Το Ψυχογενετικό Σύστημα:Μια νέα προσέγγιση στις ανθρώπινες σχέσεις.

Από τη γέννηση μας καθώς και σε όλη την πορεία εξέλιξης του εαυτού μας ερχόμαστε σε μια επαφή με τα “θέλω” μας και πολύ νωρίς συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες. Ξαφνικά κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε ότι μας περιορίζουν χιλιάδες επιβεβλημένα “πρέπει” τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τις δικές μας ανάγκες.

Από την πλέον γνωστή άποψη ότι τα αγόρια δεν πρέπει να κλαίνε και χιλιάδες άλλες άκαμπτες και σκληρές πεποιθήσεις σε σχέση με ποία πρέπει να είναι τα σωστά χαρακτηριστικά ενός άξιου εκπροσώπου του κάθε φύλου.

Μπορούν να δημιουργηθούν άκρως επικίνδυνα κοινωνικά εμφυτέυματα τα οποία εμποδίζουν την ικανότητα του ανθρώπου να εξελίξει τις πραγματικές του ικανότητες και να έρθει σε επαφή με τον αυθεντικό του εαυτό.

Το ψυχογενετικό σύστημα είναι μια πολύ καινούργια προσέγγιση η οποία δημιουργήθηκε από την Anne Teachworth το 1991. Έχει τις βάσεις του στις ψυχοθεραπευτικές πρακτικές και προσπαθεί να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα που αναπτύσσονται στις σχέσεις τον ζευγαριών. Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι σε κάθε μας σχέση προσπαθούμε ουσιαστικά να επανεφεύρουμε ένα δυσλειτουργικό ρόλο μέσα σε μια σχέση παρόμοιο με αυτόν που έχουμε βιώσει από τους γονείς μας. Το σύστημα αυτό βασίζεται αρκετά στην ανάλυση των ενδοβολών.

Η  ενδοβολή είναι ένας ψυχαναλυτικός όρος  ο οποίος δημιουργήθηκε για να περιγράψει το πώς έχουμε την τάση να υιοθετούμε ιδέες συμπεριφορές και αντιδράσειςαπό το περιβάλλον μας. Το πώς καταπίνουμε ότι μας δίνεται από τους γονείς μαςοι οποίοι είναι για πολλά χρόνια οι ανώτεροι εκπρόσωποι της έννοιας της εξουσίας.

Το χαρακτηριστικό των ενδοβολών είναι ότι επηρεάζουν υπερβολικά την πορεία της εξέλιξης της προσωπικότητας και εμποδίζουν το άτομο να ανακαλύψει τη δική του μοναδικότητα και να έρθει σε επαφή και ισορροπία με τον εαυτό τουμε αποτέλεσμα να ζει μια ζωή σαν ηθοποιός σε ένα σενάριο που έχουν γράψει οι άλλοι για αυτόν.

Το ψυχογενετικό σύστημα βοηθάει να κατανοήσουμε το γιατί διαλέγουμε τους συντρόφους που διαλέγουμε και ποια είναι τα κρυφά κίνητρα  για τις επιλογές μας αυτές. Μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί οι σχέσεις αλλάζουν μετά τη σεξουαλική επαφή. Γιατί κάποια ζευγάρια έχουν καλύτερη σχέση μεταξύ τους μετά το διαζύγιο. Γιατί μερικές φορές τα αντίθετα έλκονται και το λόγο που επιλέγουμε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους για φίλους και άλλους για εραστές.

Μέσα από αυτή τη μέθοδο αντιλαμβανόμαστε το φαύλο κύκλο τον επιλογών μας και εκπαιδευόμαστε να μην επαναλαμβάνουμε συνεχεία τα ίδια καταστροφικά λάθη ώστε να μην υποφέρουμε και από τις επικείμενες καταστροφικές συνέπειες τους. 
 
Βιβλιογραφία
· Anne Teachworth. (1997) Why We Pick The Mates We Do. Gestalt Institute Press.
· Bud Feder and Ruth Ronall. (1997) A Living Legacy of Fritz and Laura Perls: Contemporary Case Studies. Bud Feder Publishing.

Συγγραφή άρθρου:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΑΛΜΟΥ - Clinical Psychology MA