Ο καθένας θεωρεί κάτι ελκυστικό με βάση την υποκειμενική του αντίληψη. Για παράδειγμα, ένα αντικείμενο, ένας άνθρωπος ή μια φωτογραφία μπορεί να εμπνέει διαφορετικά κάποιον και διαφορετικά κάποιον άλλον. 

Έχουμε συναντήσει φιλόδοξους ανθρώπους που θέτουν υψηλούς στόχους, αγωνίζονται σκληρά για να τους πετύχουν και αφιερώνουν χρόνο και χρήμα σε μια προσπάθεια να φτάσουν όσο γίνεται πιο κοντά στην πραγματοποίηση τους.

Όμως, όταν τελικά έρχεται η πολυπόθητη στιγμή της ολοκλήρωσης όχι μόνο δεν νιώθουν υπερήφανοι για όλη την προσπάθεια που κατέβαλλαν, απεναντίας βιώνουν μια ανυποχώρητη αίσθηση κενού και μια διαρκή αίσθηση απουσίας νοήματος για τη ζωή.

Η προβολή είναι μια έννοια που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα. Τη γνωρίζουμε ακόμη και αν δεν έχουμε κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία. «Μην προβάλλεις σ’ εμένα τα δικά σου θέματα», μπορεί να μας πει κάποιος.

Ο Sigmund Freud ήταν εκείνος που έβαλε σε λέξεις και προσδιόρισε μέσα από τις παρατηρήσεις του έναν ψυχολογικό «μηχανισμό άμυνας», όπως τον ονόμασε, του ανθρώπου, την άρνηση.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε γίνει ακροατές διαφόρων ερωτικών ιστοριών που κατέληξαν άδοξα. Οι πρωταγωνιστές συνήθως, υποτιμούν τον πρώην σύντροφο τους, παραπονιούνται οτι είχαν χάσει τον εαυτό τους και περιγράφουν την σχέση ως «ασφυκτικά εξαρτητική».

Αυστριακή ψυχαναλύτρια και εισηγήτρια της παιδοψυχανάλυσης. Διερεύνησε την έννοια του Εγώ και συστηματοποίησε τους μηχανισμούς άμυνας.

Προσωπική ζωή
Γεννημένη στη Βιέννη στις 3 Δεκεμβρίου 1895, η Άννα Φρόυντ ήταν το μικρότερο από τα έξι παιδιά του Σίγκμουντ Φρόυντ και της συζύγου του, Μάρθας.

Αυστριακός νευρολόγος και ψυχίατρος, ιδρυτής της ψυχανάλυσης. Προσδιόρισε και καθιέρωσε τις έννοιες «ασυνείδητο» και «παιδικής σεξουαλικότητα». Παρά το γεγονός ότι οι επαναστατικές του αντιλήψεις προκάλεσαν έντονες διαμάχες, το έργο του θεωρείται σήμερα κλασικό και η συνολική επιστημονική του προσφορά περιγράφεται συχνά ως ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα που έχει καταγράψει η ιστορία των επιστημών του πνεύματος.

Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική μυθολογία, ο πόνος αναφέρεται ως γιος της Έριδας και εγγονός της Νύχτας, ο οποίος δόθηκε στους ανθρώπους μετά από την κλοπή της φωτιάς από τον Προμηθέα. Θεραπευτής θεών και θνητών ήταν ο Απόλλωνας, ο οποίος παρασκεύαζε και χρησιμοποιούσε παυσίπονα βότανα, μια τέχνη που δίδαξε στο γιο του Ασκληπιό.

Η ψυχική ανθεκτικότητα σαν έννοια προέρχεται από την λατινική λέξη resiliō,  η οποία σημαίνει «να αναπηδήσει πίσω», «να ανακρούσει». Η ανθεκτικότητα σχετίζεται στην καθημερινότητά μας με τη διαδικασία της προσαρμογής, με τη διαχείριση τραυματικών ή ψυχοπιεστικών γεγονότων, με την αντιμετώπιση μιας νόσου (χρόνιας ή μη), με την αντιμετώπιση μιας δύσκολης κατάστασης.

Όταν βρισκόμαστε απέναντι από τον χωρισμό είτε είναι η διακοπή γάμου ή μιας μεγάλης σχέσης, οι ψυχολογικές και συναισθηματικές διαδικασίες που ακολουθούν είναι ίδιες με της απώλειας-πένθους. Οι αλλαγές που θα φέρει στη ζωή μας είναι μεγάλες και χρειάζεται χρόνος για να μπορέσει το άτομο να βρει ξανά τα πατήματά του και τις σταθερές του.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, με την ίδρυση του πειραματικού εργαστηρίου του Wilhelm Wundt, η ψυχολογία έκανε την έναρξή της ως επιστήμη. Από τότε βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη και νέοι κλάδοι δημιουργούνται με βάση τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων.