Μια καθημερινή φιλοσοφία για το πώς γίνεσαι θρύλος

«Μην αφήνεις τη φωτιά σου να σβήσει, σπίθα-σπίθα αναντικατάστατη στους ανέλπιδους βούρκους του όχι εντελώς, του όχι ακόμα, του καθόλου. Μην αφήνεις τον ήρωα μέσα στην ψυχή σου να χάνεται στη μοναχική απογοήτευση για τη ζωή που άξιζες και ποτέ δεν κατόρθωσες να πλησιάσεις.

Μπορείς να κερδίσεις τον κόσμο που ποθείς. Υπάρχει. Είναι πραγματικός. Είναι εφικτός. Είναι δικός σου» - Άυν Ραντ

Ήταν σπουδαίος ομιλητής. Ένας γνήσιος Γητευτής.

Μην περιφρονείτε τα ταλέντα σας

Κοντά στα τέλη της σταδιοδρομίας του, έχοντας πια ογδονταρίσει, είχε κερδίσει τον παγκόσμιο σεβασμό ως δεξιοτέχνης της έμπνευσης, ως θρυλικός ηγέτης, ως ακέραιος πολιτικός άντρας που βοηθούσε τους απλούς ανθρώπους να αναδείξουν τα μεγαλύτερα χαρίσματά τους.

Σε μια κοινωνία γεμάτη αστάθεια, αβεβαιότητα και ανασφάλεια, οι ομιλίες του Γητευτή μαγνήτιζαν πλήθη που συνήθως βλέπουμε σε στάδια, ανθρώπους που δεν αποζητούσαν μόνο να ζήσουν αριστοτεχνικά τη ζωή τους, γεμίζοντάς τη με δημιουργικότητα, παραγωγικότητα και ευημερία, αλλά και να τη βιώσουν με πάθος που θα βελτίωνε την ανθρωπότητα.

Έτσι ώστε τελικά να νιώσουν με βεβαιότητα ότι θα αφήσουν πίσω τους μια θαυμαστή κληρονομιά, ότι θα χαράξουν το σημάδι τους για τις γενιές που θα ακολουθήσουν.

Η δουλειά του άντρα εκείνου ήταν μοναδική. Κατόρθωνε να συνδυάζει ιδέες που ενίσχυαν τον πολεμιστή μέσα στον χα­ρακτήρα μας και ιδέες που τιμούσαν τον εκφραστικό ποιητή που ζει μέσα στην καρδιά μας.

Το μήνυμά του έδειχνε στους ανθρώπους της καθημερινότητας πώς να τα καταφέρουν στα πιο υψηλά επίπεδα του κόσμου των επιχειρήσεων, αλλά ταυτό­χρονα και πώς να αποκτήσουν ξανά τη μαγεία μιας πλούσιας, αξιοβίωτης ζωής.

Ενημερωθείτε για το ασύγχρονο σεμινάριο 12 Μαθήματα Αυτοβελτίωσης από ένα Δάσκαλο Πολεμικών Τεχνών από την πλατφόρμα του PSYVERSITY

Τον τρόπο να επιστρέφουμε στην αίσθηση του ενθουσιασμού που γνωρίζαμε κάποτε, πριν ο σκληρός και ψυχρός κόσμος βάλει δεσμά στη φυσική μας μεγαλο­φυΐα με ένα όργιο περίπλοκων, επιπόλαιων και τεχνολογικών περισπασμών.

Μολονότι ο Γητευτής ήταν ψηλός, τα προχωρημένα χρόνια του τον είχαν αφήσει λίγο σκυφτό. Περπατώντας στην εξέδρα, βημάτιζε προσεκτικά αλλά και με αξιοπρέπεια. Ήταν πολύ κομ­ψός με το κοστούμι του, ανθρακί με λεπτή λευκή ρίγα, που του πήγαινε τέλεια. Τα γυαλιά του, σε απόχρωση του μπλε, του πρό­σθεταν τη σωστή δόση χαλαρότητας και άνεσης.

«Η ζωή είναι πολύ μικρή για να περιφρονείτε τα ταλέντα σας», είπε ο Γητευτής στην αίθουσα με τις χιλιάδες κόσμο.

«Γεν­νηθήκατε έχοντας την ευκαιρία αλλά και την ευθύνη να γίνετε θρύλοι. Έχετε φτιαχτεί να κατορθώνετε σχέδια με κορυφαία μαστοριά, έχετε σχεδιαστεί να κάνετε πραγματικότητα ασυνή­θιστα σημαντικές επιδιώξεις, έχετε κατασκευαστεί να είστε μια δύναμη του καλού πάνω σε αυτόν τον μικροσκοπικό πλανήτη.

Ανακτήστε την κυριαρχία σας

Έχετε μέσα σας τη δύναμη να ανακτήσετε την κυριαρχία σας και το αρχέγονο μεγαλείο σας σε έναν πολιτισμό που έχει γί­νει αρκετά απολίτιστος. Να επαναφέρετε την ευγενική ζωή σας μέσα στην παγκόσμια κοινότητα ανθρώπων που, στην πλειο­ψηφία τους, αγοράζουν όμορφα υποδήματα και αποκτούν ακριβά πράγματα, αλλά σπανίως επενδύουν για να βελτιώσουν τον εαυτό τους.

Για να ηγηθείτε ατομικά, χρειάζεται —όχι· είναι απαραίτητο— να σταματήσετε να είστε ψηφιακά ζόμπι, εξαρτη­μένα ανελέητα από ψηφιακές συσκευές, να ανασυγκροτήσετε τη ζωή σας ώστε να είναι πρότυπο ικανοτήτων και υπόδειγμα εντιμότητας και να απαλλαχτείτε από τον εγωκεντρισμό που περιορίζει τους καλούς ανθρώπους. Οι σπουδαίες γυναίκες και οι σπουδαίοι άντρες του κόσμου μας πρόσφεραν, όλοι τους, δεν έπαιρναν.

Αρνηθείτε τη διαδεδομένη αυταπάτη πως νικη­τές βγαίνουν όσοι συγκεντρώνουν τα περισσότερα.

Αντίθετα· κάντε έτσι τη δουλειά σας ώστε να είναι ηρωική — καταπλήξτε τον κλάδο σας με την ποιότητα της πρωτοτυπίας της, αλλά και με τη γενικότερη συμβολή της.

Καθώς θα προχωράτε με αυτόν τον τρόπο, η σύστασή μου είναι να οργανώνετε την προσωπική ζωή σας με ατσάλινη ηθική, με άφθονη κι αξιοθαύμαστη ομορ­φιά, πάντα ανυποχώρητοι στην προστασία της εσωτερικής σας γαλήνης. Έτσι θα απογειωθείτε, φίλες και φίλοι μου, σαν άγγε­λοι. Έτσι θα περπατήσετε μαζί με τους θεούς».

Όλοι έχουν στη ζωή τους ένα κάλεσμα

Ο Γητευτής σταμάτησε. Πήρε βαθιά ανάσα, μεγάλη σαν ψηλό βουνό. Η αναπνοή του άρχισε να δυσκολεύει, κάνοντας έναν συριστικό θόρυβο στην εισπνοή. Κάρφωσε το βλέμμα του στις μοντέρνες μαύρες μπότες του, που έμοιαζαν γυαλισμένες από φαντάρο για επιθεώρηση.

Όσοι κάθονταν στην πρώτη σειρά είδαν ένα μοναχικό δά­κρυ να κυλάει στο ταλαιπωρημένο από τα χρόνια αλλά κάποτε όμορφο πρόσωπό του. Η ματιά του έμεινε καρφωμένη κάτω. Η σιωπή του ήταν εκ­κωφαντική. Ο Γητευτής φαινόταν να μην πατάει σταθερά.

Μετά από μερικές έντονες στιγμές, που έκαναν κάποιους στο ακροατήριο να στριφογυρίζουν στα καθίσματά τους, ο Γητευ­τής άφησε κάτω το μικρόφωνο που κρατούσε με το αριστερό χέρι του. Με το ελεύθερο χέρι του έψαξε απαλά σε μια τσέπη του παντελονιού του κι έβγαλε ένα προσεκτικά διπλωμένο λινό μαντίλι. Σκούπισε το μάγουλό του.

«Καθένας σας έχει στη ζωή του ένα κάλεσμα. Καθένας σας διαθέτει στο πνεύμα του το ένστικτο για να διακριθεί. Κανείς σε αυτή την αίθουσα δεν χρειάζεται να μαρμαρώνει και να παρα­μένει στον μέσο όρο, υποκύπτοντας στη μαζική επικράτηση του μετρίου στις συμπεριφορές που διακρίνουμε στην κοινωνία και στη συλλογική καταστροφή του επιχειρηματικού επαγγελματι­σμού, που είναι τόσο φανερή στην παραγωγή».

Οι περιορισμοί που θέτουμε στους εαυτούς μας

«Ο περιορισμός δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια λογική που χρησιμο­ποιούν καθημερινά υπερβολικά πολλοί καλοί άνθρωποι και φτάνουν να πιστέψουν ότι είναι η πραγματικότητα. Με πληγώ­νει κατάκαρδα να βλέπω τόσο πολλούς ανθρώπους με μεγάλες δυνατότητες να μένουν εγκλωβισμένοι σε ένα αφήγημα που ιστορεί γιατί δεν μπορούν να είναι εξαιρετικοί, επαγγελματικά και ατομικά. Πρέπει να θυμάστε ότι οι δικαιολογίες είναι πλά­νες, οι φόβοι είναι ψεύτες και οι αμφιβολίες είναι κλέφτρες».

Πολλοί κούνησαν καταφατικά το κεφάλι. Κάποιοι χειροκρό­τησαν ευγενικά. Ακολούθησαν κι άλλοι, πολύ περισσότεροι, που χειροκρότησαν δυνατά.

«Σας καταλαβαίνω. Πραγματικά καταλαβαίνω», συνέχισε ο Γητευτής.

«Γνωρίζω ότι στη ζωή σας έχετε περάσει από δύσκολες επο­χές. Ισχύει για όλους μας. Κατανοώ ότι μπορεί να νιώθετε ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα σκεφτόσαστε όταν ήσαστε μικρά παιδιά, όλο φωτιά, πάθος και δέος. Δεν είχατε σχεδιάσει να είναι ίδιες όλες οι μέρες σας, έτσι δεν είναι; Σε κάποια ερ­γασία που ίσως προκαλεί ασφυξία στην ψυχή σας».

«Όπου έχετε να κάνετε με αγχωτικές ανησυχίες και με ατελείωτες ευθύνες που πνίγουν την επινοητικότητά σας και κλέβουν την ενέργειά σας. Να λαχταράτε ασήμαντες επιδιώξεις και να αποζητάτε την άμεση υλοποίηση κοινότοπων επιθυμιών, που συχνά καθοδη­γούνται από μια τεχνολογία που μας υποδουλώνει αντί να μας απελευθερώνει. Να ζείτε την ίδια εβδομάδα ξανά και ξανά, κά­ποιες χιλιάδες φορές, και να την ονομάζετε ζωή.

Πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλοί ανάμεσά μας που πεθαί­νουν στα τριάντα και τους θάβουν στα ογδόντα τους. Λοιπόν, πραγματικά σας κατανοώ. Ελπίζατε ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Πιο ενδιαφέροντα. Πιο συναρπαστικά. Πιο ικα­νοποιητικά, πιο ξεχωριστά, πιο μαγικά».

Μην αφήνετε τον πόνο να στέκεται εμπόδιο

Η φωνή του Γητευτή έτρεμε καθώς πρόφερε αυτές τις τελευ­ταίες λέξεις. Για μια στιγμή δυσκολεύτηκε να ανασάνει. Η ανη­συχία στο πρόσωπό του σχημάτισε μια γωνία στο φρύδι του. Κάθισε σε μια κρεμ πολυθρόνα που είχε τοποθετήσει προσε­κτικά ένας βοηθός του στην άκρη της σκηνής.

«Και ναι, γνωρίζω ότι είστε και πολλοί σε αυτή την αίθουσα που αγαπάτε τη ζωή που ζείτε. Έχετε σημειώσει επικά κατορθώ­ματα στον κόσμο, ασχολείστε απόλυτα με αυτό που θέλετε και προσφέρετε πλούτο στην οικογένεια και στην κοινότητά σας, με ενέργεια που συνορεύει με το εξώκοσμο. Σπουδαία δουλειά. Μπράβο σας.

Όμως κι εσείς έχετε ζήσει εποχές που νιώθατε χαμένοι στην ψυχρή και επικίνδυνη κοιλάδα του σκότους. Κι εσείς έχετε γνωρίσει την κατάρρευση του δημιουργικού με­γαλείου σας και τη συρρίκνωση των παραγωγικών κορυφών σας σε έναν μικρό σκοτεινό κύκλο βολέματος, φόβων και μου­διάσματος, που πρόδωσαν τα μέγαρα της μαστοριάς και τις δεξαμενές της γενναιότητας μέσα σας.

Κι εσείς έχετε απογοη­τευτεί από τους στείρους χειμώνες μιας ζωής που επαναλαμ­βάνεται κάθε βδομάδα.

Κι εσείς έχετε νιώσει την απόρριψη σε πολλά από τα πιο εμπνευσμένα παιδικά όνειρά σας. Κι εσείς έχετε πληγωθεί από ανθρώπους που εμπιστευτήκατε. Κι εσείς είδατε τα ιδανικά σας να καταστρέφονται. Και η δική σας αγαθή καρδιά ποδοπατήθηκε και νιώσατε τη ζωή σας να αποδεκατίζε­ται σαν ερειπωμένη χώρα ύστερα από την εισβολή φιλόδοξων ξένων εισβολέων».

Η σπηλαιώδης αίθουσα συνεδρίων παρέμενε εκκωφαντικά βουβή.

«Όπου και αν βρίσκεστε πάνω στη διαδρομή της ζωής σας· απλώς μην αφήσετε τον πόνο ενός ατελούς παρελθόντος να σταθεί εμπόδιο στη δόξα του θαυμάσιου μέλλοντός σας. Έχετε πολύ περισσότερη δύναμη από αυτή που ίσως νιώθετε τώρα.

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Το κλαμπ των 5 π.μ. του Robin Sharma και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.