός των 9 επιγνώσεων που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.