Η συμφιλίωση με τον εαυτό μας...

Διαπραγματεύεσαι. Διαπραγματεύεσαι το βάρος. Διαπραγματεύεσαι την εικόνα σου στον καθρέφτη. Διαπραγματεύεσαι τα ρούχα που θα φορέσεις, τα ρούχα που θα διαλέξεις, αυτά που θα αγοράσεις.

Διαπραγματεύεσαι τη γυμναστική και το χρόνο που θα αφιερώσεις σε εσένα.
Διαπραγματεύεσαι το χρόνο που θα δεις τους φίλους σου.
Διαπραγματεύεσαι το χρόνο που θα βγεις έξω.
Διαπραγματεύεσαι τη φροντίδα της υγείας σου.
Διαπραγματεύεσαι όλα όσα δικαιούσαι, όχι όμως αυτά που υποχρεούσαι να κάνεις, γιατί εκεί δεν κάνεις ποτέ εκπτώσεις, μάλλον το αντίθετο... ποτέ δεν νιώθεις ικανοποιημένος, ποτέ δεν νιώθεις ικανοποιημένη με αυτά που κάνεις για τους άλλους.

Διαπραγματεύεσαι λοιπόν και αμφισβητείς.

Αμφισβητείς αν η στάση σου είναι λίγη.

Αμφισβητείς αν αυτά που προσφέρεις είναι λίγα, αν επαρκούν.

Αποκτήστε το βιβλίο Βάλε τα όριά σου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, μέσω του εξειδικευμένου βιβλιοπωλείου ψυχολογίας του PSYCHOLOGY.GR

Αμφισβητείς αν όσα γνωρίζεις είναι λίγα.

Αμφισβητείς αν η στάση σου είναι υπερβολική και συχνά είσαι ο πιο αυστηρός κριτής σου.

Αμφισβητείς αν η ηλικία σου είναι ακατάλληλη για διαπραγματεύσεις, για το μισθό σου για παράδειγμα στην εταιρία που εργάζεσαι.

Αμφισβητείς τα οικονομικά σου, μήπως ξοδεύεις πολλά, μήπως δεν κάνεις καλές διαχειρίσεις.

Αμφισβητείς τον εαυτό σου και τις επιλογές σου, όταν ακούσεις την κριτική από τους άλλους και συχνά δικαιολογείσαι ή απολογείσαι για όσα επιλέγεις.

Αμφισβητείς το χρόνο σου αν επαρκεί για να αφιερώσεις και σε εσένα και τις περισσότερες φορές κρίνεις ότι δεν επαρκεί (ακόμα και όταν το κάνεις, το κάνεις με ενοχές ή με ταχύτητα που θα τη ζήλευε ο καλύτερος δρομέας του κόσμου). 

Όμως...

Στην πραγματικότητα αμφισβητείς γιατί ουσιαστικά δεν έχεις μάθει να συμφιλιώνεσαι και να αποδέχεσαι.

Συμφιλιώσου λοιπόν!

Συμφιλιώσου... η μέρα έχει 24 ώρες και η εβδομάδα 168 ώρες.

Συμφιλιώσου... ο ύπνος δεν είναι οι μοναδικές ώρες που πρέπει να αφιερώσεις σε εσένα.

Συμφιλιώσου... το σώμα σου δεν είναι δεδομένο, αν και θα το θέλαμε όλοι.

Συμφιλιώσου... το σώμα μας χρειάζεται συντήρηση, φροντίδα και αγάπη.

Συμφιλιώσου... η σχέση με τον εαυτό μας, με το σύντροφό μας και τη σύντροφό μας, με τους φίλους μας δεν είναι δεδομένη.

Συμφιλιώσου... η εξέλιξή μας δεν είναι δεδομένη.

Όλοι όσοι θαυμάζουμε και τους σεβόμαστε δουλεύουν πολύ με τον εαυτό τους, με το σώμα τους, με τα όριά τους, με την εξέλιξή τους, με τις γνώσεις και επενδύουν πολύ χρόνο σε εκείνους, ακόμα και αν εμείς δεν μπορούμε να το δούμε ή δεν το αναγνωρίζουμε.

Συμφιλιώσου... τα πράγματα στη ζωή σου δεν μπορούν να γίνονται μόνο από εσένα, ούτε να έχεις τον έλεγχο σε όλα, ούτε να γίνονται στους χρόνους που εσύ επιλέγεις (όλοι θα το θέλαμε, αλλά τα όριά μας έχουν όρια)

Συμφιλιώσου... ο έλεγχος, η τελειοθηρία, το ανικανοποίητο είναι στοιχεία της προσωπικότητάς σου που σε εγκλωβίζουν σε ένα φαύλο κύκλο σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών.

Αποδέξου λοιπόν...

Αποδέξου... η αυτο-φροντίδα και η αγάπη για τον εαυτό μας δεν είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα.

Μάλλον όμως και ευτυχώς, γιατί διαφορετικά δεν θα μας προκαλούσε να αλλάξουμε, συχνά θα βολευόμασταν στις καταστάσεις χωρίς να αναζητούμε νέα κίνητρα.  

Αποδέξου... ο δρόμος της αυτό-φροντίδας θέλει χρόνο και να επιμείνεις στους στόχους που θέτεις και να τους προσαρμόζεις συνεχώς.

Αποδέξου... μην περιμένεις το άγχος, τη σωματοποίηση, το φόβο να σου υπενθυμίσουν την αξία του σώματός σου, τις προτεραιότητές σου.

Αλλά ακόμα και αν έρθουν...

Αποδέξου ότι ήρθαν γιατί ήθελαν να σε βοηθήσουν να αλλάξεις προτεραιότητες.

Αποδέξου ότι ήρθαν γιατί ήθελαν να σου δείξουν ότι δεν σε φροντίζεις.

Αποδέξου ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις όλα μόνος σου, όλα μόνη σου, οι αγώνες και οι μάχες δεν δίνονται από έναν μόνο του, αλλά θέλουν συμμάχους.

Αποδέξου ότι στις μάχες της καθημερινότητας (μικρές ή μεγάλες) θα υπάρχουν πολλές φορές αρνητικά αποτελέσματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να φοβάσαι. Η μάχη δεν κρίνει τον πόλεμο.

Αποδέξου όμως ότι ακόμα και αν δυσκολεύεσαι, πρέπει να δείξεις εμπιστοσύνη στους συμμάχους σου (όσο και αν σε δυσκολεύει αυτό).

Διαπραγμάτευση λοιπόν...

Συμφιλίωση... και αποδοχή...

Και μία τελευταία υποσημείωση για μένα. 

Εδώ και ένα χρόνο αποφάσισα και έκανα δώρα στο σώμα μου... Φυσικοθεραπεία, γυμναστική και ασκήσεις για την πλάτη και το σώμα μου, ψυχοθεραπεία.

Γιατί είναι τόσο υπέροχο να έχεις συμμάχους!

Και κάπου εδώ θυμήθηκα και τον Rumi:

«Η αλλαγή ξεκινάει από μέσα μας. Χθες ήμουν έξυπνος και ήθελα να αλλάξω τον κόσμο. Σήμερα είμαι σοφός και αλλάζω εμένα.»